Шырав
Шырав ĕçĕ:
Акӑ, хӗрсе калаҫнӑ хушӑрах вӑл ялт! сиксе тӑрать те Салли аппана тутинчен чуптуса илет!И вдруг, не переставая разговаривать, он привстал да как поцелует тетю Салли прямо в губы!
Вӑтӑр виҫҫӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.
Эпир коридорта тӑратпӑр: эп ӑна ҫамкинчен, куҫӗнчен, ҫӳҫӗнчен, тутинчен, чавси ҫывӑхӗнчи ҫӗвӗ паллиллӗ аллинчен чуптӑватӑп, вӑл пур, шкул ачи пек хӗрелет, туртӑнать, темӗн пӑшӑлтатать, унталла-кунталла хӑравҫӑллӑн пӑхса: «Йӗри-тавра ҫынсем вӗт… Пӑхаҫҫӗ… Аван мар…» текелет.
1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.
Унтан унӑн шурӑ ҫӳҫлӗ пуҫне сасартӑк ыталарӗ те тутинчен хыттӑн чуптуса илчӗ.И, внезапно обхватив его белокурую голову, властно поцеловала в губы.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.
Каччӑ вара вӑхӑта сая ярас темерӗ курӑнать, ӑна тутинчен, питӗнчен, мӑйӗнчен антӑхса каясла чуп турӗ, аллине яштака кӗлетки тӑрӑх чуптарчӗ.
Тӗпсӗр ҫырмари чун // Валентина Элиме. Килти архив
Эсӗ хушни маншӑн хирӗҫлеме май ҫук приказ, — терӗ те Маюка ытамне илсе хӑй ҫумне чӑмӑртарӗ, тутинчен хӗрӳллӗ те вӑрахчен чуп турӗ.
Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ
Кирюк Ҫинука хӑй ҫумнерех чӑмӑртаса тутинчен чӑпӑрт чуп тӑвать.
Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ
Эпӗ ҫапла шухӑшларӑм, ӑна шухӑшпа курма тӑрӑшрӑм — ҫав хушӑрах — Ун лӑпкӑ тутинчен эп илтрӗм вилӗм хыпарне, Ӑна эп лӑпкӑн ҫеҫ тӑнларӑм… тени янӑрарӗ ман хӑлхамра.
XXII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Михеич урапи ҫинчен сиксе анчӗ, Катьӑна ыталаса тутинчен чуптуса илчӗ.
Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Унӑн тӑнлавӗ ҫинче юн тымарӗ тапни те палӑрать; кроликӑнни евӗр хӗрелнӗ куҫӗсем сиксе тухас пек чарӑлса кайнӑ; чӗтрекен тутинчен сурчӑкӗ сирпӗнет.
Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Григорий ӑна ним сӑмахсӑр, юн кайнипе тӑвар тути ҫапнӑ сивӗ тутинчен чуптурӗ, курӑк ҫине вырттарса, ура ҫине тӑчӗ.Он молча поцеловал ее в холодные и соленые от крови губы, бережно опустил на траву, встал.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий вӑл аллисене кӑкӑрӗ ҫумне чӑмӑртаса тытнине курчӗ, тутинчен уҫӑмсӑррӑн йынӑшса тухнӑ сасса илтрӗ.Григорий увидел, как она прижала к груди руки, и услышал сорвавшийся с губ ее невнятный стон.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Анчах Чумаков тутинчен кӑпӑк кӑларса ҫухӑрса ячӗ:
XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫавӑнларах эрех те пур: пӑккине кӑларма ӗлкӗрмен-ха — кӗленче тутинчен урнӑ йытӑ ҫӑварӗнчи пек кӑпӑк чашкӑрса вӗресе тухать, турӑ курать — суймастӑп!
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫенӗкре Григорий сӑмах чӗнмесӗр Аксиньйӑна ҫамкипе тутинчен чуптуса илчӗ, унтан ыйтрӗ:В сенях Григорий молча поцеловал Аксинью в лоб и губы, спросил:
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Старик, кӗсйинчен ҫӗвӗҫ хаччине кӑларса, аллинче выляткаласа илчӗ те ҫав-ҫавах тутинчен сирӗле пӗлмен кулӑпа ейӗлсе каларӗ:
I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Аллисем хӑйӗн ытла тармакланнипе чӗтрерӗҫ, ҫавна пула шыв, Сергей тутинчен пӑрӑнса, сӑмса, куҫ патне, ӗнсе хыҫне юхрӗ.А они от напряжения дрожали, и вода, минуя Сергеевы губы, текла в нос, к глазам, за шею.
10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Унтан вӑл ӑна куҫӗнчен, питҫӑмартинчен, тутинчен чуптурӗ.
9 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.
Ермаков, кил хуҫи хӗрарӑмӗ патне кухньӑна тухса, тӑватӑ стакан илсе кӗчӗ, сӑмах хушмасӑр спирт тултарчӗ, сӗтел ҫине пысӑк пӑхӑр чейникпа сивӗ шыв пырса лартрӗ; салӑ вакларӗ, унтан ҫавӑн пекех нимӗн те шарламасӑр сӗтел ҫине йывӑррӑн чавсаланчӗ те, темиҫе минут ури айнелле тимсӗррӗн пӑхкаласа ларнӑ хыҫҫӑн тӳрех чейник тутинчен шыв ӗҫрӗ, хӑйӑлтатарах каларӗ:
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫӗнӗрен тухса тӑнӑ тӗнче ҫине вӑл кӑштах тӗлӗнсе пӑхрӗ, тутинчен чылайччен вара сивлек сӑнне, тискер кайӑкӑнни майлӑ ҫиллес куҫӗсене тӗлӗнмелле улӑштарса янӑ, ҫӑвар кӗтессисенчи хаяр йӗрсене ҫемӗҫтернӗ юмарт та ачалларах айван кулӑ сирӗлме пӗлмерӗ.
XXV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл ашшӗн чӗркуҫҫийӗ ҫине тапаланса хӑпарчӗ те, ӑна сулахай аллипе мелсӗррӗн ыталаса илсе, тутинчен чӑпӑртаттарса чуптурӗ.Он вскарабкался к отцу на колени и, неловко обнимая его за шею левой рукой, крепко поцеловал в губы.
XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.