Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫатӑртаттарса (тĕпĕ: ҫатӑртаттар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Такамӑн ҫивчӗ пӳрнисем манӑн сулахай хӑлхана ҫатӑртаттарса ярса илчӗҫ.

Чьи-то цепкие пальцы схватили меня за левое ухо.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Яша мана вӗчерен ҫатӑртаттарса тытрӗ те хӑраса пӑшӑлтата пуҫларӗ:

Яша уцепился в мой бок, горячо и испуганно зашептал:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Маклайпа Туй, тымарсенчен ҫатӑртаттарса тытса, чӑнкӑ ҫыранпа сӑрта хӑпараҫҫӗ.

Новый подъем Хватаясь за корни, Маклай и Туй лезут на крутой холм.

Сунара! // Михаил Рубцов. Чумаченко А.А. Уйӑх ҫынни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ҫуррине ҫӑлса кӑларнӑ ҫӳҫӗ ҫамки ҫинче ҫыпҫӑнса тӑрать, пӑявпа хирӗнтерсе ҫыхнӑ аллисем, хӑйне ҫапасран сыхланӑ хуткупӑсӗн тыткӑчисене ҫатӑртаттарса тытнӑ, пӑяв айне хӗсӗннӗ георгиевски лентӑллӑ ҫӗлӗкӗ ҫара урисене ҫапӑнса пырать.

Наполовину вырванный чуб прилип ко лбу, вывалянному в земле; скрученная веревкой рука судорожно сжимала лохмотья гармоники, которой матрос отбивался, и на длинной георгиевской ленте, попавшей под веревку, болталась и била по босым ногам матросская шапка.

ХХIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Ҫатӑртаттарса пырсан-пырсан, лашисем хӑйсен ялне пырса кӗреҫҫӗ.

Скакали-скакали, прискакали домой в деревню.

Упа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ те вӗсем хыҫҫӑн чӑтлӑхпа ҫатӑртаттарса пыратӑп.

Я по чаще ломился за ними.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мулкачӑ вара е йытӑ сасси, е ҫуна чӑкӑртатни, е ҫын сасси, е вӑрманта кашкӑр ҫатӑртаттарса ҫӳренине илтет те хӑранипе урлӑ-пирлӗ сиккелеме тытӑнать.

Заяц начинает слышать то лай собак, то визг саней, то голоса мужиков, то треск волка по лесу, и начинает от страха метаться из стороны в сторону.

Мулкачӑсем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Крыльца ҫине тухса лараттӑм та хӗрсем мана урама чӗнетчӗҫ, вӑл вара тем тусан та хӑпмастчӗ, мӑйран ҫатӑртаттарса тытатчӗ… —

Бывало, выйду с ним на крыльцо, зовут меня девчата на улицу песни петь, а он уцепится руками за мою шею — не оторвешь… —

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫакӑн пек лӑпкӑ кунсенче вара шӑнса кайнӑ йывӑҫсем шартлатса ҫурӑлни, кашни чӗрчун ҫӗрӗк-ҫарӑксем тӑрӑх ҫатӑртаттарса чупни, лӑпкӑн-лӑпкӑн ӳкекен юр сасси таҫтанах илтӗнсе тӑрать.

В такие тихие дни бывают слышны и звонкое щелканье озябших деревьев, и бег каждого зверька по колоднику, и тихий шум падающего на землю снега.

Кабаргапа росомаха // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 71–74 с.

Канфет хучӗсене ҫатӑртаттарса е программӑна лӳчӗркесе кӳршӗсене чӑрмантармалла мар.

Во время выступлений стараются не заниматься ничем, что может причинить беспокойство соседям: не шуршат конфетной бумажкой или программой, не щелкают замком сумочки, не качают головой и т. д.

Кинора, лекцире, театрта // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чӗтрекен аллипе вӑл карта карлӑкне хыттӑн ҫатӑртаттарса тытса лартрӗ, пичӗпе ун ҫумне тата хытӑрах хӗсӗнчӗ.

Он сжал судорожно крепко руками перила ограды и еще плотнее прильнул к ним лицом.

Каҫару // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Светлана ӑна хӑйӗн пӗчӗк, ансӑр чӗрниллӗ пысӑк, шурӑ пӳрнисемпе хулпуҫҫийӗнчен ҫатӑртаттарса тытрӗ; Воропаев ҫакна аванах асӑрхарӗ.

И он заметил, как Светлана схватила ее за плечо и впилась в него своими большими белыми пальцами с маленькими узкими ногтями.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Двина енчен, пӳртӗн кивӗ ҫивиттине ҫатӑртаттарса, касакан ҫил вӗрет.

С Двины, потряхивая ветхую крышу, дул резкий ветер.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл ҫамрӑк хӑва турачӗсене ҫатӑртаттарса ҫини илтӗнет.

Слышно было, как она хрупала, перегрызая тонкие розовые плети лозняка.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Стена вырӑнтан сикрӗ, турачӗсене ҫатӑртаттарса, пысӑк йывӑҫсем ӳкрӗҫ, тӳпере ярӑнса ҫӳрекен хура кайӑксемпе пӗрле пӗлӗт ӳкрӗ.

Качнулись стены, падали, шумя ветвями, большие деревья, падало небо вместе с черными птицами, парящими в вышине.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хваттерте темскер ҫатӑртаттарса илнӗ.

В квартире что-то затрещало.

XV // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Туратсене упалла ҫатӑртаттарса, Меркидон мӗлтлетекен хӗрлӗ ҫутӑ еннелле утрӗ.

По-медвежьи треща сухими ветками, Меркидон двинулся на красную мерцающую точку.

Хирӗҫлӗхсен пӗрлӗхӗ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Хартлатса, вӗткеленсе ҫаврӑнкалакан сыснана вӑл, аллисемпе шӑртӗнчен ҫатӑртаттарса тытса, ҫара урисемпе хӗстерсе хыттӑн тӑкӑрлать те: — Ноо, яра пар! Тпру, ан ашкӑн! — тесе кӑшкӑрать.

Крепко шпоря ее босыми ногами, вцепившись ручонками в щетину, кричал на вертящееся и хрюкающее животное: — Но-о-о, пошла, поехала! Тпру! Не балуй!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл алӑк еннелле сикет, Саломыга хӑйӗн тумтирӗнчен ҫатӑртаттарса тытнӑ ватӑ пӳрнесене ниепле те вӗҫертеймест: Ӑнӗ ҫитсе кӗнӗ Пейсах карчӑка пулӑшма васкарӗ.

Она рвалась к двери, и Саломыга не мог оторвать ее судорожно вцепившиеся в жупан старческие пальцы, опомнившийся Пейсах бросился к ней на помощь:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑш-пӗр ҫӗрте йывӑҫсем аялаллах авӑнса ӳснӗ пирки, лаша пӗккисем пӗр-пӗринпе ҫыхланса ларнӑ туратсене ҫатӑртаттарса илеҫҫӗ.

Иногда деревья склонялись так низко, что дуги лошадей с шорохом цеплялись за спутанные ветви.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех