Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йевта (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Питех те йӗркеллӗ, Йевта юлташ!

— Все в порядке, товарищ Евта!

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унпа пӗрле Йевта та кулчӗ, унӑн мӑйӑхӗ айӗнче сарӑхса, кукӑрӑлса кайнӑ темиҫе шӗвӗр шӑл курӑнчӗ.

Смеялся и Евта, обнажив под усами несколько желтых, острых и кривых зубов.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта — ватӑ гайдук.

Евта — старый гайдук!

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑлӑн ӑна ыталас килсе кайрӗ, анчах Йевта татах калаҫтӑр тесе вӑл: — Йевта юлташ! — терӗ савӑнӑҫлӑн.

Павле захотелось обнять его, но, желая, чтобы беседа была как можно более серьезной и произвела должное впечатление, он торжественно произнес: — Товарищ, Евта!

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ун пеккисем пирӗн хушӑра, тен, пур, — пӳлчӗ унӑн сӑмахне Йевта, комиссар шухӑшне хӑй те ярса илсе.

Среди нас найдутся такие люди, — прервал его Евта, поняв, куда метит комиссар.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кунсӑр пуҫне тата Йевта мухтанине хресченле юратать.

А кроме того, Евта еще по-крестьянски тщеславен.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Йевта пек салтаксемпе боецсем ялан пекех хресчен ҫыннисенчен тухаҫҫӗ, ҫавӑнпа диспиплина тата хӑйсем илнӗ задача — вӗсемшӗн чи хаклӑ япала», — шухӑшларӗ Павӑл, хӑйне хӑй лӑплантарма тӑрӑшса.

И Павле, который всегда старался успокоить свою совесть, решил, что Евта принадлежит к тем старым служивым из крестьян, для которых боевое задание — святыня.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кунсӑр пуҫне, яла лексен, Йевта партизансен законӗ хушнинчен ытларах та сыпма юратать.

К тому же, если ему случалось попасть в село, он пил больше, чем это разрешалось неписаным партизанским законом.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Мулкач пекех хӑравҫӑ» — тес вырӑнне партизансем: «Йевта пекех хӑравҫӑ», — теҫҫӗ вара.

Партизаны говорили не «пуглив, как коза», а «пуглив, как Евта».

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта тавҫӑруллӑ ҫын, чее, ялсенче унӑн паллакансем те нумай, ҫавӑнпа вӑл апат-ҫимӗҫ тупас тӗлӗшпе те пултармалла.

Евта хитер, находчив, у него много знакомых в окрестных селах, есть связь, уж он бы сумел раздобыть еду.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак ӗҫе Йевта ҫеҫ ӑнӑҫлӑн тума пултарать.

Только Евта мог успешно справиться с этим заданием.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта виле куҫне хупрӗ.

Евта закрыл глаза мертвого.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта каялла ҫаврӑнчӗ, ҫӗлӗкне хывса, вӑрттӑн сӑхсӑхса илчӗ.

Евта отвернулся, снял шапку и украдкой перекрестился.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Вилнӗ… — пӑшӑлтатрӗ Йевта.

— Умер… — прошептал Евта.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗн пулчӗ сана, шӑпчӑкӑм? — ачашшӑн ыйтрӗ унтан Йевта.

— Ну, как ты там, соловей? — запинаясь, проговорил Евта.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑлпа Йевта йӑтса пыракан ҫын сасартӑк вӑйсӑрланса кайрӗ, анчах хӑй таса та илемлӗ сасӑпа юрласа ячӗ:

Вдруг раненый, которого несли Павле и Евта, запел слабым, но приятным и ясным голосом:

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗр Йевта кӑна шӑппӑн пӑшӑлтатрӗ:

И только Евта тихо прошамкал:

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта ывӑнма пӗлмесӗр малалла утать, йывӑҫсене патакпа шаккать, ӳсӗре-ӳсӗре илет, пурне те хавхалантарать.

Неутомимый Евта все шел и шел вперед и, стуча своей палкой, подбадривал окружающих:

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта, ӑҫта эсӗ? — кӑшкӑрчӗ Павӑл.

— Евта, ты где! — крикнул Павле.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Йевта йывӑҫсене ҫине-ҫинех шаккать: вӑрман ҫӑралнӑҫем ҫӑралса пырать.

Лес становился гуще, Евта все чаще стучал по стволам.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех