Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пачка сăмах пирĕн базăра пур.
пачка (тĕпĕ: пачка) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пӗчӗк ача пек калаҫатӑн-ҫке, пачка, — пӳлчӗ ӑна, кӑмӑлӗ юлнӑ Мичо, вӑл та пире пулӑшмасан, мӗнле пултӑр вара?..

— Не будь младенцем, отче, — оборвал его Мичо, хмурясь, — может ли быть иначе?..

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тепрӗ куриччен, пачка, кӗл тунӑ чух пире те манса ан хӑвар.

— До свидания, отче, не забывай нас в своих молитвах.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

 — Пачка, ыранччен сан ҫукчӗ-ши пӗр алла грошӑ, укҫа пит кирлӗччӗ.

 — Нет ли у тебя, отче, пятидесяти грошей до завтра? Очень нужно.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Турӑ сывлӑх патӑр, пачка! — тесе, вӑл пуп аллине тутипе сӗртӗнчӗ.

— Благословите, батюшка! — проговорил он и приложился к руке священника.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чӑн калатӑн-и, пачка? — тесе ыйтрӗ вӑл.

— Неужели правда, отче? — спросил он.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Кунтах-ха вӑл, пытаннӑ, паҫӑр ӑна ҫав пӗтме маннӑ тӗрӗксем шырарӗҫ, каҫарсам, пачка!

— Здесь он, только прячется, — давеча его искали проклятые турки… прости, отче!

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чим-ха, чим, пачка!

— Подожди, подожди, отче духовник!

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пӗлместӗп, пачка, — терӗ хӗрарӑм такӑнкаласа, вӑтаннипе вӑл ҫӗрелле пӑхрӗ.

— Не знаю, отче духовник, — ответила женщина, запинаясь и смущенно глядя в землю.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Никам та ҫук, пачка, — терӗ карчӑк, вӑл аллинчи шӑпӑрне пӑрахрӗ те пупа хисеп туса аллинчен сӗртӗнчӗ.

— Нет никого, ваше преподобие, — ответила старуха, бросив метлу, чтобы отвесить поклон духовному лицу и приложиться к его руке.

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Турӑ пире чӑтма хушнӑ, пачка.

— Бог повелел нам терпеть, батюшка.

XVIII. Ганко кофейнинче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ман кӗсьере пилӗк пачка симӗс укҫа.

У меня в кармане бумажник, там пять кусков зеленых.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Комиссар Мересьева пӗр пачка ҫыру пачӗ.

Комиссар передал Мересьеву пачку писем.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

«Курение убивает» — вуласа илчӗ пачка ҫинчи пысӑк саспаллисене.

Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив

Финн — Юнлӑ алӑ — таҫтан пӗр пӗчӗк хуран тата пӗр пачка ҫурри нӳрӗ табак ҫулҫисем, чӗлӗм вырӑнне тыткаламашкӑн виҫ-тӑват маис туни пӗҫертсе килнӗ.

Финн, Кровавая Рука, стянул где-то котелок и пачку недосушенного листового табаку и, кроме того, захватил несколько маисовых стеблей, чтобы сделать из них трубки.

13-мӗш сыпӑк. Пиратсен шайкки парӑссем карать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

— Ик шухӑшран малтанхине суйласа илет пуль тетӗп эпӗ, пачка.

— Мне кажется, батюшка, он выберет первое.

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Куратӑн-ҫке, пачка: ҫамрӑксемпе пурӑнатӑп та хам та ҫамрӑклансах кайрӑм ӗнтӗ, — терӗ те хӗр-манах, хӑй каллех Стефчова тӗпчеме тытӑнчӗ:

— Как видишь, батюшка: живу с молодежью и сама молодею, — ответила монахиня и опять обратилась к Стефчову:

X. Хӗрарӑмсен мӑнастирӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех