Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Фомана (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ежов Фомана Смолинран ытларах кӑмӑла кайнӑ, анчах Фома Смолинпа туслӑрах пурӑннӑ.

Ежов нравился Фоме больше, чем Смолин, но со Смолиным Фома жил дружнее.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ну, чыхмалли пур-и? — кӗтсе илнӗ вӑл Фомана, хӑйӗн ҫивӗч сӑмсине турткаласа.

— Припер пожрать? — встречал он Фому, поводя своим острым носом.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара Фомана, ҫав туррӑн хреснай ывӑлӗ вырӑнне, лаша ҫинче хӑй ларса пынӑ пек, ҫав йынӑшусемпе йӑлӑнусем хӑйӗн ячӗпе илтӗннӗ пек туйӑннӑ.

Тогда Фоме кажется, что это он сам едет в ночи на белом коне, к нему обращены стоны и моления.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Килте Фомана хаваслӑн кӗтсе илнӗ: ашшӗ ачана мыскараллӑ вензелле сулмаклӑ кӗмӗл кашӑк парнеленӗ, аппӑшӗ — хӑй аллипе ҫыхнӑ шарф панӑ.

Дома Фому встретили торжественно: отец подарил мальчику тяжелую серебряную ложку с затейливым вензелем, а тетка — шарф своего вязанья.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фомана ҫак япала — юлташӗсем мӗнпур ачасенчен те аванни — питӗ те килӗшнӗ.

И Фоме стало приятно оттого, что его товарищи лучше всех остальных мальчиков.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпир санпа юлташ пулӑпӑр, — тенӗ Ежов Фомана.

— Мы с тобой будем товарищи, — объявил Ежов Фоме.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Якӑр сӑнчӑрӗсем чӑнкӑртатни тата команда ҫуйӑхни Фомана ыйӑхран вӑратнӑ; вӑл чӳречерен пырса пӑхнӑ та, аякра, сӗмлӗхре, пӗчӗк хӑй ҫутисем йӑлтӑртатнине курнӑ; шыв, ҫу евӗр, хура та ҫӑра пулнӑ — урӑх нимӗн те курӑнман.

Лязг якорных цепей и крики команды разбудили Фому; он посмотрел в окно и увидал: далеко, во тьме, сверкали маленькие огоньки; вода была черна и густа, как масло,--и больше ничего не видать.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат кӑнтӑрла ӳсӗр таврӑнас пулсан, — вара тӳрех тем пысӑкӑш аллисемпе Фомана ярса тытнӑ, ӳсӗр, телейлӗ куллипе ӑна пӳлӗмсем тӑрӑх ҫӗклесе ҫӳренӗ:

Когда ж Игнат являлся пьяный днем — его огромные лапы тотчас хватали сына, и с пьяным, счастливым смехом отец носил Фому по комнатам и спрашивал его:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӗренӳ Фомана ҫӑмӑллӑн парӑнса пынӑ, часах вӑл псалтирти пӗрремӗш кафизмӑн малтанхи псаломне те вулама пултарнӑ:

Эта мудрость давалась Фоме легко, я вот он уже читает первый псалом первой кафизмы Псалтиря:

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фомана ҫак вырӑнта хӑрушӑ пула пуҫланӑ, вӑл чӗтӗре-чӗтӗре илнӗ; унӑн, тӗлӗрсе лараканскерӗн, ыйӑхӗ вӗҫнӗ, вӑл хреснашшӗн сассине илтнӗ, леш, сухалне чӗпӗткелесе: — Иш, епле чӑрсӑрланать, — тесе ҫӑмӑллӑн кулкаланӑ.

Фоме становилось боязно, и он вздрагивал; дрема отлетала от него, он слышал голос крестного, который, пощипывая бородку, с тонкой усмешкой говорил: — Ишь ведь как дерзит…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрача макӑрнӑ, часрах амӑшӗ патне чупнӑ, элек панӑ, анчах Антонина Ивановна Фомана юратнӑ, хӗрачин сӑмахӗ ҫине ҫаврӑнсах пӑхман, — ку япала ачасен хушшинчи килӗшӗве тата та ытларах ҫирӗплетнӗ.

Девочка плакала, бежала к матери и жаловалась ей, но Антонина любила Фому и на жалобы дочери мало обращала внимания, что еще более скрепляло дружбу детей.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темӗн чул кӗлӗ пӗлекенскер, Фомана вӑл пӗр юмах та ярса кӑтартман.

Зная множество молитв, она не рассказывала Фоме ни одной сказки.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫавӑн пекех, эпӗ «Фомана» — Плетнева та куртӑм.

Видел и «Фому» — Плетнева.

62 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Фомана та вӑл коммунист тесе шутлать пулас.

Хому он, кажется, тоже считает коммунистом.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Пирӗн Фомана пурин патне те туртать — ҫӑкӑр патне, эрех патне, — пуҫ тайӑр ӑна!..

— Нашего Фому тянет ко всему — ко хлебу, к вину, кланяйтесь ему!..

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

27. Унтан Фомана ҫапла калать: пӳрнӳне тӑс-ха кунталла — Манӑн аллӑмсене кур; аллуна тӑс-ха — Ман аякӑма хыпаласа пӑх; ӗненменни ан пул, ӗненекенни пул, тенӗ.

27. Потом говорит Фоме: подай перст твой сюда и посмотри руки Мои; подай руку твою и вложи в ребра Мои; и не будь неверующим, но верующим.

Ин 20 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

16. Вӑл ҫаксене суйласа илнӗ: Симона, ӑна Петр тесе ят панӑ; 17. Зеведей Иаковӗпе унӑн шӑллӗне Иоана, вӗсене Воанергес тесе ят панӑ, ку «аслати ывӑлӗсем» тени пулать; 18. Андрее, Филипа, Варфоломее, Матфее, Фомана, Алфей Иаковне, Фаддее, Симон Кананита 19. тата Иуда Искариота, ҫакӑ вара Иисуса тытса панӑ.

16. поставил Симона, нарекши ему имя Петр, 17. Иакова Зеведеева и Иоанна, брата Иакова, нарекши им имена Воанергес, то есть «сыны громовы», 18. Андрея, Филиппа, Варфоломея, Матфея, Фому, Иакова Алфеева, Фаддея, Симона Кананита 19. и Иуду Искариотского, который и предал Его.

Мк 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех