Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чарӑлса (тĕпĕ: чарӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сехри хӑпнӑ ҫыннӑн куҫӗ чарӑлса каять.

У страха глаза велики.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юлашкинчен вӑл манӑн парнене илчӗ те, ӑна ниҫта хума пӗлмесӗр аллинче вӑтанчӑклӑн тытса тӑчӗ, йӑл кулчӗ, хӗрелчӗ… анчах сасартӑк унӑн куҫӗсем шиклӗн чарӑлса кайрӗҫ.

Наконец она взяла мой подарок и, не зная, куда его девать, смущенно держала в руках, улыбнулась, покраснела… но вдруг глаза ее испуганно округлились.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Вӗҫен кайӑк чӗрнисем пек чарӑлса кайнӑ пӳрнисем винтовкӑна яланлӑхах вӗҫертнӗ.

Пальцы, растопыренные, как когти, навсегда выпустили винтовку.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Чернышӑн куҫӗсем чарӑлса кайрӗҫ.

Глаза Черныша расширились.

XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Темӗн пысӑкӑш кӑвак куҫсем хӑранипе чарӑлса кайнӑ.

Огромные, синие, они были расширены ужасом.

10 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Пӗр ҫамрӑк счетовод Ниночка ҫеҫ ку сцена ҫине тӗлӗннипе тата хӑранипе сарлакан чарӑлса кайнӑ куҫӗсемпе пӑхса ларчӗ.

И только молоденькая Ниночка, счетовод, широко раскрытыми от удивления и ужаса глазами смотрела на эту сцену.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ткаченкон хура куҫӗсем тарӑхнипе чарӑлса кайрӗҫ.

Пожелтели от ярости темные глаза Ткаченки.

XV сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Халапласа ларакан ача ун ҫине хӑранипе чарӑлса кайнӑ куҫӗсемпе пӑхса илчӗ те килӗшнӗ пек пуҫӗпе сулчӗ.

Рассказчик посмотрел на него расширенными от страха глазами и утвердительно кивнул головой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Унӑн ахаль те пысӑк куҫӗсем пушшех чарӑлса кайнӑ.

Глаза ее стали еще больше.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Вӑл мӑйне кӑрт-карт турткалантарса илнӗ, пурин ҫине те хӑйӗн пысӑк намӑссӑр чарӑлса тӑракан куҫӗсемпе шӑтарасла тӳррӗн пӑхнӑ — куҫӗсем унӑн ниме те ӗненмен, шанман пулмалла — вӑл юрлакаласа, шӑна пек нӑрлатса, иртен пуҫласа каҫченех пир пӑсса ларнӑ, ун ҫине ула-чӑла картинкӑсем сӑрланӑ.

Она дёргала шеей, присматривалась ко всему упорным взглядом больших, бесстыдно открытых глаз, должно быть, ни во что не верующих, и, напевая сквозь зубы, жужжа, как муха, с утра до вечера портила полотно, размазывая на нём пёстрые картинки.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Унӑн ҫӗнӗ кӑвак сӑхманӗ курпунӗ ҫинчен ӗнси ҫинелле кулӑшла хӑпарса кайнӑ, чарӑлса кайнӑ кӑвак куҫӗсем Наталья ҫине ҫав тери тинкерсе пӑхаҫҫӗ.

Новая синяя поддёвка уродливо и смешно взъехала с горба на затылок, его синие глаза широко раскрыты и смотрят на Наталью так странно.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Чижикӑн куҫӗ чарӑлса кайрӗ: пысӑк тирӗк ҫинче темӗн чухлӗ симӗс сухан сапнӑ ҫӗрулми салачӗ ларать, ҫӑварӗсене карса пӑрахнӑ селедкӑсем выртаҫҫӗ, тӑварланӑ кӑмпа та пур.

У Чижика разбегаются глаза: большое блюдо картофельного салата, обильно посыпанного зеленым луком, селедки с разинутыми ртами, соленые грибы.

Вӗренсе тухакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Динӑн куҫӗ Виталий куҫӗ патне ирӗксӗррӗн ҫывхарнӑҫем, мӗн пулса иртнине тӑруках ӑнланаймасӑр, чарӑлнӑҫемӗн чарӑлса, пысӑкланса кайрӗ.

Изумленные глаза Дины, не понимавшей, что происходит, ожгли Виталия

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Матви ботинкисене хывса ларнине аҫӑрхасан, яртах уҫса пӑрахрӗ алӑка Кӗҫени: — Эс, мӗн, ҫӗр каҫмаллах килмен пуль те кунта? — куҫӗ-пуҫӗ чарӑлса кайрӗ «читлӗхри кайӑкӑн».

Заметив, что Матвей снимает ботинки, Ксения резко распахнула дверь: — Ты, что, с ночевкой приехал сюда? — широко раскрылись глаза у «птицы в клетке».

1 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Самолет аялалла анасшӑн мар, — терӗ Дэви; унӑн куҫӗсем чарӑлса кайрӗҫ, вӗсем ача пичӗ сарлакӑшех пулса тӑнӑ пек курӑнчӗҫ.

— Самолет не хочет идти вниз, — сказал Дэви; глаза его расширились и, казалось, занимали теперь все лицо.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Володьӑн кӑшт чалӑшрах та илӗртӳллӗ куҫӗсем чарӑлса пӑхаҫҫӗ.

Глаза у Володи лукавые, чуть раскосые и широко распахнутые.

Ҫула тухни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ачин куҫӗ пысӑк, хура, чарӑлса кайнӑ, пӗр куҫҫулӗ те ҫук, хуйхи чӑтма ҫук хӑруш вара.

Большие, черные, по-младенчески открытые, ни слезинки в них, а мука страшная.

Карпеи // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пичӗ ҫинчи кӑвак сухал тӗпӗ шӑрт пек тӑрса кайрӗ, куҫӗсем хӑйӗн пӗрре хӗсӗнсе, тепре ункӑ пек чарӑлса илчӗҫ.

Седая щетина па лице его топорщилась, глаза то прищуривались, то снова широко раскрывались.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Акӑ вӑл сӑмсине кантӑк ҫумне лектерсе тӑрать, Одинцов, хӑраса ӳксе, кантӑк патӗнчен тапса каялла сикрӗ, Нюрӑн куҫӗсем чарӑлса кайнӑ, акӑ пӗчӗк ача пӗрре ун патне, тепре Коля патне чуптумашкӑн туртӑнать.

Одинцов, отшатнувшийся в испуге от окна, он сам с приплюснутым к стеклу носом, Нюра с вытаращенными глазами и какой-то малыш, который лез то к нему, то к Коле целоваться.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вара Давыдов тӗлӗннипе чарӑлса кайнӑ куҫӗсене бинокуляр ҫумӗнчен илчӗ.

Давыдов поднял от бинокуляра расширившиеся от изумления глаза:

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех