Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хапха сăмах пирĕн базăра пур.
хапха (тĕпĕ: хапха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лось хапха тӑпсинчен хул пуҫҫипе тата пуҫӗпе тӗршӗнсе чылайччен тӑчӗ.

Лось долго стоял в воротах, прислонясь к верее плечом и головой.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кузьмин та, ӗҫлевҫӗ, витрере тинтерех ҫеҫ сурик пӑтратаканскер, хапха патӗнчех тӑрать, пирус кӑмрӑкне тӗттӗмелле ывӑтрӗ:

Рабочий, Кузьмин, давеча мешавший в ведёрке сурик, тоже стал в воротах, бросил огонёк папироски в темноту:

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось яри уҫӑ хапха тӑпсинчен тӗршӗнсе тӑрать.

Лось стоял, прислонившись плечом к верее раскрытых ворот.

Ҫулташ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тепри-тӗк, ҫав намӑс-симӗсе ҫухатнӑ Бонапарта тахҫанах хапха тулашне кӑларса пемелле, Йӳҫкас ӑҫтине яланлӑхах мантармалла.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Атя-ха, калаҫар ларса, — йӗкӗте хулӗнчен ҫатӑрласа тытрӗ те вӑл вӑйла тенӗ пекех хапха умне, сылтӑм кӗтессе чавса ҫирӗплетнӗ вӑрӑмах мар тенкел патне тан-кӑлтаттарса пычӗ ӑна, тенкел ҫинчи юрне ҫӗлӗкпе сӑвӑрам пекки туса, вырнаҫма сӗнчӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Аллинчи хӑмине Дина, кӗҫӗн алӑка кӑшт уҫса, хапха ҫумне шал енчен сӗвӗнтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑхӑчӗ те чылая кайрӗ, — терӗ хӗр, хапха алӑкӗн тӗксе уҫмалли тимӗрне хыпаласа.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ан ҫӳре эсӗ ку хапха умне урӑх.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ак, тап та ак ҫак хапха юпине тӑрӑслаттарса, сас кӑларать-тӑк, эппин, ӑна та сӑвӑҫ темелле пуль?..

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Хӑҫантанпа туслӑ-юлташлӑ пурӑнса та кӳршӗ каччи ӑна хапха умне ҫакнашкал ӑсатса- хӑварнине ас-тумасть-ха хӗр.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пат-пат-пат сӑрхӑнчӗ хапха питӗркӗҫӗ сине куҫҫуль.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

«Юл, ан кай, юрататӑп сана, Матви, таврӑн, чунӑм-савниҫӗм», — тесе кӑшкӑрса, хапха питӗркӗҫне шӑлтӑр-шалтӑр уҫса, хыҫҫӑн чулса тухса, хуса ҫитсе ӑна мӑйӗнчен уртӑнасси капланса, йӳҫсе-тӑвӑлса килчӗ Елькка ӑшӗ-чиккинче.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Телей сунатӑп… — хаш-ш сывласа ячӗ те Елькка, йӗкӗт тавӑрса мӗн каласса кӗтмесӗрех, хапха алӑкне кӑлт тӗкрӗ, картишне кӗрсе тӑрса, тӗкӗ хучӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӳрт карнисӗсенчен, вырӑсла хапха тӑрринчен пӑт-пӑт-пӑт тумла тумлать, ҫуркунне сасси вӑл.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапӑҫма вӑл пӗлместчӗ, ҫитменнине аллисем те унӑн ман алӑсенчен кӗскерехчӗ, — пӗр-ик-виҫӗ хутчен тытӑҫса илсен, вӑл мана парӑнатчӗ, ҫурӑмӗпе хапха ҫумне хӗсӗнсе тӗлӗнсе калатчӗ:

Драться он не умел, да и руки у него были короче моих, — после двух-трех схваток он уступал мне, прижимался спиною к воротам и говорил удивленно:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ҫавӑнпа ӗнер вӑл кӗпе ҫӑвакан хӗрарӑмпа хапха патӗнче пит кӑмӑллӑн пуплесе ларчӗ иккен: укҫа пулнӑ эппин, укҫасӑр вӑл хӗрарӑмран ним те илеймен…

То-то он вчера с прачкой у ворот любезничал: значит, были деньги, от неё без денег ничего не возьмёшь…

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кайран эпӗ унпала хапха патӗнче сак ҫинче лартӑм, епле вӑл ҫав ӳсӗр ҫынсенчен хӑрамасть тесе ыйтрӑм.

Потом я сидел с нею у ворот на лавочке и спрашивал, как это она не боится пьяных.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫхине, кукаҫей Псалтирь вулама ларсан, эпӗ кукамайпа хапха хыҫнелле, уялла тухрӑм; кукаҫей пурӑнакан икӗ чӳречеллӗ пӗчӗк пӳрт хула хӗрринче, ӗлӗк кукаҫейӗн хӑйӗн ҫурчӗ пулнӑ Канатнӑй урам хыҫӗнче ларатчӗ.

Вечером, когда дед сел читать псалтырь, я с бабушкой вышел за ворота, в поле; маленькая, в два окна, хибарка, в которой жил дед, стояла на окраине города, «на задах» Канатной улицы, где когда-то у деда был свой дом.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Каҫхине, хапха патӗнче тӗл пулса, эпӗ ирхине мӗн курни ҫинчен Людмилӑна хуйхӑрса каласа пӗлтертӗм, анчах ҫакӑ ӑна пӗрре те хумхантармарӗ.

Вечером, у ворот я с тоскою поведал Людмиле о том, что увидел утром, но это не произвело на неё заметного впечатления.

III. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Кострома, Людмила тата эпӗ пӗрле хапха патӗнче, тенкел ҫинче ларатпӑр; Чурка Людмилӑн шӑлнӗне хӑйпе кӗрешме чӗнсе илчӗ, — вӗсем ыталашса тытса, хӑйӑр ҫинче тӑпӑртатса тусан кӑларса тӑраҫҫӗ.

Кострома, Людмила и я сидим у ворот на лавке; Чурка вызвал брата Людмилы бороться, — обнявшись, они топчутся на песке и пылят.

II. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех