Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярать (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Костя кӗсменӗсене ҫӗклет, хум кимме хӑяккӑн тайӑлтарса ярать, анчах вӑл сӑмсипе шыв юхӑмне май ҫаврӑнать те юхса каймасть.

Костя поднимает весла, лодку валит волной набок и почти сразу же разворачивает носом по течению, но не сносит.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Йӗпе тӑм ҫинче урисемпе шӑва-шӑва, Костя кимме тӗртсе ярать.

Разъезжаясь ногами в мокрой глине, Костя отпихивает лодку.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич кимӗ сӑмсине ярать, киммине вара хӑвӑртах ҫумӑрпа хумсен шавӗ ӑшнелле илсе каять.

Ефим Кондратьевич отпускает нос лодки, и ее сейчас же утаскивает в шумную толчею волн и дождя.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Хулӑн пӑявне вӑл Костя пулӑшнипе кимӗ сӑмсинчи тимӗр ункӑран ҫыхать, йӑлмакне хӑй ҫине хул урлӑ тӑхӑнса ярать.

Толстую он с помощью Кости привязывает к скобе на носу, петлю надевает через плечо.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ефим Кондратьевич ӑна брезент евӗрлӗ пиртен ҫӗлесе варрине пробка тултарнӑ пиҫиххи парать, Костя ӑна кӑкӑрӗ ҫине ҫыхса ярать.

Ефим Кондратьевич протягивает ему обшитый парусиной пробковый пояс, и Костя подвязывает его на груди.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унтан хӳри сылтӑмалла ҫаврӑнать, хӑрушӑскер хӑйӑр ҫинчен шуса анать те ишсе каять; ҫиҫӗм тепре ҫиҫсессӗн, Костя вӑл пӗрене иккенне курса, тӗлӗнсе ҫӑмӑллӑн сывласа ярать.

Потом хвост поворачивается вправо, чудовище сползает с песка, отплывает, и при новой вспышке молний Костя с восторгом и облегчением видит, что это обыкновенное бревно.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя кӑштах алӑкне уҫать, вӑл йывӑррӑн уҫӑлать, унтан яриех каять те, Костя хупма тытӑнсан, ӑна хыттӑн ҫурӑмӗнчен чышса тулалла кӑларса ярать.

Костя приоткрывает дверь, она идет туго, потом распахивается, а когда он прикрывает ее за собой, сильно поддает Косте в спину, выталкивая его во двор.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл чӳречине шалтлаттарса хупса лартать, кӗленчи тухса ӳкнӗ куҫне утиялпа пӑкӑлать, вара, шӑрпӑк ҫутса, чӗтӗрекен аллисемпе лампа ҫутса ярать.

Он захлопывает раму, затыкает одеялом выбитую створку и, найдя спички, трясущимися руками зажигает лампу.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Иван Кузьмич ҫӳле, Егорка патне хӑпарса ларать, шофер моторне хускатса ярать.

Иван Кузьмич взбирается наверх, к Егорке, шофер заводит мотор.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Егорка, кантрана икӗ аллипе ярса тытса, каллех савӑнӑҫлӑн кулса ярать.

Егорка хватает бечевку обеими руками и опять расплывается в улыбке.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Егорка пичӗ сарлакан кулса ярать, анчах ҫавӑнтах вӑл тӗксӗмленсе тӑсӑлать: тимӗр шапа аялта юлнӑ!

Лицо Егорки расплывается в блаженной улыбке, но сейчас же растерянно вытягивается: черепаха осталась внизу!

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫурӑмӗ ҫине ҫавӑрса пӑрахнӑ тимӗр шапа урисене кӑларнӑ самантпа усӑ курса, Костя унӑн пӗр уринчен ҫинҫе кантра кӑкарса ярать.

Улучив момент, когда перевернутая на спину черепаха высовывает конечности, Костя привязывает к ее ноге бечевку.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Шӑтӑкӗнче тӗттӗм, Егоркӑна нимӗн те курӑнмасть, вара вӑл унта аллине чиксе ярать, унтан хулӑ туратти чиксе пӑхать.

В норе темно, Егорке ничего не видно, и он засовывает туда руку, потом начинает тыкать веткой.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Михайло, мухтанма кирлӗ мар! — тет те Нюра Федор Павлович сассипе, хӑй пӗрӗхсе кулса ярать.

— Михайло, не задаваться! — голосом Федора Павловича говорит Нюра и прыскает.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя ӑна пӗчӗкҫӗн чӗпӗте-чӗпӗтех, хӑй те асӑрхаса юлаймасть, пӗтӗмпех ҫисе ярать.

Костя щиплет его понемножку и незаметно съедает весь.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ишсе пыратпӑр эпир ҫапла, сасартӑк сигнальщик: «Сылтӑм енче мина!» тесе кӑшкӑрса ярать.

Идем мы, вдруг сигнальщик кричит: «Справа по борту мина!»

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫав вӑхӑтра Миша вучах чӗртсе ярать.

Тем временем Миша разжигает костер.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӑл ҫӑрттан ҫӑварне йӑмра туратти чиксе ярать, лешӗ хаяррӑн шӑлӗсемпе шаккаса илет, Тимахви вара мунчаланнӑ патак вӗҫне кӑтартать:

Он всовывает в рот щуке ивовую ветку, рыба яростно хлопает челюстями, и Тимофей показывает измочаленный обломок:

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя вӑлта хуллине ҫӳлелле туртать те — пӗчӗк ҫӑрттан шыва вӗҫерӗнсе ӳкнине курса, ахлатса ярать.

Костя дергает удилище кверху — и стоном отчаяния провожает сорвавшегося щуренка.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя патакне ывӑтса ярать те тӳрленсе тӑрать.

Костя отбрасывает палку и выпрямляется.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех