Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Кулянса ӳкнӗ ачасем хӑйсем ҫухатса хӑварнӑ тутӑр ҫыххине шпалсем хушшинче чылайччен шыраса ҫӳреҫҫӗ.

Обеспокоенные ребята отправились обратно на железнодорожные пути.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Пирӗн вӑт тата та кӑткӑсрах задача, ҫапах та шутлатпӑр, — терӗ Саша, аллинчи йӗпе тутӑр татӑкне Ҫеруш сӑмси патӗнче ҫавӑркаласа.

— У нас вот сложнее задачка, и то решаем, — говорит Саша, махая перед носом Сереги мокрой тряпкой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Тутӑр ҫӗтӗкӗпе ытларах сӑтӑр…

— Три больше тряпкой…

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Хӑмач тутӑр татӑкӗ — ачасен ҫӗнтерӳ ялавӗ — ҫӗнӗрен варкӑшма тытӑнчӗ.

И снова взвилось победное знамя горцев — красный лоскут кумача.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унччен те пулмарӗ — вӑрӑм шерте ҫинче хӑмач тутӑр татӑкӗ вӗлкӗшме пуҫларӗ, — ку вӑл крепость хӑрушлӑхра пулнине пӗлтерет.

Сразу же на шесте взвился лоскут кумача, означавший на этот раз — крепость находится в опасности.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Тыткӑна лекнисен, вӗсен хӗҫпӑшалӗсене тата хул ҫине ҫыхнӑ тутӑр татӑкне туртса илсен, малалла ҫапӑҫмалла мар, — хытарчӗ Саша, ҫӗрпӳртрен темиҫе тӗслӗ тутӑр татӑкӗсем илсе тухса.

— Пленным, если обезоружат и сорвут повязку с рукава, больше не сопротивляться, — строго напоминает Саша, вынося из землянки связку разноцветных тряпок.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ун ҫинче хӑмач тутӑр татӑкӗ варкӑшса вӗҫет.

На нем трепетал по ветру лоскут кумача.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Кил-ха, Лида, эпӗ сана тутӑр ҫыхса ярам, — пӑшӑрханать вӑл ирпе ӗнесене ялтан хӑваласа тухнӑ чух.

Давай, Лида, я тебе платок повяжу, — беспокоится она утром, когда они гонят коров.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унтан йӗпе питҫӑмартийӗсене тутӑр вӗҫӗпе шӑлса илчӗ те лӑштах сывласа ячӗ, ҫырӑва пакета чиксе, чӑлана кӗчӗ.

Потом, вытерев кончиком платка мокрые щеки, облегченно вздохнула, положила в пакет письмо и вышла за перегородку.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хулпуҫҫийӗсем ҫине вӑл кӑвак пиртен ҫӗленӗ тутӑр ҫакса янӑ.

Серый нитяный платок покрывал ее плечи.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ашшӗ хытӑ тарӑхнӑ, нимӗн те чӗнмест, ванчӑк чӳречене тутӑр татӑкӗсемпе питӗрет.

Отец хмуро молчал, затыкая тряпками разбитое окно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унтан пуҫне пӗкрӗ, тутӑр ҫинчи кӑткӑсене пӳрнипе ҫапса сирпӗтсе, ура ҫине тӑчӗ.

Потом опустил глаза, одним щелчком сбил с платка муравьев и встал.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тутӑр ҫине кӑткӑсем кӗрсе кайрӗҫ.

На платок полезли муравьи.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мазин, ҫӗре тутӑр сарса, ун ҫине ҫӑкӑр кӑларса хучӗ, пиҫиххийӗ ҫумне ҫакнӑ шыв фляжкине салтса илчӗ.

Мазин разложил на платке хлеб, снял с пояса фляжку с водой.

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ивга асанне пуҫӗ урлӑ тутӑр уртса ячӗ:

Баба Ивга накинула платок:

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрарӑм час-часах юхса анакан куҫҫульне тутӑр вӗҫӗпе шӑла-шӑла илет.

Женщина то и дело утирала концом платка набегавшую слезу.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Лав ҫинче хура тутӑр ҫыхнӑ хӗрарӑм ларать, ун чӗркуҫҫийӗ ҫинче пӗчӗк ача ҫывӑрать, ун хыҫӗнче тата виҫӗ ача ҫыхӑсенчен тытса ларса пыраҫҫӗ.

На телеге сидела женщина, повязанная темным платком; на коленях у нее спал ребенок; сзади сидело еще трое, держась за узлы.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сӗт витрине чӑнкӑртаттарса, пӳрте хура тутӑр ҫыхнӑ ҫамрӑк хӗрарӑм кӗчӗ; тутӑр вӗҫӗсене вӑл пуҫ тӑрринче хытӑ тӗвӗлесе ҫыхса лартнӑ.

В хату, гремя подойником, вошла маленькая, кругленькая молодица в темном платке; оба конца, стянутые под розовым подбородком, были завязаны наверху тугим узелком.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шур тутӑр ҫыхнипе унӑн тар пӗрчисем тапса тухнӑ пичӗ пушшех те хытӑ пиҫсе хуралса кайнӑ пек туйӑнать.

Белый платок подчеркивал загар ее лица, покрытого крошечными росинками пота.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Хӑйсене ҫунтарса ярасран хӑраса ӳкнӗ французсем парӑннине пӗлтерес шутпа шалча вӗҫне шурӑ тутӑр ҫыхса кӑларса кӑтартнӑ.

Боясь, что их сожгут, осажденные высунули в знак капитуляции на шесте белую тряпицу.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.