Шырав

Шырав ĕçĕ:

акӑш сăмах пирĕн базăра пур.

акӑш (тĕпĕ: акӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Чӑн, Хреҫҫи мар пулӗ эсӗ, ылтӑн чӑмакки, акӑш тӗкӗ, тӗлӗкри тӗлӗнтермӗш.
Куҫарса пулӑш

9 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Валькирисем — авалхи германецсен ӗненӗвӗ тӑрӑх, акӑш ҫунатлӑ хитре хӗрсем, вӗсем сывлӑш тӑрах ылттӑн хӗҫ-пӑшалпа вӗҫсе ҫӳреҫҫӗ; вӗсем ҫапӑҫусене пӑхса тӑраҫҫӗ, Один турӑ хушнӑ тӑрӑх салтаксем ҫине вилӗм яраҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

Атӑлпа тинӗс пӗрлешнӗ чухне Асилет-ши акӑш чӗппине.
При вливании Волги в море Помнит ли лебедь своих птенцов.

Акӑшӗ ӑҫта? // Султтанпике. https://chuvash.org/lib/haylav/221.html

Ҫыран леш енне каҫсан, Буратино акӑш урисене аллисенчен вӗҫерсе ячӗ те, ҫӗре шаплатса ӳкрӗ.
На том берегу Буратино выпустил его лапы, шлёпнулся.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона урисенчен ярса тытма пуҫланӑччӗ кӑна, анчах вӑл вӑхӑтра акӑш кӳлӗ урлӑ вӗҫсе Буратинона хӑйпе пӗрле илсе кайрӗ.
И в то время когда разбойники уже хватали Буратино за ноги, торчащие из воды, лебедь важно полетел через озеро, унося Буратино вместе с собой.

Акӑш хӑйӗн сарлака ҫуначӗсене сарса пӑрахрӗ.
Лебедь раскрыл огромные крылья.

— Го-го, мӗн кирлӗ мара хӑтланатӑр, манӑн урасене ирӗке хӑварӑр, — терӗ акӑш, ыйхӑран вӑранса.
— Го-го, — гоготнул лебедь, пробуждаясь, — что за неприличные шутки, оставьте мои лапы в покое!

Куҫкӗски ҫинче мамӑкран тунӑ, ылтӑн сӑмсаллӑ икӗ акӑш ишсе ҫӳреҫҫӗ.
На зеркале плавали два лебедя, сделанные из ваты, с золотыми носами.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эпӗ акӑш пек шурӑ, ирӗклӗ те хӑвӑрт ҫӳрекен «Пермь» пароход ҫинче каллех посудникра ӗҫлетӗп.
Я снова посудником на пароходе «Пермь», белом, как лебедь, просторном и быстром.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӑрахут Гамбург портӗнчен тухнӑранпах ҫиллӗ ҫанталӑк тӑрать, вӑйлӑ ҫил хирӗҫле вӗрет; вӑхӑтран-вӑхӑта вӑл лӑпланать те пушаннӑ парӑссем лӗнчӗрех каяҫҫӗ, унтан татах туртӑнса акӑш мӑйӗ пек карӑнаҫҫӗ.
С тех пор как пароход вышел из гамбургского порта, стояла ветреная погода, но бури не было. Дул сильный западный ветер; минутами он затихал, и тогда паруса опадали и вяло плескались, но вскоре опять надувались и напоминали лебединую шею.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Кунта кӑпка, ҫӑмӑл юр та, тӑваткал, тӑрхалла юр та, катрамланнӑ юр та, плита пек тем сарлакӑш хытса ларнӑ юр та, гранит тӗпренчӗкӗ пек ҫуталакан юр та, акӑш ҫуначӗ пек юр та, тӗлӗнмелле формӑсем туса, чул пек хытнӑ юр та, пысӑк путӑксем е пӗчӗк путӑксем туса хитрелетнӗ юр та пур.
Снег пушисто-невесомый, кубический, пластообразный, снег глыбистый, снег плиточный, снег, искрящийся гранитной крошкой, снег — лебединые крылья, снег, окаменевший в самых причудливых формах, снег, увенчавший все большие и малые выпуклости.

3 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Хуранӗ ӑшне пӑхаҫҫӗ те, унта акӑш шӑммисем кӑна выртаҫҫӗ мӗн.
Заглянули в котел, и обнаружили, что там лежат только лебединые кости.

Виҫӗ сунарҫӑ // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 40–44 с.

Урӑх ӗнтӗ вӗсене акӑш та нимӗн тума та кирлӗ мар.
Им теперь и лебедь не нужен.

Кам тӗлӗнмелле тӗлӗк курать, ҫавна акӑш тивет, — тет тепӗр сухалли.
Тот, кому снится странный сон, тому и достанется лебединое мясо, — говорит другой бородатый.

Виҫҫемӗш кунне сунарҫӑсем акӑш персе ӳкерчӗҫ.
На третий день охотники подстрелили лебедя.

Эпӗ малтан нимӗн тума пӗлмесӗр ҫӑвара карса тӑтӑм, анчах часах, хам кӗсрене эпӗ нухӑт тӗминчен мар, хур акӑш мӑйӗнчен кӑкарнине тавҫӑрса илтӗм.
Я опешил сначала, но тут же сообразил, что привязал коня не к дереву, а к шее лебедя.

Хӗрӗх юмах // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 5–11 с.

Ачасем акӑш кӗтӗвӗ вӗҫсе кайнине ытараймасӑр, пӗр сывламасӑр тенӗ пек, чылайччен пӑхса выртрӗҫ.
Мальчики затаив дыхание долго лежали на земле, провожая восхищенными глазами улетавшую лебединую стаю.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Вуникӗ акӑш! — терӗ Эттай шӑппӑн.
— Двенадцать лебедей! — прошептал Эттай.

Вӗсем, акӑш евӗрлӗ, лӑпкӑн ишсе килсе, будка тӗлне ҫитетчӗҫ те кӗскен кӑшкӑртса илетчӗҫ, Ильсеяр, пуҫӗнчи тутӑрне салтса, вӗсене тутӑрӗпе сулласа ӑсататчӗ.
Бывало, плывут спокойно, словно лебеди, а как поравняются с будкой, коротко загудят. Ильсеяр срывала с головы платок и махала вслед пароходам, провожала их.

VI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Сыхланчӑк акӑш, хӑйне такам чӗнсе илнӗн, хӑвӑрт ҫаврӑнчӗ те чӑтлӑх ӑшне кӗрсе ҫухалчӗ.
Осторожный лебедь, точно кликнул его кто, резко повернул и скрылся в зарослях.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика