Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Палласа (тĕпĕ: палла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Петр кӑнтӑр тӗлне лаша кӳлсе ӗҫлемелли сеялкӑпа уя кайнӑ чухне тракторпа акасси епле пынине курма кӗчӗ те арӑмне палласа та илеймерӗ.

Петр в полдень ехал в поле с конной сеялкой, проездов завернул посмотреть, как идет тракторный сев, и не узнал жены.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Андрей арӑмне палласа илеймерӗ: вӑл ҫиленнине курнӑ вӑл, анчах ҫакӑн пек усалланса кайнине нихҫан та курман.

Андрей не узнавал жену: ему случалось видеть ее рассерженной, но никогда он не видел ее обозленной.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Степан инҫетрине курман, ҫавӑнпа вӑл ӑна ҫывӑха ҫитсен ҫеҫ палласа илчӗ.

Степан был близорук и узнал ее, толъко подойдя ближе.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл ҫак кӗлеткене те, ҫирӗппӗн те пӗр тикӗс утӑмпа утнине те, типшӗм питне те палласа илсен, ытла шуралса кайнипе Авдотьйӑпа Степан хушшинчи историе районти пур ҫынсем пекех пӗлекен Рубанов самантрах ҫухалчӗ.

Она узнала и эту фигуру, и твердый, ровный шаг, и узкое лицо и так побледнела, что Рубанов, как и все в районе, знавший историю Авдотьи и Степана мгновенно исчез.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Тепӗр кун ирхине, Василий киле таврӑнсан, пӳртпе палласа илеймерӗ: пӗтӗмпех тап-таса хырса тасатнӑ, ҫунӑ, сентресене шӑтӑклалатса каснӑ шурӑ хутпа илемлетнӗ, минтерсене шап-шурӑ ҫиттисемпе витнӗ.

Когда на следующее утро он вернулся домой, он не узнал избы: все было дочиста выскоблено, вымыто, полки были покрыты белой вырезанной кружевом бумагой, белоснежные накидки покрывали подушки.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Кранне питӗр-ха эсӗ, шуйттан! — кӑшкӑрса ячӗ Валерий, Андрее ҫийӗнчех палласа илсе.

— Да кран закрой, черт! — крикнул Валерий, сразу узнав Андрея.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Фролов та ҫыран хӗрринчи ҫынсене палласа илесшӗн пӑхать.

Фролов в свою очередь разглядывал людей, находившихся на берегу.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫӑм фуфайкин ҫаннипе никель кӑшкарлӑ куҫлӑхне шӑлса тасатса, куҫӗсене мӑч-мӑч хупа-хупа илсе, вӑл пристань патне ҫывхарса килекен пӑрахут ҫинчи ҫынсене палласа илме тӑрӑшать.

Протирая обшлагом шерстяной фуфайки стекла очков в никелевой оправе и щурясь, он старался разглядеть людей на палубе приближавшегося к пристани парохода.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Зенькович хӑйпе юнашар пырса тухнӑ ҫын Жемчужный боцман пулнине палласа илчӗ.

Но Зенькович узнал в подошедшем боцмана Жемчужного.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Андрей Латкин, кӑшт аяккарахра лараканскер, ҫаврӑнса пӑхрӗ те Жарнильские палласа илчӗ.

Андрей Латкин, сидевший поодаль, обернулся и узнал Жарнильского.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Василий ӑна тӗттӗмре тӳрех палласа илчӗ, анчах унӑн сӗвек хулпуҫҫин, путӑк питҫӑмартисен аран-аран курӑнакан йӗрӗсем тӑрӑх мар, хӑйӗн чӗри хумханса тапни тӑрӑх палларӗ.

Василий сразу узнал его в темноте, но не по смутным очертаниям покатых плеч и впалых щек, а по взволнованным ударам своего сердца.

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Аяларах тепӗр алӑпа (Валентина Петр аллине палласа илчӗ) ҫырса хунӑ: «Хамӑрӑн пирвайхи бригадир Алеша Березов ячӗпе хисепленсе тӑракан бригада. Юлташсем, Алеша тыррисенчен пӗр пӗрчӗ те ҫухатар мар!»

Ниже другой рукой (Валентина узнала руку Петра) было написано: «бригада имени своего первого бригадира Алеши Березова. Товарищи, не потеряем ни одного зерна из Алешиного урожая!»

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑш чухне вӑл, хӑйне хӑй те палласа илейменнипе, хӑйӗнчен тӗлӗннӗ:

Порой он сам не узнавал себя и удивлялся себе:

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Лена хӑшпӗр вӑхӑтра каҫхи тӗттӗмпе улшӑннӑ вӗтлӗх вӑрмансемпе уҫланкӑсене аран-аран палласа илчӗ.

Лена иногда с трудом узнавала измененные ночной темнотой перелески и поляны.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл уйӑх ҫутипе ҫуталса выртакан улӑха, хӑй айӗнчи симӗс утта курчӗ, юнашар ҫывӑракан Ясневпа Петра палласа илчӗ.

Он увидел залитый лунным светом луг, свежее сено под собой, узнал Яснева и Петра, спавших рядом.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья вӗсенчен пӗри хӑйӗн хунямӑшӗ Анна пулнине палласа илчӗ те, курнӑҫас мар тесе, самантрах михӗсем хыҫне пытанчӗ.

В одной из них Авдотья узнала свою бывшую свекровь Анну и поспешно укрылась за мешками, избегая встречи.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ доклад итленӗ чухне сирӗн ҫине пӑхрӑм та, юлташсем, ҫапла шухӑшларӑм: Андрей Петрович тӗрӗс каларӗ, ҫулталӑк та иртмӗ, эпир хамӑра та палласа илеймӗпӗр.

Вот слушал я доклад, смотрел на вас, товарищи, и думал: верно сказал Андрей Петрович, года не минует, как мы сами себя не узнаем.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пилӗкҫуллӑх пӗтнӗ тӗле эпир хамӑра хамӑр та палласа илеймӗпӗр!

Мы сами себя не узнаем в конце пятилетки!

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хуратул ҫӑнӑхӗ «шӑпах ҫавӑ»: вӑл ӑна авӑртнинчен, чылай выртнипе кӑштах шӑршлӑрах тата йӗперех пулнипе палласа илчӗ.

Гречневая мука была «та самая»: он узнал ее по помолу, по чуть затхлому запаху залежавшейся и влажной гречки.

9. Хуратул икерчисем // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Дуняшка лайӑхланса, сарӑлса кайнӑ, палласа та илеймӗн!

А уж Дуняшка-то похорошела, налилась, не узнаешь!

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех