Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ, кӗпер карлӑкӗнчен ярса тытса, нимӗн сывламасӑр тӑратӑп, хускалма та хӑратӑп, машина ҫине тепре пӑхса илме те халӑм ҫитмест.

Я стояла, замерев у перил, схватившись за них обеими руками, боялась пошевельнуться, у меня не хватало духу еще раз оглянуться на машину.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тятюк ман пата чупса пычӗ, алӑран ярса тытрӗ, анчах эп унран хирӗнчӗклӗн туртӑнса вӗҫерӗнтӗм те малти пӳлӗмӗ тухрӑм.

Тата подбежала ко мне, схватила за руку, но я вырвала руку, резко повернулась и вышла в переднюю.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тятюк мана икӗ аллипе икӗ чавсаран ярса тытрӗ те ҫавӑрма пуҫларӗ.

Тата схватила меня за локти и закружила.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ача таврашӗ те пулман: ни сӑпки, ни кипки тенӗ пек; ӗлӗкхисене кив кирӗке ярса пӗтернӗ, юлнӑ пеккисене Людмилӑна панӑ, ҫавӑнпа та пӗтӗм ӑпӑр-тапӑра ҫӗнӗрен пухма тӳр килнӗ.

Давно уже пошли на платки и тряпки все пеленки, а что осталось, мать отдала в хозяйство Людмиле, и пришлось все заведение начинать сызнова.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Катька мана алӑран ярса илчӗ те хӑй патнелле сӗтӗрчӗ.

Но Катька хватает меня за руку и тащит за собой.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Уйрӑмлӑхӗ ытлах та мар, леш шӳрпене шӑши хӳри ярса пӗҫернӗ, кунта мӗн май килнӗ, ҫавна ярса пӗҫереттӗмӗр, хӑш чух шапа тяпписем те леккелетчӗҫ.

Разница, может быть, только в том, что тот суп был сварен из мышиного хвоста, а мы клали в свой суп все, что попадалась под руки, — случалось, что и лягушечьи лапки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку вара хамӑра Серафима Петровна хӗлле ярса панӑ халапӗнчи пек «колбаси татӑкӗсемпе пӗҫернӗ шӳрпе» ӗнтӗ.

Это настоящий «суп из колбасной палочки», как в сказке, которую зимой читала нам Серафима Петровна.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл мана юнаса илчӗ те аллипе сумкине ярса тытрӗ.

Она энергично погрозила мне и взялась за кошель.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Глазетовӑй сӑкман тӑхӑннӑ старик хӑйӗн чылаях ром ярса хутӑштарнӑ виҫҫӗмӗш стакан чейне васкавлӑн ӗҫсе ячӗ те, генерала: — Ман шутпа, ваше превосходительство, наступлени мелӗпе те, оборона мелӗпе те мар, урӑхла тумалла, — тесе ответ пачӗ.

Старичок в глазетовом кафтане поспешно допил третью свою чашку, значительно разбавленную ромом, и отвечал генералу: — Я думаю, ваше превосходительство, что не должно действовать ни наступательно, ни оборонительно.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Тӑшмансем сана каллех ярса тытрӗҫ, тесе эпӗ.

— Я было думал, что злодеи опять тебя подхватили.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Темиҫе казак ватӑ капитана ярса тытрӗҫ, ӑна ҫакса вӗлермелли вырӑна сӗтӗрсе пычӗҫ.

Несколько казаков подхватили старого капитана и потащили к виселице.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ ӑна пулӑшмашкӑн пыма пикеннӗччӗ: темиҫе вӑйлӑ казак мана ярса та тытрӗҫ.

Я бросился было к нему на помощь: несколько дюжих казаков схватили меня.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк. Тапӑну // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ан ҫӗмӗрлӗр, ан шаккӑр, — пӑшӑлтатрӗ вӑл, унтан пуҫне ярса тытрӗ.

— Не биться, не стучаться — прошептала она и схватилась за голову.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпӗ пӗр утӑм та ярса пусаймастӑп.

Я не мог больше сделать ни шагу.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Турӑ ҫырнине тупсассӑн, урӑххине юратсассӑн — телейлӗ пулӑн, Петр Андреич; а эпӗ вара сирӗншӗн, иксӗршӗн те… — терӗ те вӑл, ҫавӑнтах йӗрсе ярса, ҫаврӑнса утрӗ.

Коли найдешь себе суженую, коли полюбишь другую — бог с тобою, Петр Андреич; а я за вас обоих, — отвечала Маша, тут она заплакала и ушла от меня.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ вӑл ҫырӑва чӗтрекен алӑпа ярса тытрӑм.

Я схватил его с трепетом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк. Юрату // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ илтсех юлаймарӑм, — терӗ кӗтесре картпа юмӑҫ ярса ларакан комендантша.

— Я не вслушалась, — сказала комендантша, которая в углу гадала в карты.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк. Пӗрне-пӗри // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпӗ географие епле вӗреннине курнӑ-курманах, атте мана хӑлхаран ярса илчӗ, унтан Бопре патне чупса пырса, ӑна сасартӑк вӑратре те темӗн те пӗр калама тытӑнчӗ.

Увидя мои упражнения в географии, батюшка дернул меня за ухо, потом подбежал к Бопре, разбудил его очень неосторожно и стал осыпать укоризнами.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ӑна, Мускава ҫыру ярса, пӗр ҫулталӑклӑх запас эрехпе тата провански ҫупа пӗрле, кӳртерчӗҫ.

Его выписали из Москвы вместе с годовым запасом вина и прованского масла.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Городовойсем атте патне пычӗҫ, ӑна аллинчен ярса тытрӗҫ.

Городовые подошли к отцу я взяли его под руки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех