Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫулпа (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кашкӑрӗ калать: «Атя, эппин, ҫулпа каяр-ха, кама малтан тӗл пулӑпӑр, ҫавӑнтан ыйтӑпӑр: авал ҫинӗ ҫӑкӑр-тӑвара астӑваҫҫӗ-и, астумаҫҫӗ-и? — тейӗпӗр. Астӑваҫҫӗ тесен, эпӗ сана ярӑп, астумаҫҫӗ тесен, сана ҫийӗп вара», — тет.

— Волк и говорит: — Давай, пойдем вместе по дороге. Кого первого встретим, спросим: забывается ли старая хлеб-соль, или помнится? Если скажут: помнится,— я пущу тебя, а скажут: забывается,— съем.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атӑл ҫывӑрсанах, Вазуза ҫӗрле тӑнӑ та тӳрӗ ҫулпа Хвалын патшалӑхне чупа панӑ.

Только что Волга заснула, Вазуза ночью побежала прямой дорогой в Хвалынское царство.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Зеб Стумп час-часах ҫав ҫулпа ҫӳренӗ, анчах халь вӑл курӑнман.

Зеб Стумп часто ездил этой дорогой, но его не было видно.

XXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗр юланут ҫеҫ тӗрӗс ҫулпа пынӑ.

Только один всадник ехал в правильном направлении.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Морис хӑй юлташӗпе вӑйӑ вырӑнӗ патне чи кӗске ҫулпа кайрӗ.

Морис направился со своей спутницей к месту пикника самой короткой дорогой.

XVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӑхатӑп — хай упа тӳрех ман ҫине вӗтӗ чӑрӑшлӑх витӗр ҫулпа вӗҫтерсе килет; хӑранипе хӑйне хӑй те пӗлмест пулмалла.

Поглядел я перед собой: а он прямехонько на меня по дорожке между частым ельником катит стремглав и, видно, со страху сам себя не помнит.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынсем таптаса пынӑ ҫулпа пымалла пулсан та, пире утма пит йывӑр пулчӗ; анчах ӳкесрен хӑрасси ҫукчӗ вара, икӗ хӳме хушшипе пынӑ лек пыратпӑр.

Дорожка хоть и натоптана, да тяжело идти; зато падать некуда,— как промежду двух стен идешь.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир ҫулпа пӗр виҫ ҫухрӑма яхӑн кайрӑмӑр та вӑрман хӗррине пырса ҫитрӗмӗр.

Проехали мы версты три по дороге, подъехали к лесу.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир ҫул ҫине пырса тухрӑмӑр, йӗлтӗрсене хамӑр хыҫран кӑкарса ятӑмӑр та ҫулпа кайрӑмӑр.

Вышли мы на дорогу, привязали лыжи за собой и пошли по дороге.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпир ҫулпа утрӑмӑр.

Пошли мы по дороге.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мистер Фелим сирӗншӗн чӑрмавлӑ пулмасан, тархасшӑн, ман кӗсре патне кайса, хир кӑрккине илсе килӗр — ӑна йӗнер пуҫӗ ҫумне ҫыхса хунӑ; эпӗ ӑна ҫулпа килнӗ чух персе ӳкертӗм.

Мистер Фелим, если вас не затруднит, пройдите, пожалуйста, к моей кобыле и принесите дикую индюшку — она привязана к луке седла; я ее подстрелил по дороге.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах эпӗ кӑтартнӑ ҫулпа каяс пулать.

Если только будете следовать моим указаниям.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпир тӗрӗс ҫулпа пыратпӑр.

Мы едем правильно.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫулпа ман атте пырать пек.

И вижу я — по этой дорожке идет батя.

Пӗр ача хӑйне хулана илсе кайманни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗрре ҫав Сан-Готард урлӑ каякан ҫулпа арӑм пынӑ.

Один раз по дороге шла женщина.

Сан-Готард тӑвӗ ҫинчи йытӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Августӑн 25-мӗшӗнче тинех ҫулҫӳревҫӗсем чугун ҫулпа Калифорнин тӗп хулине ҫитрӗҫ.

Наконец 25 августа путешественники приехали по железной дороге в главный город Калифорнии.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫапла, питех те ӗненмелле, мӗншӗн тесен, ҫак ҫулпа кайса, вӑл Вӑтаҫӗр Африкӑна тӗпчессипе вӗҫленӗ пулӗччӗ.

Да, это весьма правдоподобно, ибо, следуя по такому пути, он завершил бы свое исследование Центральной Африки.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав тери йывӑр ҫулпа пин ҫурӑ миля утса тухмалла-ҫке вӗсен, тӗрлӗ йӑхсен патшисем пӗр-пӗринпе вӑрҫакан вырӑнпа иртмелле, унта чӑтма ҫук начар ҫанталӑк.

Ведь им предстояло пройти полторы тысячи миль в неимоверно тяжелых условиях, по местам, где не прекращались войны между царьками различных племен и где климат был убийственным.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Турӑ шеллерӗ-тӗр вӗсене, тен, Казондене урӑх ҫулпа илсе кайрӗҫ пулӗ.

Господь, наверно, смилостивился над нею, и их повели в Казонде другой дорогой.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах, караван вӑрӑм ҫулпа халтан кайнине шута илсен, Дик ҫак вӑхӑта икӗ хут ӳстерчӗ те Кванзӑран Казондене ҫитме виҫӗ эрнерен кая мар вӑхӑт кирлине пӗлчӗ.

Но так как караван уже был обессилен пройденной дальней дорогой, Дик удвоил это время и решил, что на переход от Кванзы до Казонде потребуется не менее трех недель.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех