Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аксель (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Утса пынӑ май хӑйӗн туйине кӗтессе пӑрахрӗ, шлепкине сӗтел ҫине ывӑтрӗ те тӑванӗн ачине хыттӑн кӑшкӑрса чӗнчӗ: — Аксель, кил-ха кунта! — терӗ.

На ходу он бросил в угол трость с набалдашником в виде щелкунчика, на стол — широкополую с взъерошенным ворсом шляпу и громко крикнул: — Аксель, иди сюда!

I сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ чупатӑп, господин Аксель, эсир ӑна лӑплантарӑр, ӗҫ мӗнле пулнине ӑнлантарса парӑр, — терӗ те ырӑ кӑмӑллӑ Марта каллех кухняна васкарӗ.

Я бегу, господин Аксель, а вы его успокойте, — и Марта поспешила вернуться в свою кухонную лабораторию.

I сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех