Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫавӑтнӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Качака ҫавӑтнӑ ачана.

— Ребенка с козлом.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӗрачана аллинчен ҫавӑтнӑ та вӑрманти хурал пӳртне илсе кайнӑ.

Возьмет девочку за руку и поведет в лесную сторожку.

Суворов хӗрӗ // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Хӑшӗсем утсем ҫине утланнӑ, хӑшӗсем лашисене ҫавӑтнӑ, теприсем Подтелкова тата ӗлӗк унпа пӗр батарейӑра службӑра пулнӑ подъесаул Спиридонова — халӗ Подтелков экспедицине тытма йӗркеленӗ отряда ертсе пыраканскерне — йӗри-тавра хупӑрласа илнӗ те ҫуран ҫывхарса килеҫҫӗ.

Некоторые ехали верхом, другие вели лошадей в поводу, остальные шли просто пешком, напирая на Подтелкова и подъесаула Спиридонова — бывшего сослуживца его по батарее, теперь возглавлявшего сборный отряд по поимке подтелковской экспедиции.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ыттисем, учӗсем ҫинчен анса, крыльца патне утса пычӗҫ, чӗлпӗр вӗҫҫӗн ҫавӑтнӑ лашисене карлӑкран кӑкара-кӑкара ячӗҫ.

Остальные, спешившись, шли к крыльцу, лошадей вели в поводу, привязывали их к перилам.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Никита вӑкӑрсене ҫавӑтнӑ, Ҫемен лав хыҫӗнчен пычӗ.

Никита вел быков, а Семен шел следом за подводой.

V сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Суранланнӑ взводнӑй командира ҫавӑтнӑ Грошев Емельянран та иртсе кайрӗ вӑл: Грошевӗ офицера хулӗнчен ҫавӑтнӑ та ӑна чӑнкӑ ту тайлӑмӗпе сӗтӗрсе чупать; сотникӗ урисене ӳсӗр ҫын пек тӗлсӗррӗн иле-иле пусать, хушӑран Грошев хулпуҫҫийӗнчен йывӑррӑн уртӑнса, ҫӑварӗнчен тухакан ҫара юн катӑкӗсене сурса пӑрахать.

Григорий опередил Грошева Емельяна, увлекавшего за собой раненого взводного офицера: Грошев бегом сводил офицера по крутому склону; сотник пьяно путал ногами и, редко припадая к плечу Грошева, блевал черными сгустками крови.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вырӑн хатӗрлесе ҫитерсен, Марфа Сергее аллинчен тытрӗ те, тӑван ывӑлне ҫавӑтнӑ пек, пӗр чӳречеллӗ пӗчӗк пӳлӗме ҫавӑтса кӗчӗ.

Когда постель была готова, Марфа взяла Сергея за руку и, как мать сына, отвела в комнату, совсем маленькую, с одним окном.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Площадь тӑрӑх юланутлӑ казаксем тата учӗсене чӗлпӗрӗсенчен ҫавӑтнӑ казаксем пыраҫҫӗ.

По площади ехали казаки верхом и шли казаки, ведшие коней в поводу.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫав тери мӗскӗн вӑл халь, аллисене хыҫалалла туса ҫыхнӑ унӑнне, хӑйне темиҫе йӗкӗт ҫавӑтнӑ.

В самом жалком положении, с заложенными назад руками, ведомый несколькими хлопцами.

XI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ҫак самантра сарайӗнчен нимӗҫ салтакӗ тухрӗ: вӑл кӑвак лашана, шӑпах пирӗн ҫарсем каялла чакнӑ вӑхӑтра Ерофей Кузьмич вӑрмантан тытса килнӗскере, чӗлпӗртен ҫавӑтнӑ.

В этот момент из ворот сарая вышел немецкий солдат; он вел серого коня, того самого, что Ерофей Кузьмич поймал в лесу после отступления наших войск.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Патша вара Суламифе аллинчен тытса ҫавӑтнӑ та ӑна ӗҫкӗ-ҫикӗ залине ертсе кайнӑ, унта вӗсене тусӗсемпе ҫывӑх ҫыннисем кӗтсе тӑнӑ пулнӑ ӗнтӗ.

И, взяв Суламифь за руку, повел ее царь в залу пиршества, где уже дожидались его друзья и приближенные.

VII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Урампа красноармеецсем пыраҫҫӗ, вӗсем, кӳпӗнчӗк слона ҫавӑтнӑ пек, хӑйсем хыҫҫӑн тем пысӑкӑш газгольдер илсе пыраҫҫӗ.

А по улице шли красноармейцы, ведя, словно под уздцы, огромный, вздутый, слоноподобный газгольдер.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Дама пӗр хӗрачана ҫавӑтнӑ.

Дама вела за руку девочку.

4-мӗш сыпӑк. Вырсарникунхи шкулта «Мухтанса хӑтланни» // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

13. Унтан Иосиф [хӑйӗн ывӑлӗсене] иккӗшне те ҫавӑтнӑ та Ефрема хӑйӗн сылтӑм аллипе тытса Израилӗн сулахай аллине хирӗҫ, Манассияна сулахай аллипе тытса Израилӗн сылтӑм аллине хирӗҫ пырса тӑратнӑ.

13. И взял Иосиф обоих [сыновей своих], Ефрема в правую свою руку против левой Израиля, а Манассию в левую против правой Израиля, и подвел к нему.

Пулт 48 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех