Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тулти сăмах пирĕн базăра пур.
тулти (тĕпĕ: тулти) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку сӑмах грексен «пытарус» сӑмахӗнчен («тулти», уҫӑ ҫӗрти» тенине пӗлтерет) тата авалхи еврейсен «эзис» сӑмахӗнчен («лартас», «чавса кӗртсе хурас» тенине пӗлтерет) тӑрать.

Это слово состоит из древнегреческого «орго», что значит «наружный», «открытый», и древнееврейского «гизум» — «сажать», «зарывать»; отсюда — «хоронить».

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Елена вара тулти тӗттӗме тинкерсе пӑхать; унӑн тутисем никам асӑрхаса илмелле мар кулӑпа уҫӑлаҫҫӗ… анчах вӑл ҫийӗнчех пуҫне сулса илет, пӳрнисене ҫаклатса тытнӑ аллисене ӗнси хыҫне хурать, унтан каллех паҫӑрхи шухӑшӗсем тӗтре пек чӳхенсе тӑраҫҫӗ.

И она пристально глядела в темноту; никому не видимая тайная улыбка раскрывала ее губы… но она тотчас встряхивала головой, заносила к затылку сложенные пальцы рук, и снова, как туман, колыхались в ней прежние думы.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тулти ҫумӑр пӗр чарӑнми алхасать, ҫӗрсе пӗтнӗ улӑм ҫивитти витӗр вӑл шала ярӑмлансах анать.

Ливень неистовствовал снаружи и сквозь прогнившую солому крыши попадал мелкими струйками внутрь хижины.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тулти мӗлке кӑшт хускалса илчӗ те тытӑнкӑллӑ хулӑн сасӑ: — Эпӗ, Жухрай, — терӗ.

За окном шевельнулась фигура, и грубый, придушенный бас ответил: — Это я, Жухрай.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Эсир хушса хӑварнине веҫех пурнӑҫларӑм, тулти рамӑсемпе каҫак хушшисене мӗн килчӗ ӑна тӗккесе тултартӑм.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Уроксем вӗҫленсен Кирюк шкултан тухрӗ ҫеҫ тулти ҫанталӑк ун ӳт-пӗвне темле хӑват кӗртрӗ, кӑмӑлӗ те ҫав тери ҫӗкленсе кайрӗ — ҫак самантрах мӗнле те пулсан ырӑ ӗҫ туса хурас килчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫӳҫенекен чӗрипе вӑл тулти алӑка уҫрӗ (ун ҫинче юнлӑ пӳрне йӗрӗсем юлнӑ, ҫул ҫинчи хӑйӑр тӑрӑх та юн тумламӗсем хуралса выртаҫҫӗ), пӗрремӗш тӗттӗм пӳлӗм урлӑ каҫрӗ… вара алӑк анинчех тӗлӗннипе хытса тӑчӗ.

С замиравшим сердцем раскрыл он наружную дверь (на ней остался след окровавленных пальцев, и по песку дороги чернели капли крови) — и перешел первую темную комнату… и остановился на пороге, пораженный изумлением.

X // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.

Пурне те хатӗрлесе ҫитерсен тулти йӑвин алӑкне курӑкпа чиксе тирпейлӗн питӗрчӗ те ҫӗр айӗнчи йӑвине пурӑнма куҫрӗ.

Когда всё было готово, мышонок плотно заткнул травой вход в свой воздушный летний домик и перешёл в подземный.

Апат-ҫимӗҫ усрамалли хуралтӑ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Тулти алӑк шалтлатса хупӑнни илтӗнчӗ.

Хлопнула входная дверь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тулти тӗнче ишӗлесси шалти тӗнче ишӗлнинчен пуҫланать-ҫке.

Гибель внешнего мира начинается с краха внутреннего.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Вӑл хӑйне ыталанӑ алӑсене ҫемҫен вӗҫертсе хӑвӑрт ҫенӗке тухрӗ, кӑштах итлесе тӑчӗ, унтан тулти алӑка туртса уҫрӗ.

Он легонько разнял обнимавшие его руки, шагнул в сени, прислушался и рывком распахнул наружную дверь.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тулти алӑка яриех уҫса хунӑ.

Наружная дверь была широко распахнута.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Громов алӑк еннелле лӳпперрӗн тайкаланса утса кайрӗ, аллипе ӳркевлӗн алӑк хӑлӑпне тытрӗ те сасартӑк, пӗрре сиксех, ҫенӗкрен тухса вӑркӑнчӗ, тулти алӑка урӑм-сурӑммӑн шалтлаттарса хупса, крыльцаран сикрӗ.

Гром вразвалку пошел к выходу, лениво взялся за скобу и вдруг одним прыжком перемахнул сени, бешено хлопнул наружной дверью, прыгнул с крыльца.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тулти пӳлӗмрен икӗ ординарецпа хурал начальникӗ кӗчӗҫ.

Из передней вошли два ординарца и начальник караула.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Казак мулаххайне хаяррӑн пусса лартрӗ те, коридора лӳпперрӗн йӑраланса тухса, алӑка хуллен хупса хучӗ; анчах коридорта, ҫиллине ирӗк парса, тулти алӑка пӗтӗм вӑйпа шалтлаттарса хӑварчӗ, ҫавӑн хыҫҫӑн пӗр пилӗк минут пулӗ урайпа чӳрече янаххи ҫине штукатурка тӑкӑнса тӑчӗ.

Казак остервенело нахлобучил малахай, глыбой вывалился в коридор, тихонько притворил дверь; но зато в коридоре развязал руки гневу и так хлопнул выходной дверью, что штукатурка минут пять сыпалась на пол и подоконники.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кунта тулти шӑрӑх та, ҫутӑ та кӗреймен, ҫавӑнпа Сергей малтан нимӗн те кураймарӗ.

Сюда не проникали ни свет, ни жара, и Сергей вначале ничего не мог разглядеть.

XXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хальхи пек астӑватӑп — ман ватӑ анне чиперех пурӑнатчӗ-ха ун чух — хӗллехи вӑрӑм каҫ, тулти шартлама сивӗ пирӗн пӳрт чӳречин хӗсӗк кантӑкӗсене пӗтӗмпех шӑнтса лартнӑ чух, кӗнчеле арлама ларатчӗ те вӑл, вӑрӑм ҫипе пӗтӗрнӗ май урипе сӑпка сиктере-сиктере юрлатчӗ, ҫав юрӑ халь те-ха илтӗнсе тӑнӑ пек туйӑнать мана.

Как теперь помню — покойная старуха, мать моя, была еще жива, — как в долгий зимний вечер, когда на дворе трещал мороз и замуровывал наглухо узенькое стекло нашей хаты, сидела она перед гребнем, выводя рукою длинную нитку, колыша ногою люльку и напевая песню, которая как будто теперь слышится мне.

Пӗр чиркӳри дьяк пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Тулти алӑка шаккарӗҫ.

Постучали в наружную дверь.

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫапса ҫӑвакан кӑпӑшка юр канашлу иртекен пысӑк чул ҫуртӑн чӳрече кантӑкӗсем ҫине тата тулти ҫамрӑк чӑрӑш турачӗсем ҫине ларать.

За окнами большого каменного дома, в котором проходило совещание, косо проносило крупные снежинки; ими засеивало стекла и ветви молодых елок во дворе.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пӗр сехет ытла иртрӗ, тулти ҫумӑр пӗр вӑхӑтлӑха шӑпланать, е тата ытларах шапӑртаттарса ҫума пуҫлать.

Прошло более часа, дождь за окном то утихал, то снова припускал.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех