Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тирӗнсе (тĕпĕ: тирӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий хура мӑйӑхне перчеткипе шӑлкаларӗ, хӑлатӑнни пек сӑмсине хускаткаласа илчӗ, кашни сотньӑнах кайӑк ҫунатти пек куҫ харшийӗ айӗпе салхуллӑн та йывӑррӑн тирӗнсе пӑхса ӑсатрӗ.

Перчаткой гладил Григорий черный ус, шевелил коршунячьим носом, из-под крылатых бровей угрюмым, осадистым взглядом провожал каждую сотню.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫав самантрах вӑл куҫне Петро ҫинелле ҫӗклерӗ те, ӑна куҫ шӑрҫисенчен чӑрр! пӑхса, вӗсене тӗлӗнмелле ют куҫпала тирӗнсе, хӑвӑрттӑн каларӗ:

Но он сейчас же, рывком вскинул на Петра глаза, глядя ему прямо в зрачки, вонзаясь-в них странно-чужим взглядом, скороговоркой бормотнул:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ухмаха ернӗ пек анкӑ-минкӗленсе чарӑлнӑ куҫӗсемпе хӑй паллакан пӗр старик ҫинелле тирӗнсе пӑхрӗ, чӑтма ҫук тарӑхса кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Он наткнулся осумасшедшими глазами на знакомое лицо одного старика, крикнул с великой обидой:

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вил-ӳсӗр Аникушка Григорие ҫулӑхрӗ, анчах лешӗ ун ҫине урса кайнӑ пек тирӗнсе пӑхрӗ те, вӑл, аллисене сарса пӑрахса, аяккалла сулӑнса кайрӗ.

Пьяный в дым Аникушка прилип к Григорию, но тот глянул такими глазами, что Аникушка растопырил руки и шатнулся в сторону.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ҫи, Бунчук! — сӗнчӗҫ юлташӗсем; вара вӑл, янах шӑммине йывӑррӑн та ӳркевлӗн мӗкӗлтеттерсе, пӗр ҫӗре сӳрӗккӗн тирӗнсе пӑхса, ҫикеленӗ пек турӗ.

— Ешь, Бунчук! — предлагали товарищи, и он ел, тяжко и лениво двигая челюстями, тупо уставясь в одну точку.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Михаил, куҫ харшине вӗчӗрхенӳллӗн сиктерсе, ҫӗр урайнелле тирӗнсе пӑхрӗ:

Михаил раздраженно шевельнул бровью, в земляной пол всадил взгляд.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл аллипе шӑлавар кӗсйине ҫапса кӑтартрӗ те ахӑлтатса кулса ячӗ, унтан, казак арӑмӗ ҫине куҫӗпе тирӗнсе, ҫав самантрах кулма чарӑнчӗ.

Он похлопал себя по карману штанов, отрывисто похохотал и круто оборвал смех, упершись глазами в хозяйку.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Канашлӑва пынисем пурте Лукомскин картта тӑрӑх шӑвакан пӳрми ҫине тирӗнсе пӑхаҫҫӗ.

По направлению его пальца к карте потянулись взгляды всех участников совещания.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Минаев ӑна, хыҫалтан пырса, пилӗкӗнчен тытрӗ, аллисене пӑрса, наганне тӑпӑлтарса илчӗ; тӗссӗрленсе кайнӑ куҫӗсемпе ӑна куҫран тирӗнсе пӑхса, Минаев пӳлӗнчӗклӗн хӑрӑлтатрӗ, ыйтрӗ:

Сзади его поперек схватил Минаев, — ломая, выворачивая руки, отнял наган; заглядывая в глаза померкшими глазами, задыхаясь, спросил:

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑй вӑл пӗтӗм кӗлеткипе тӑвӑнса чӗтрерӗ, мӑчлатман куҫӗсене юр ҫийӗн шутарса ҫӗклерӗ те, хаяр курайманлӑхӑн пӗтӗм йывӑрӑшӗпе тирӗнсе, Чернецовӑн сӗмсӗр хӑюлӑх та йӗрӗнсе пӑхакан куҫӗсене аяккалла тартрӗ.

Он весь дрожал, немигающие глаза его ползали по изрытвленному снегу, поднявшись, скрестились с бесстрашным, презирающим взглядом Чернецова и обломили его тяжестью ненависти.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сивӗ йӗпписем, чӳрече кантӑкӗсем ҫумне тирӗнсе, чӑрӑш лӑсси пек эрешлесе пӗтернӗ.

Морозные ельчатые веточки липли к стеклам окон.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӑх ушкӑнӗ ҫине куҫӗпе тирӗнсе, Бунчук васкамасӑр малалла утрӗ.

Бунчук шел, медленно буравя толпу.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий Подтелков ҫине тӗлӗнсе кайса пӑхса ларчӗ, унӑн пӗр паллӑ енне асӑрхарӗ: Подтелков куҫӗсене мӑчлаттармасть те тейӗн; ҫынпа калаҫнӑ чух хавассӑр пичӗпе ун ҫине тирӗнсе ларать те куҫӗсене майӗпен кӑна пӗр япала ҫинчен тепӗр япала ҫине сиктерсе шутарать; анчах хӗвелпе сарӑхнӑ кӗске куҫ тӗкӗсем ҫав вӑхӑтра та ним хускалми ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Григорий с любопытством присматривался к нему, отметил одну характерную черту: Подтелков почти не мигал, — разговаривая, он упирал в собеседника свой невеселый взгляд, говорил, переводя глаза с предмета на предмет, причем куценькие обожженные солнцем ресницы его все время были приспущены и недвижны.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӑшал етри евӗр пӗчӗк кӑна куҫсем ансӑр хушӑксенчен, пеме ятарласа хатӗрленӗ шӑтӑксенчен тӗллесе тӑнӑ пек, ӳпреммӗн ҫуталса пӑхаҫҫӗ, ҫын куҫӗсене, хирӗҫ пӑхма памасӑр, ҫӗрелле тартаҫҫӗ, йывӑррӑн та пӗр тӗле тирӗнсе тинкереҫҫӗ.

Меленькие, похожие на картечь, они светлели из узких прорезей, как из бойниц, приземляли встречный взгляд, влеплялись в одно место с тяжелым упорством.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ун ҫине пуҫӗпе тирӗнсе авкаланчӗ вара карчӑк, хурлӑхлӑн хӳхлесе йӗчӗ, клеме ҫапнӑ таса мар пӳс кӗпене вӗри куҫҫулӗпе тӗрлесе пӗтерчӗ.

И, припадая к ней головой, качалась старуха, жалостно причитала, узорила клейменую бязевую грязную рубаху слезами.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ниҫта кайса кӗрейми татӑлса, ҫӗр ҫинче выртса йӑваланса хӳхлерӗ мӗскӗн хӗрарӑм; ун йӗри-тавра, картари сурӑхсем пек, вӗтӗр-шакӑр ачисем пуҫтарӑнса тӑнӑ, — шиклӗн чарса пӑрахнӑ куҫӗсемпе амӑшӗ ҫине тирӗнсе, тискер сасӑпа ӳлесе йӗреҫҫӗ.

Билась баба и ползала в корчах по земле, а около в овечью кучу гуртились детишки, выли, глядя на мать захлебнувшимися в страхе глазами.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Каледин, куҫ айӗпе сивлеккӗн тирӗнсе пӑхакан сӑн-питне йӑвашлатса калаҫу пуҫланнӑранпа пӗрремӗш хут кулса илчӗ.

 — В первый раз за все время разговора улыбнулся Каледин, смягчив хмурую усталь исподлобного взгляда.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫуллахи хӗвелӗн карса хунӑ штора витӗр сӑрхӑнакан ҫип-ҫинҫе пайӑркисем сӗтел ҫи виттийӗ ҫине сарӑ йӗпсем пек тирӗнсе тулнӑ.

Сквозь опущенную штору желтыми иглами втыкались в скатерть истрощенные лучи.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗлеткине пӗшкӗртсе, ҫӗлӗкне хул хушшине хӗстерсе тытрӗ те хутне чалӑшшӑн чӗрсе илнӗ хыҫҫӑн тин, шывлӑ куҫӗсене мӑчлаттарса, Петро ҫине тирӗнсе пӑхрӗ.

Сутулясь, он медленно сунул папаху подмышку, оторвал косой угол бумажки и только тогда прижал Петра строгим, влажно мерцающим взглядом.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Леш, кӗркунне курнӑ кӑвак вӗшлене, «Боярыня» ҫурине, туянатӑн-ха ӗнтӗ? — ыйтрӗ ватӑ Листницкий Сергей Платоновичӑн сӑмси кӑкӗ ҫине тирӗнсе пӑхса.

Старый Листницкий, глядя в переносицу Сергея Платоновича, спросил: — Что же, купишь серого, того, которого смотрел осенью, — сынка «Боярыни»?

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех