Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ильсеяр (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ильсеяр чӗри тапма чарӑнчӗ, унтан сасартӑк сиксе тухас пек тапма пуҫларӗ, пуҫӗ, ун тӑрринчен сасартӑк чул вӗҫсе иртрӗ тейӗн, икӗ хулпуҫҫи хушшине лаш кӑна анса ларчӗ…

И… сердце у Ильсеяр на мгновение перестало биться, голова ее, будто над ней пролетел камень, втянулась в плечи…

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр тахҫан пӗрре хӑйне ҫулҫӳрен карчӑк каласа панӑ халапа аса илчӗ.

Ильсеяр вспомнила сказку, которую ей еще давно рассказывала прохожая старушка.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр вӗсенчен ҫирӗм-вӑтӑр утӑм ҫеҫ юлса пычӗ.

Ильсеяр кралась за ними на расстоянии двадцати — тридцати шагов.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр кӑштах лӑпланчӗ, ҫав вӑхӑтрах мучи уншӑн пушшех те ӑнланмалла мар, пушшех те шанчӑксӑр ҫын пулса тӑчӗ.

Хотя страх Ильсеяр и поубавился, старик приобрел в ее глазах еще большую загадочность.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах мучи, Ильсеяр шухӑшланӑ пек, вӑрман хуралҫишӗн хӑрушӑ этем пулмарӗ.

Только леснику он совсем не показался страшным человеком, как предполагала Ильсеяр.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр чӑннипех хӑраса ӳкрӗ.

Ильсеяр не на шутку струхнула.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Мӗн ку? — ыйтрӗ хӑйӗнчен хӑй Ильсеяр.

«Что это такое? — спрашивала Ильсеяр у самой себя.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр ҫунӑк юман ҫумне кукленсе ларчӗ.

Ильсеяр села на корточки возле обгорелого дуба.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ҫавӑн пирки Ильсеяр васкасах каялла вӗҫтерчӗ.

Ильсеяр заторопилась обратно.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр лесник патне кӗресшӗн пулчӗ, анчах хӑй тата Салавыча сӗт илме каясси ҫинчен аса илчӗ.

Ильсеяр хотела зайти к леснику, но вспомнила, что ей надо еще сходить в Салавычи за молоком.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр малтан ӑна тата пӑртак ӑсатасшӑн пулнине пӗлтересшӗнччӗ, анчах именчӗ, вара: — Аташса каймӑн-и, мучи? — тесе ыйтрӗ.

Ильсеяр сначала хотела сказать, что хочет проводить его еще немного, но замялась и спросила: — Не заблудишься, дедушка?

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр: «Аслати кӗрлеме тата ҫумӑр чашлаттарма тытӑнсан, ирӗксӗрех йывӑҫ айне кӗрсе тӑма тивет, ун чухне, вара пӗтӗмпех ыйтса пӗлетӗп», — тесе шухӑшланӑччӗ…

Ильсеяр собиралась поговорить с ним обо всем, когда грянет гром и польет дождь и они будут вынуждены укрыться под деревом…

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр хӑнан ятне те, вӑл миҫе ҫултине те, вӑл Каенсара мӗншӗн кайнине те ыйтса пӗлмерӗ вӗт.

А ведь Ильсеяр еще не узнала ни имени гостя, ни сколько ему лет, ни того, зачем он идет в Каенсар.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ара, ҫавӑнтан, мучи, — хуравларӗ Ильсеяр, унтан тата темӗн каласшӑн пулчӗ, анчах ӑна старик пӳлчӗ.

— Да, дедушка, — ответила Ильсеяр и что-то хотела еще добавить, но старик прервал ее.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ҫывхарса килекен аслатирен Ильсеяр хӑрама пултарӗ тесе ӑна лӑплантарма мӗн те пулин каласшӑн пулчӗ, анчах ҫак самантра хӗрача хавассӑн кӑшкӑрса ячӗ:

— И, подумав, что Ильсеяр испугается надвигавшейся грозы, хотел уже сказать ей что-нибудь в успокоение, но девочка весело вскрикнула:

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Старик ӑна ҫаплах ӑнланчӗ, вара Ильсеяр хыҫҫӑн, йывӑҫсем хушшипе тата лӑсӑллӑ чӑтлӑхсем витӗр туха-туха, пӗр иккӗленмесӗр утса кайрӗ.

Старик так и понял ее и зашагал без колебания за Ильсеяр, пробираясь меж деревьев и разросшихся кустарников.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр хӑнана хӑнӑхса ҫитрӗ темелле, ҫавӑнпа та унпа ашшӗпе тата аслашшӗпе калаҫнӑ чухнехи пекех хуравларӗ:

Ильсеяр уже почти освоилась с гостем, поэтому и ответила ему, как привыкла говорить с отцом и дедом Бикмушем.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ҫул сулахая юлчӗ вӗт, Ильсеяр, — терӗ вӑл асӑрханса.

— Дорога-то ведь слева осталась, Ильсеяр, — озабоченно сказал он.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӑрмана кӗрсен тин, Ильсеяр сукмакран пӑрӑнса, аяккалла ертсе кайсан, хӑна калаҫма пуҫларӗ.

Гость заговорил лишь в лесу, когда Ильсеяр повела его в сторону от тропинки.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеяр, аслашшӗпе ӑҫта та пулин кайсан, яланах унтан ирте-ирте каять, вара ӑна ҫул ҫинче кӗте-кӗте ывӑнать.

Ильсеяр, как отправлялась с дедом, всегда опережала его, даже утомлялась, поджидая в дороге.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех