Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хурлӑхлӑ Гаврик, тиркине Петяна тыттарса, ҫӗнӗ кашӑкпа кашни пыракан ҫыннӑн ывҫи ҫине кӑшт пӑтӑ ӑсса хурать.

Гаврик же, дав Пете держать миску, аккуратно и хозяйственно насупившись, выбирал новенькой деревянной ложкой колево — каждому понемногу, чтобы всем досталось, и клал его в протянутые ковшиком руки и в шапки.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Терентий тӗркене кӗтессе пӑрахрӗ те, сӑрламан тупӑка вырттарнӑ аслашшӗ умӗнче кӑшт тӑчӗ.

Терентий свалил его в угол и некоторое время стоял перед дедушкой, уже положенным в сосновый некрашеный гроб.

XLIII. Парус // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ача хӑранипе кӑшт ҫеҫ тӑнне ҫухатмарӗ.

Мальчик чуть не потерял сознание.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Эпӗ вӗсене, аппа, кӑшт ҫеҫ тутанса пӑхас тенӗччӗ, — терӗ Павлик ҫилленнӗ аппӑш ҫине айӑпсӑр, сарлака уҫнӑ, ёлка ҫуттинче йӑлтӑртатакан куҫӗсемпе пӑхса.

— Я, тетечка, их только чуть-чуть хотел попробовать, — сказал Павлик, невинно глядя на разгневанную тетю широко открытыми, янтарными от елки глазами.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тен, пуҫ кӑшт ӳснӗ пулӗ?

Но, может быть, немного выросла голова?

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пуҫӗ ҫинче тӗксӗмпе илемлетнӗ пӗчӗк хура шӗлепке кӑшт чалӑшшӑн ларать.

На голове у нее несколько набок торчала маленькая, но высокая черная шляпка с куриными перьями.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах коридор вӗҫӗнче, мӗн тунине пӗлес тесе вӑл кӑшт чарӑнса тӑчӗ.

Но любопытство все-таки заставило его на минуту задержаться и посмотреть в глубину коридора.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ӑна урам хӗррине илсе пырса кӑшт чӗркуҫҫипе тапса: — Вӗҫтер! — терӗ.

Он подвел мальчика к обочине мостовой и слегка поддал коленом: — Жарь!

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ку ӗҫсем пурте — е халӗ, е кӑшт тӑрсан паллӑрмаллах.

А ведь это обязательно — рано или поздно — должно обнаружиться.

XXXVI. Йывӑр сумка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Унтан вӑл кӑшт чӗнмесӗр тӑчӗ те, куляннӑ пек, пуҫне сулса каларӗ: — Мӗнле тирпейсӗр хӗрарӑм, эсир! Ай-яй-яй! — терӗ.

Он помолчал и, сокрушенно покачав головой, прибавил: — Какая, знаете ли, неаккуратная дамочка! Ай-яй-яй!

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем таҫталла тата инҫетелле, пӗр урамӗнчен тепӗр урамне илӗртсе чӗнеҫҫӗ, вӗсем кӑшт пырсанах, — ав, ҫав урам кӗтессинчен иртсенех, темӗнле халиччен курман, тӗрлӗ тӗслӗ илемлӗ япаласем кӑтартма чӗннӗ пек туйӑнаҫҫӗ.

Они манят все дальше и дальше в таинственную даль неузнаваемого города, из улицы в улицу, как бы обещая где-то, может быть совсем-совсем близко, вот тут за углом, некое замечательнейшее многоцветное зрелище необычайной красоты и блеска.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗрӗссипе каласан, ача мӗскӗн патшана кӑшт хӗрхенсе те илнӗ, тата, ӑна пуҫӗнчен бамбук туяпа ҫапнине аса илсен, вӑл ӑна пушшех хӗрхеннӗ.

Признаться, мальчику в глубине души даже стало немножко жаль бедного царя, особенно когда Петя вспомнил, что царя стукнули по голове бамбуковой палкой.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя кӑшт ҫеҫ макӑрмасть.

Петя чуть не плакал.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя, гимназист шинелӗн ҫухине тӑратса, нӳрлӗ сывлӑшран чӗтресе, ҫав вырӑнта кӑшт пӑхса тӑчӗ.

Петя поднял воротник гимназической шинели и, дрожа от сырости, некоторое время стоял возле ямки.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫын юнӗпе хутшӑнса, шыв кӑшт кӗренӗн курӑннӑ.

Вода выглядела бледно-розовой от примеси размытой крови.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик, пысӑк ҫын пек, ассӑн сывларӗ, кӑшт чӗнмесӗр ларчӗ, вара, юлташӗн хулпуҫҫи ҫумне таянса, вӑрттӑн пӑшӑлтатрӗ:

Гаврик вздохнул солидно, как взрослый, немного помолчал и вдруг, прислонившись плечом к другу, таинственно шепнул:

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Герба илсен, ӑна халех халӗ тӑхӑннӑ пек кӑшт авмалла, турачӗсене кассан та юрать.

Что касается герба, то его немедленно надо подогнуть по моде и даже слегка подрезать веточки.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӑна кӑшт сӳтсен, ҫав шӑтӑка вак-тӗвек япаласем чиксе хурсан — никам та тупаймасть!

Если ее немножко отодрать, за нее можно прятать различные мелкие вещи — ни за что никто не найдет!

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— «Парус», М. Ю. Лермонтов ҫырнӑ сӑвӑ! — терӗ вӑл кӑшт тӑсса.

— «Парус», стихотворение М. Ю. Лермонтова! — провозгласил он с некоторым завыванием.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя кӑшт ҫеҫ макӑрса ямарӗ.

Петя чуть не заплакал.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех