Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑл сăмах пирĕн базăра пур.
шӑл (тĕпĕ: шӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫунтарса илнӗ питҫӑмартине аллипе сӑтӑркаласа, ҫиленсе пӑхрӗ, шӑл витӗр сӑрӑхрӗ:

Потирая ладонью ушибленную щеку, нахмурился, процедил:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Ытла хытӑ кӑмӑллӑ-ҫке эсӗр, — шӑл витӗр сӑрӑхрӗ тухтӑр.

— Какой вы апатичный, — процедил доктор сквозь зубы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫӑварне ҫурри таран карнӑ, кӑвакарса кайнӑ тута хӗррисем хӑрушшӑн йӑл кулнӑ пек туйӑнаҫҫӗ, икӗ ӗрет шурӑ шӑл курӑнса тӑраҫҫӗ.

Посиневшие губы полуоткрытого рта замерли в жуткой улыбке, обнажив два ряда белых зубов.

LXXIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Дежурнӑй офицерӗ ӑна кӑмӑллӑн саламланӑ; вӑл килни ҫинчен адъютант ҫавӑнтах майора кайса каланӑ: шӑл килессине кӗтнӗ пулмалла.

Дежурный офицер радушно его приветствовал; адъютант же немедленно доложил о нем майору, который, по-видимому, ждал его прихода.

LXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл хӑй тӗллӗн ҫӳрейми пулнӑ, унӑн куҫӗсем курми, хӑлхисем илтми пулнӑ, ҫӑварӗнче пӗр шӑл та юлман.

Ноги у него не ходили, глаза не видели, уши не слышали, зубов не было.

Аслашшӗпе ача // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Исидорӑна курсан, вӑл ҫын тем шӑл витӗр каласа илнӗ, анчах мӗн каланине шавланӑ хушӑра илтме пулман.

Заметив Исидору, он что-то процедил сквозь зубы, но что именно, расслышать среди все еще продолжавшегося шума было невозможно.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ман чӗлхе шӑл ҫумнех ҫыпҫӑнса ларать ӗнтӗ.

А мой язык прилипает к зубам.

ХLI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йытти калать: «Вӑл акӑ епле: эпӗ хам хуҫа патӗнче вунпилӗк ҫул пурӑнтӑм, унӑн ҫуртне сыхларӑм, вӗреттӗм, ҫыртма сиксе ӳкеттӗм, акӑ ӗнтӗ халӗ ватӑлса ҫитрӗм, ҫӑварӑмра шӑл юлмарӗ, мана вара ҫуртран хуса ячӗҫ, ҫитменнине тата вӗчене туртапа ҫапса ҫӗмӗрчӗҫ. Халӗ ӗнтӗ хуҫаран аяккарах каяс тесе сӗтӗрӗнетӗп, хам ӑҫта кайнине хам та пӗлместӗп», — тет.

— А вот как: жила я у хозяина пятнадцать лет, его дом стерегла, лаяла и бросалась кусаться; а вот состарилась, зуб не стало,— меня со двора прогнали, да еще зад оглоблею отбили. Вот и волочусь, сама не знаю куда, подальше от старого хозяина.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫав ҫуртсенчен пӗри хӑйне ӑраснах астутарса пӑхтарать, — вӑл лаптак ҫийлӗ, шӑл пек тӑракан брустверсемлӗ пысӑк ҫурт; ӑна виҫӗ енчен те симӗс вӑрман хупӑрласа тӑрать.

Один из этих домов особенно обращает на себя внимание — это большая постройка с плоской крышей, с зубчатыми брустверами; белые стены резко выделяются на зеленом фоне леса, окружающего дом с трех сторон.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Ҫӑва патнех каймаллаччӗ ҫав Ирланди ухмахӗн! — тенӗ вӑл шӑл витӗр.

— Чорт бы побрал этого ирландского дурака! — процедил он сквозь зубы.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапӑҫу, вӗҫленмен пулин те, халь урӑхларах пымаллине Дик ӑнланчӗ, ҫавӑнпа Негорӑна, вӑл хуть мӗн каласан та шӑл шурри те кӑтартмасса шутласа, тӳрех куҫран пӑхрӗ.

Дик понял, что хотя борьба не кончена, характер ее меняется, и спокойно посмотрел Негоро прямо в глаза, решив не удостаивать португальца ответом, что бы тот ни говорил.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Муани-Лунга ӳсӗрӗн шӑл витӗр сӑрхӑнтаракан ним уйӑрмалла мар сасӑсене калаҫу теме май пулать пулсан, вӗсем темле вырӑнти чӗлхепе калаҫрӗҫ.

Они беседовали на туземном наречии, если может быть назван беседой разговор, при котором Муани-Лунга только пьяно цедил сквозь зубы нечленораздельные междометия.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аптранӑ енне, Виталий Дина пирки кӑварлана-кӑварлана килекен кӑмӑлне мӗн тери унран аяккарах пистерме-пистерме тесе тӑрмашрӗ, ку туйӑм вара, хуҫинчен пушшех те шӑл йӗрнӗ пек, Дина еннелле татах та ҫатӑрах туртӑнчӗ те туртӑнчӗ.

Измаявшись ожиданием, Виталий приказывал себе: «Все! Не думать больше о Дине!», но не думать было не так-то просто.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсене те пулин шӑл айне хума май ҫук — йӳҫӗ е тӑм тивнӗ.

Так и то — мелкота, горькие да мерзлые.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эх, эсӗ те ҫав, чӑх чӗри, хӑв хӗр пулнӑ, пурпӗрех каччӑ ытамӗнчен хӑратӑн, — шӑл шуррисене кӑтартсах янкӑшать каччӑ.

— Эх ты, вон какая взрослая девица вымахала, а парня как черт ладана боишься, — блеснул зубами Виталий.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Негоро, — терӗ вӑл, — йытӑ тахҫанах сана шӑл хӑйранӑ иккен.

— Как видно, Негоро, — сказал он, — собака давно точила на тебя зубы.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Пӗлетӗп, — терӗ Бен ҫилӗпе, шӑл витӗр.

— Знаю, — зло сказал Бен, не разжимая зубов.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

«Премиандо инцитат!» — вӑрҫмалли сӑмах пек шӑл витӗр каларӗ Илья Николаевич.

«Премиандо инцитат»! — сквозь зубы, как бранные слова, произнес Илья Николаевич.

Таса Станислав орденӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Сарлака аял пукан, ун хыҫӗнче виҫӗ шӑл, виҫӗ ут-урхамах вырӑнне пулчӗҫ.

Широкое низкое кресло с тремя зубцами на спинке отлично заменяет тройку вороных.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Анчах Геркулес умӗнчен иртнӗ чухне шӑл витӗр сӑрхӑнтарчӗ:

Но, проходя мимо Геркулеса, он пробормотал сквозь зубы:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех