Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хапха сăмах пирĕн базăра пур.
хапха (тĕпĕ: хапха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чура сутуҫи хӑй, ун салтакӗсем, ун хуҫалӑхӗнче ӗҫлекен тыткӑнри ҫынсем уҫиччен кӗтсе тӑмасӑр хапха ҫӗмӗрсе кӗрекен пуҫтах ҫынна айӑплама чупса килчӗҫ.

Сам работорговец, его солдаты и невольники прибежали, чтобы наказать дерзкого пришельца, взламывающего ворота, вместо того чтобы дождаться, пока их откроют.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хапха питӗрӗнчӗк.

Они были заперты.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пирӗн хапха умӗнче пӗри кил йыттине ҫеклипе ҫаклатса урам варрине сӗтӗрсе кӑларчӗ те, тепри ӑна чукмарпа хӗне пуҫларӗ.

Перед нашими воротами один колодник крючком зацепил дворную собачонку, притянул ее на середину улицы, а другой колодник стал бить ее дубиной.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир ҫапла калаҫса тӑнӑ вӑхӑтра, тӗрмери ҫынсем пирӗн хапха умне пырса ҫитрӗҫ.

В то самое время, как я говорил, колодники подошли уже к нашему двору.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мӗн пулнине пӗлес тесе, эпӗ хапха умне пӑхма тухрӑм.

Я вышел к воротам посмотреть.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хапха еннелле утакансем, иккӗшӗ те, шакӑлча ҫывӑхне чарӑнса тӑчӗҫ.

Они медленно пошли по дорожке, но, не доходя до забора, остановились.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Дина! — хапха еннелле пӑрӑнма та ӗлкӗрнӗскерне хыттӑнах кӑшкӑрса чарчӗ вӑл.

— Дина! — услышала девушка, она уже сбежала по ступенькам, повернула на тропинку, ведущую к воротам.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ахальтен каламан-тӑр ҫав: халӑх ҫӑварӗ хапха, тесе.

Не зря говорят: рот у болтуна — что ворота распахнутые.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ют ҫын шӑршипе тӑвӑнса, йытӑ хапха патнелле харлатса пычӗ.

Почуяв чужих, к гостям кинулась собака.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Темпе вӗҫленнӗ пулатчӗ ӗнтӗ Куляпа Елькка каҫсерен хапха умӗнче тӑркаланисем, енчен те самаях сыпса лартнӑ счетовод пӗррехинче Хвеччиссем патне шӑлавар кастарма кӗрсе унтах ҫӗр каҫса тухман пулсан?..

Неизвестно, чем бы все закончилось у Мигулая и Ельки, любивших постоять у ворот, не надумай однажды изрядно выпивший счетовод справить себе новые брюки у Хвечис.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хапха сӑлӑпне пырса тӗрӗслерӗ, хуралтӑсене пӑхса ҫаврӑнчӗ, чарӑнса чул пӳртри сас-чӗве тӑнларӗ — ниҫта та чуна шиклентермелли, вӑйкӑнтармалли нимӗн те палӑрмарӗ, пур ҫӗрте те шӑплӑхпа хутӑш ыйхӑллӑ каҫ хуҫаланнӑн туйӑнчӗ.

Потрогал запор на воротах, прислушался, что делается в доме, и в доме, и на улице было тихо, темно, сонно, безраздельно правила миром ночь.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хамӑн ӗнтӗ, хӗр йӑлипе, хапха умӗче ячӗшӗн пӑртак тӑнӑ-тӑманах, йӗкӗте ырӑ каҫ сунса, алӑкран паҫӑрах кӗрсе тармалла пек ӗнтӗ.

Мне бы, по девичьему обычаю, чуть-чуть постоять у ворот и пожелать парню спокойной ночи, распрощаться с ним да бежать в избу.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ку шӑплӑхра хапха умнех кӗрлеттерсе ҫитнӗ кӗр хуйхи-суйхи те таҫтах пек.

В этой тишине кажутся далекими осенние заботы.

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Владимир Ильич, сулахай куҫне хӗснӗ те Маняша шара икӗ хапха витӗр кӗртсе яма пултараять-и-ха тесе хавхалансах сӑнать.

Владимир Ильич, прищурив левый глаз, с живым интересом следил, удастся ли Маняше прогнать свой шар сквозь двойные ворота.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Шпалерная урамӗнчи тӗрмен тӗксӗм мӗлки тимӗрленӗ хапха умӗнче тӑракан хӗрарӑмсен ушкӑнне те, тротуар ҫинче «пӳрт лартмалла» вылякан хӗрачасене те, пӗчӗк канавра шӑрпӑк коробкинчен тунӑ пӗчӗк карапсене иштерекен арҫын ачасене те хупласа тӑрать.

На Шпалерной мрачная тень тюрьмы покрыла и толпу женщин у кованых ворот, и девчонок, чертивших мелком на панели «классы», и мальчишек, пускавших в канавке свои первые кораблики из спичечных коробок.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах ҫав самантрах хапха хыҫӗнчен тата темиҫе ача сиксе тухрӗҫ.

Но тут из ворот выдвинулось еще несколько пареньков.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Тула хули вӑл — Мускава кӗмелли хапха, — терӗ Костров шӑппӑн, анчах вӑл каланине пурте уҫҫӑнах илтрӗҫ.

— А Тула — это ворота в Москву, — тихо, но так, что все его слышат, говорит Костров.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Эрешленӗ хапха.

Разукрашенные ворота.

Кури Чу юханшыв // Вячеслав Шорников. https://chuvash.org/content/5426-%D0%9A% ... D0%B2.html

Хапха айӗнчи хӑма ҫӑмӑллӑнах ҫӗкленет.

Доска в подворотне приподнимается.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Склад патӗнчи хӑма хапха умӗнче иртен пуҫласах ҫынсем кӗпӗрленеҫҫӗ.

Там у тесовых ворот с раннего утра толпились люди.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех