Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йован (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йован партизансем ҫинчен тӗплӗн каласа пама тытӑнчӗ, вӗсене ҫапӑҫура хӑюллӑ та йӗркеллӗ пулнишӗн ӳпкелерӗ.

 — И Йован начал пространно рассказывать о партизанах, о их смелости и энергии.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӑхтӑр-ха, эпӗ тепӗр чӗлех ҫинче выляса кӑтартӑп!» — шухӑшларӗ те Йован, каллех калаҫма пуҫларӗ:

Погодите-ка, я с другой стороны к вам подъеду!» — подумал Йован и продолжал:

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Жандармсем илсе пыракан Йован тӗлне ҫитсен вӗсем вилнӗ ҫыншӑн макӑрнӑ пекех макӑрса иртеҫҫӗ.

Когда Йован с жандармами обгонял женщин, они громко, стараясь, чтобы он слышал, начинали причитать, словно на поминках:

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑрҫӑччен Йован уездра час-часах пулкаланӑ, вӑл четниксен связнойӗ пулманнине вӗсем хӑвӑртрах ӑнкарса илӗҫ, вара… унтан вара гестапо…

Перед войной Йован частенько ездил туда, они легко установят, что он не связной четников, а тогда — гестапо и конец!..

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йован юр ҫуса лартнӑ такӑр мар ҫул тӑрӑх майӗпен утса пырать, ун хыҫҫӑн жандармсем утаҫҫӗ.

Йован шел под конвоем жандармов по занесенной снегом дороге.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Суятӑн пулсан, пуҫсӑр тӑрса юлӑн, — хушса хучӗ тепри; ӑна Йован пуҫтахланни, ытла ҫине тӑни иккӗлентерчӗ.

А если врешь, тогда простись со своей головой, — прибавил другой жандарм, смущенный дерзостью и упорством Йована.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ыратни кӑшт лӑплансан: — Сана куншӑн та вӑйлах лекӗ-ха, — терӗ Йован.

У Йована пошли перед глазами круги: — И за это заплатишь! — сказал он, придя в себя.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Инкеке пула Йован Левачри четниксен пӗр командирӗн ятне те пӗлмест.

Йован, как назло, не знал ни одного командира четников в Леваче.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кӑштах тӑхтӑр-ха! — кӑшкӑрчӗ Йован.

Погодите только! — кричал Йован.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эсир мана асӑнӑр-ха! — кӑшкӑрчӗ Йован ыратнипе пит-куҫне илемсӗрлетсе.

Вы меня попомните! — кричал Йован, кривясь от боли.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ниушли мана ҫавнашкалах ҫӑмӑллӑн ярса тытӗҫ?» — аллипе хулпуҫҫийӗ ыратнине пула Йован шӑлӗсене шатӑртаттарчӗ.

Неужели я так и погибну?» — думал Йован, скрипя зубами от боли в предплечье.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йован каласа пӗтереймерӗ: поднаредник куҫне ҫеҫ хӗссе илчӗ, вара жандармсем Йована хыҫран ярса тытрӗҫ.

Но Йован не кончил: по знаку начальника жандармы кинулись на него сзади.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йован васкамарӗ-ха.

Йован медлил.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йован ӑна ответлеме те ӗлкӗреймерӗ, вӑл кӑшкӑрса ячӗ:

И не успел Йован ответить, как он заорал:

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пирӗн ниепле ирӗк пани те ҫук! — пуҫтахлӑн ответлерӗ Йован.

Нет у меня никакого разрешения! — вызывающе ответил Йован.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Поднаредник суя ӗнентерӗве пӑхнӑ вӑхӑтра, ӑна вуласа тухма вӑхӑт чылай кирлӗ пулчӗ, связной ӗҫе хӑвӑрт шухӑшлама вӗрентнине пула Йован хӑйӗн мӗн каламаллине шухӑшласа та хучӗ:

Пока недичевец читал фальшивое удостоверение, что заняло у него довольно много времени, Йован, работа которого и опыт связного научили быстро и сосредоточенно думать, успел сочинить свой рассказ.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йован аллине кӗсьене чикрӗ те ӗнентерӳ хутне кӑларчӗ.

Засунув руку в карман Йован достал удостоверение.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫепӗҫреххӗн юрамасть-им… — терӗ Йован, мӗн те пулин шутласа кӑларасшӑн вӑхӑта юриех тӑсса.

Можно бы и повежливей… — заговорил Йован, только чтобы выиграть время.

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йован ним тума аптранипе тӑп чарӑнса тӑчӗ, унтан, тарасшӑн пулнӑ пек, каялла чакрӗ, анчах кая юлчӗ вӑл.

Йован резко остановился, отпрянул, словно собираясь бежать, и оцепенел…

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Арман сули ҫине пырса ҫапӑнсан, кимӗ, каялла кайса, чӳхенме пуҫларӗ, анчах пралукран тытса чӗркуҫленсе ларнӑ ватӑ мельник арман сули карлӑкӗнчен ярса тытрӗ те Йован еннелле ҫаврӑнса: — Малтан икӗ теҫетке тӳле, унтан вара ҫак пӗрене тӑрӑх арман витӗр тухса, пусмапа ут! — тесе хучӗ.

Лодка ударилась носом о мельницу, подалась назад и закачалась, мельник постарше, стоявший на коленях у руля и державшийся одной рукой за стальной трос, перекинутый через реку, схватился за борт и обернулся к Йовану: — Теперь плати двадцать динаров, а потом иди вон по тому бревну и через мельницу на берег!

19 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех