Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенкел сăмах пирĕн базăра пур.
тенкел (тĕпĕ: тенкел) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗрремӗш тенкел хыҫӗнчен иккӗмӗшӗ те пулчӗ, унтан — виҫҫӗмӗш.

За первой скамейкой оказалась вторая, за ней — третья.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ав, пӑх, — ман ҫине мар! — лерелле пӑх… стена ҫумӗнчен иккӗмӗш тенкел, пӗр хӑми хӑйпӑнса тӑрать.

— Вон, гляди, — да не на меня! — туда гляди… вторая скамейка от стены, где одна доска отскочила.

20 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир ҫурма ҫаврака гранит тенкел ҫинче, шӑпах.

Мы на полукруглой гранитной скамейке.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя та тенкел ҫине ларса пӑхрӗ, анчах эп ӑна ҫӳлелле хӑпарма сӗтӗртӗм, темле пӗр чиперкке сестра каласа панӑ тӑрӑх профессора кунта пӑхса пӗтерсе тепӗр отделенине кайнӑ чух коридорта курма пулать иккен.

Петя тоже сел было на скамейку, но я потащила его наверх, и какая-то милая сестра сказала нам, что профессора нужно ловить в коридоре, когда он кончит обход и пойдёт в другое отделение.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Бульварта лӑпкӑ та пушахчӗ, стариксем ҫеҫ туйисем ҫине тӗренсе ларатчӗҫ — пӗр старик пуҫне пӗр тенкел — Гоголь палӑкӗ пӑтӗнчен пуҫласа «Дворец Советов» станцине тӑвакан хӳме патне ҫитичченех ларса тухнӑччӗ вӗсем.

На бульваре было тихо и пусто, только, опираясь на палки, сидели старики — по старику на скамейку — от памятника Гоголю до самого забора, за которым строили станцию «Дворец Советов».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй пальтоне парасшӑнччӗ пулас вӑл, ӑна хывса аллинче те ҫӗклесе пычӗ, унтан хамӑр ларнӑ чух ӑна тенкел ҫине хучӗ, — ҫапах та сӗнме хӑяймарӗ вӑл.

Должно быть, ему хотелось предложить мне своё пальто — и он даже снял его и нёс на руке, а потом, когда мы сидели, положил на скамейку, — но не решился.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир тенкел ҫине лартӑмӑр, Катя пуҫне алли ҫине таянтарса итлет, итлеме лайӑх пултӑр тесе, вӑл кирек хӑҫан та нумайччен итлесшӗн пулнӑ чух ҫапла ларма юратнине аса илтӗм эпӗ.

Мы сидели на скамейке, Катя слушала меня, подставив руку под голову, и я вспомнил, как она всегда любила долго устраиваться, чтобы было удобнее слушать.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Акӑ! — вӑл пӗтӗм пӗвӗпе тенкел ҫине килсе вӑркӑнчӗ.

И вдруг — раз! — со всего размаха перекидывался на стул.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫав ыратакан суран ӑна сасартӑк ҫӗклерӗ, вӑл кровать пуҫӗнчен тытса ура ҫине тӑчӗ, унтан тенкел ҫинелле сулӑнса кайрӗ.

И эта боль вдруг поднимала его; он вставал, хватаясь за спинку кровати, и одним махом перебрасывался на стул.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ кухньӑра тенкел ҫинче ларатӑп.

Я сижу в кухне на стуле.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эрехне ӗҫрӗ те тенкел ҫине ларчӗ.

Он выпил водку и сел.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пуҫне тенкел хыҫне хучӗ те, аллисене кӗсйисене чиксе, куҫне хупса юлчӗ.

Он закинул голову на спинку стула, положил руки в карманы и закрыл глаза.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Марья Ивановна памятнике хирӗҫле тенкел ҫинче ларакан дамӑна курнӑ.

И Марья Ивановна увидела даму, сидевшую на скамейке противу памятника.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк. Суд // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Тенкел ҫинчен ӳкнӗ, — терӗ Катя тарӑхса, — сентре ҫине темшӗн улӑхасшӑн пулнӑ та персе аннӑ.

— Да с табуретки упала, — с досадой сказала Катя, — Полезла зачем-то на полку и грохнулась.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑхӑтӑн-вӑхӑтӑн вӑл хӑйне вулама кансӗрлекен ҫӳҫ пайӑркине пуҫтарнине, йывӑр сӑмахсене ӑнланасшӑн пулнӑ пекех, тенкел ҫинчен сике-сике тӑнине те асӑрхарӑм эпӗ.

Я видел, как бессознательным движением она поправила волосы, мешавшие ей читать, и как встала со скамейки как будто для того, чтобы разобрать трудное слово.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та сенкер кӗленче вазӑсен хушшинче вырнаҫтарнӑ портрет, юр кӗрчӗсем хушшинче, хӑмӑш тенкел ҫинче ларакан паттӑр ҫын — ку ӗнтӗ Даша инке хӑех пек туйӑнать.

Но портрет между вазами голубого стекла, портрет героя, сидящего на фоне снежных гор в камышовом кресле, — это была уже как бы сама тетя Даша.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Унӑн сӑмахӗсене эпӗ пӗтӗмӗшпех чӑна хунӑ, вӑл калаҫнӑ май, е Денис Давыдов пулать, е улпута сӑнлать, е, хӑй патне тенкел туртса лартса, мӑйкӑчра тапаҫланакан Степан пулса тӑрать…

Он заставил меня поверить во все, что рассказывал, и сам он то делался Денисом Давыдовым, то изображал барина, то, подставив стул, превращался в Степана, бьющегося в рогатке…

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ чул тенкел ҫине лартӑм, вӑл питӗ сивӗ, кунӗ ӑшӑ пулсан та, мана часах чӗтрете пуҫларӗ.

Скамья была каменная, холодная, и, хотя день был теплый, я сразу застыла.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ларӑр, акӑ кунта тенкел.

— Посидите здесь на скамеечке.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Катя ҫав сӗтел патне тенкел лартрӗ те аллине сӗтел ҫине, пуҫне алли ҫине хурса: — Ну, каласа пар? — терӗ.

Катя подвинула к нему стул, села, устроилась, поставив под голову руку, и сказала: — Ну, рассказывай.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех