Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чавсипе (тĕпĕ: чавса) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ вӑл чарӑнчӗ, витрисене лартрӗ, темӗнле кӑпшанкӑран хӳтӗленсе ҫапкалашать, питне чавсипе хупларӗ.

Вот она остановилась, поставила ведёрышки и стала отмахиваться от какого-то насекомого, локтем прикрывая лицо.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев Лося чавсипе тӗкрӗ.

Гусев локтем толкнул Лося.

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл хулпуҫҫийӗпе Карабас Барабаса, чавсипе Дуремара тӗртрӗ, патакӗпе тилле ҫурӑм тӑрӑх тӑсрӗ, аҫа кушака айккинелле тапса сирпӗтсе ячӗ…

Он плечом толкнул Карабаса Барабаса, локтем — Дуремара, дубинкой вытянул по спине лису Алису, сапогом швырнул в сторону кота Базилио…

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Чавсипе аякӗнчен шарт! тӗкрӗ Матвие Кӗҫени:

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Белограй хӑйӗн юлташӗсене: механике — сулахай чавсипе, председателе — сылтӑммипе тӗксе илчӗ.

Он толкнул своих спутников — механика левым локтем, председателя артели правым.

3 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Пӗр урине тӑснӑ вӑл, тепри, хуҫлатни ҫине чавсипе тӗреленсе, пуҫне алтупанӗ ҫине хунӑ.

Одну ногу она выпрямила, а на другую, согнутую, оперлась локтем, поддерживая ладонью голову.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пукан ҫине ларчӗ, хӗҫӗ ҫине чавсипе сӗвӗнчӗ те калать:

Сел он на стул, облокотился на саблю и говорит:

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Вӑл тӳмесене шырасси, вӗсем пирки тӗпчесси ҫинчен илтесшӗн те пулмарӗ («кайран, кайран тӗрӗслесе тупатӑр»), вара плащне хире-хирӗҫ хупларӗ те, ӑна чавсипе хӗстеркелесе тухса кайрӗ.

Он и слышать не хотел ни о каких расследованиях («потом, потом выясните») и уехал, запахнув плащ поплотнее и кое-как придерживая его локтем.

13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Мачча сараҫҫӗ ӗнтӗ, — Кэукая аяккинчен чавсипе тӗкрӗ Петя.

— Уже потолок настилают, — толкнул Петя локтем в бок Кэукая.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Унта та слесарьтех, — кӑшт чӗтренсе илсе хуравларӗ те лешӗ, чавсипе винтовки ҫине таянса, кесйинчен табак енчӗкӗ кӑларчӗ.

— И там слесарем, — вздрогнув слегка, ответил тот и, облокотившись на винтовку, вынул из кармана кисет с табаком.

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Унпа юнашар тӑракан арҫын ӑна чавсипе аяккинчен тӗксе илчӗ.

Стоявший рядом с ней мужик хватил ее локтем в бок.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Тепри те чавсипе ӑнах тӗртет:

И другой локтем в бок:

Пӗлмесен — вӗренӗпӗр // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Василь, апат шӑршине сывласа илсе, ун ҫине чылайччен пӑхрӗ, ҫиме ҫеҫ хатӗрленнӗччӗ, анчах мана асӑрхарӗ те тирӗке чавсипе ҫиллессӗн тӗксе шутарчӗ.

Василь долго смотрел на кушанье, вдыхая его запах, и уже приготовился есть, но, заметив меня, отодвинул сердито миску локтем.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унтан вӑл мана, хӑйӗн адъютантне асӑрхама хушнӑ пек, чавсипе тӗкрӗ, хӑй, кулса илсе, кӑвак куҫӗсемпе тинкерсе Василе сӑнарӗ.

Потом подтолкнул меня локтем, как бы заставляя понаблюдать за своим адъютантом, и сам, ухмыльнувшись своими серыми навыкате глазами, следил за Василем.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ пилотӑн чавсипе ҫур ҫурӑмне куратӑп.

Я вижу локоть пилота и половину его спины.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Пӗлетӗн-и? — вӑл мана чавсипе тӗксе илчӗ те, пуҫне каҫӑртса кулса ячӗ.

— Узнал? — она толкнула меня локтем, засмеялась, откинув голову.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Аманман ури те йывӑрлӑха тӳсейми пулсан, Наумов ҫак юлашки метрсене чавсипе малалла тӗртсе, ӑман пек авкаланса шурӗ.

Но для этого понадобился ещё час: здоровая нога уже не выдерживала тяжести, и Наумов преодолевал эти последние метры, отталкиваясь локтями, извиваясь, как червь.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

Куҫлӑх ҫаклатнӑ шлемне сӗтел ҫине пӑрахса чавсипе пуснӑ.

Шлем с прикрепленными к нему очками лежал на столе, прижатый локтем.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Виктор, темле манпа юнашар пырса тӑнӑскер, мана чавсипе кӑлт чышрӗ.

Виктор оказался со мной рядом и толкнул меня локтем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Фесенко Витькӑна чавсипе кӑрт тӗксе илчӗ те: — Якку патне пыратпӑр! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Фесенко попробовал было вновь подогреть ребят, он подтолкнул локтем Витьку, крикнул: К Яшке гузом мы идем!

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех