Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.

Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Ну, эсир кӑна ытлашши шухӑшласа кӑлартӑр, — терӗ Енакиев, кӑшт тарӑхнӑрах сасӑпа.
– Ну, это вы фантазируете, – сказал Енакиев раздражённо.

3 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Унта ӑна кӗсен-ҫӑпан, кӗҫе ернӗ, шатраллӑ тифпа чирленӗ, — кӑшт ҫеҫ вилсе кайман, аран-аран сывалкаланӑ.
Там, конечно, заразился паршой, поймал чесотку, болел сыпным тифом – чуть не помер, но всё же кое-как сдюжил.

— Тӑххӑр та вунтӑваттӑ, — терӗ капитан Енакиев, алли ҫине кӑшт кӑна пӑхса илсе.
– Девять четырнадцать, – сказал капитан Енакиев, скользнув взглядом по своей руке.

Вӑл картӑна хӑвӑрт кӑна полевой сумкине чикрӗ, плащ-палаткӑн усӑнса аннӑ кантрине мӑйӗ ҫине хурса карт туртса ҫыхрӗ те, хӑйӗн кӗске те ҫирӗп, кӑшт кукӑртарах урисем ҫине сиксе тӑрса аялалла, хӑйӗн вестовойне кӑшкӑрчӗ:
Он быстро засунул карту в полевую сумку, решительно завязал на короткой шее тесёмки плащ-палатки, вскочил на свои короткие, крепкие, немного кривые ноги и крикнул вниз вестовому:

Юлташӗсем юратнӑ ӑна, ҫав вӑхӑтрах унтан кӑшт кӑна хӑранӑ та.
Товарищи его любили и вместе с тем побаивались.

1 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Ун пирки пӗлнӗ хыҫҫӑн хамӑрӑн кӑмакан тымарне те кӑшт та пулин уҫӑмлатма май килчӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӑлхар мунчипе корейсен ондольне мӗн ҫыхӑнтарать? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/4863.html

Тепӗр енлӗ пӑхсан ку теорине кӑшт тиркеме те пулать — ондоль е гипокауст тем тесен те куҫса ҫӳреме пӑрахнӑ халӑхсен кӑмаки.
Куҫарса пулӑш

Пӑлхар мунчипе корейсен ондольне мӗн ҫыхӑнтарать? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/4863.html

Кӑшт урӑхларах, анчах ӑшӑтмалли мелӗ пӗрешкелех.
Куҫарса пулӑш

Пӑлхар мунчипе корейсен ондольне мӗн ҫыхӑнтарать? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/4863.html

— Анне, эпӗ сирӗн тӑван мар ывӑл-им? — ыйтрӗ Коля кӑшт чӗнмесӗр пынӑ хыҫҫӑн.
— Мама, разве я не ваш родной сын? — спросил Коля, немного помолчав.

Ҫураҫнӑ хӗр // Мария Петрова. «Ял ӗҫченӗ», 2019.07.19

Унччен ҫырнине кӑшт улӑштарса: «Тӑван ҫӗршыв хӳтӗлевҫисем» тесе шӑрҫалӑпӑр.
Куҫарса пулӑш

Нимрен нимӗр турӑмӑр... // Элиза ВАЛАНС. Тантӑш, 2015.07.23, 30 (4444)№

Ҫӗтӗлнӗ нускисене вара хамах, телевизор умӗнче ларнӑ чухне, кӑшт та пулин вӑхӑт тупса саплама тӑрӑшатӑп, — паллаштарать хӑйсен пурнӑҫ йӗркипе нумай ача амӑшӗ.
Куҫарса пулӑш

Нимрен нимӗр турӑмӑр... // Элиза ВАЛАНС. Тантӑш, 2015.07.23, 30 (4444)№

Е эпир килӗпӗр те – пире ху тунӑ сӑрапа, е унран кӑшт хӑватлӑраххипе те, хӑналӑн…
Или мы вот приедем, и будешь угощать нас в беседке своим пивом, а то может быть и более крепким…

Саккӑрмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

(Кӑшт сассине хӑпартса).
(Чуть повышая голос).

Улттӑмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

— Кунтан таҫта аякрах мар, Вӑ-ӑн, ҫав ҫурт Иван Колокольников пӳрчӗ, — ҫыранра ларакан пӳрте тӗллесе кӑтартрӗ старик, — леререх — Бедаревсем, унтан Волокотинсем, унтан Зиновьевсем, ну, кӑшт пӑрӑнсан, тӑкӑрлӑкра — пирӗн ҫурт.
— А тут не шибко далеко, это Ивана Колокольникова дом, — старик показал дом на берегу, — дальше — Бедаревы, потом — Волокитины, потом — Зиновьевы, а там уж, в переулочке, — наш.

Старикпе хӗр тата хӗвел // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 59–64 стр.

Кӑшт ларнӑ хыҫҫӑн старик те тӑрса утрӗ.
Старик посидел еще немного и тоже пошел.

Каҫсерен анчах кӑшт сулхӑн анать.
Только вечерами наступала прохлада.

— Эп мар, — терӗ Ҫимуш кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле.
— Не я, — сказал Симуш чуть еле слышно.

Математика мыскари // Александр Галкин. https://vulacv.wordpress.com/2017/10/19/ ... %B8%D0%BD/

— Каласа парам-и сана вилсен хама епле пытарассине? — кулӑш хӗлхемне чӑлтӑртаттарса кӑшт пӗрчӗ вӑл куҫ хупанкисене.
— Хошь расскажу, как меня хоронить будут? — Чуть сощурил глаза в усмешке.

Пахчапа мунча хуҫи // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 52–58 стр.

Тӗнче касса ҫӳреме тухса кайнӑскер, амӑшӗ виличчен кӑшт кӑна маларах таврӑнчӗ вӑл, пӗрле ик-виҫӗ уйӑх пурӑнайрӗҫ-и, ҫук-и…
Дядя всю жизнь прожил в чужих краях, вернулся за несколько месяцев до смерти бабушки, сколько они успели прожить вместе, месяц, два?

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Аннепе калаҫнӑ чух мӑнкӑмӑллӑха тӗпсӗр авӑра ывӑтмаллине ӑнланаймарӑм ҫамрӑк пуҫӑмпала, кӑшт вӑрҫанҫи тусанах килтен тухса каяттӑм, кӳренсе лартаттӑм.
Я не понимала, что когда разговариваешь с мамой, свою гордость надо выкинуть в самый глубокий омут, а я обижалась на тебя, уходила из дома…

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика