Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

уртӑнчӗ (тĕпĕ: уртӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрӗ вара ҫинҫелнӗ аллисемпе ашшӗ хулпуҫҫинчен уртӑнчӗ.

И тогда дочь, тронув его за плечо тоненькой исхудавшей рукой, спросила:

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тёма, каялла таврӑнма килӗшмесӗр пуҫне пӑркаларӗ те, ним чӗнмесӗр кӗсмен ҫине уртӑнчӗ.

Тёма отрицательно мотнул головой и угрюмо молча налег на весло.

Америкӑна кайни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Унтан вӑл тепӗр хут вӑйлӑн уртӑнса ҫӗкленчӗ, бойница айӗнчи карниз ҫине чӗркуҫҫипе тӗреленчӗ, сылтӑм аллипе пӗр катӑкран, сулахаййипе — тепринчен тытса уртӑнчӗ те амбразура хӗррине ҫитрӗ.

Он с силой подтянулся, уперся коленом о карниз, схватился правой рукой за уцелевший обломок решетки, левой рукой — за другой обломок и приподнялся до половины бойницы.

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кимӗ корветран уйрӑлнӑ вӑхӑтра, вилӗм хӑрушлӑхӗ умӗнче те шӳтлеме юратакан Ла-Вьевиль борт урлӑ уртӑнчӗ те кимӗ ҫинчисемпе сывпуллашса ҫапла каларӗ:

В ту минуту, когда гичка отчаливала от корвета, Лавьевилль, обладавший способностью шутить даже на краю бездны, перегнулся через ахтерштевень и крикнул вслед отплывавшей лодке:

X. Ҫӑлӑнатех-ши? // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Соня Лиман, ҫамрӑк красноармееца мӑйӗнчен ыталаса, куҫҫуль юхтарсах уртӑнчӗ унтан.

Сонька Лиман кинулась на шею молоденькому красноармейцу, со слезами цепляясь за него.

X // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Ытла савӑннипе тата хумханнипе вӑл, куҫне ҫӗклесе пӑхма хӑяймасӑр, хӑвӑрт тула тухрӗ те, сасартӑк вӑйсӑрланса, крыльца ҫине уртӑнчӗ.

Такая радость и такое волненье овладели ею, что она, не смея поднять глаз, быстро вышла во двор и, сразу ослабев, опустилась на крыльцо.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Фросюшка! — Фроськӑна чуптума уртӑнчӗ те Татьяна, лешӗ вара ҫаврашка питҫӑмартине ун еннелле кӑмӑллӑн тытрӗ.

— Фросюшка! — Татьяна кинулась целовать Фроську, и та милостиво подставила круглую щеку.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ вырӑнтан хускаличчен Мери Джейн мана мӑйран пырса уртӑнчӗ: — Ҫакна татах кала-ха, татах кала! — тет.

И не успел я пошевельнуться, как она бросилась ко мне на шею и говорит: — Повтори это еще раз, и еще, и еще!

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Король ытамне сарса пӑрахрӗ те, Мери Джейн ӑна мӑйӗнчен ыталаса илчӗ, Куян Тути те герцог мӑйӗнчен уртӑнчӗ.

Король распростер объятия, и Мэри-Джейн бросилась ему на шею, а Заячья Губа бросилась на шею герцогу.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Йӗвене ҫиҫӗмрен те хӑвӑрт ярса тытса, лаша пуҫӗнчен уртӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Пурне те лӑпланма хушса вӑл карлӑк урлӑ уртӑнчӗ, унтан тимлесех итлеме пуҫларӗ.

Перегнувшись через перила и дав знак всем присутствующим хранить молчание, он чутко прислушался.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗскӗн хӗрача, тинӗсе сикесшӗн пулнӑ пек, тайкаланса карлӑк ҫине уртӑнчӗ.

Бедная девушка, шатаясь, наклонилась над бортом, как бы желая броситься в море.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Тепӗр сехет иртсен, пӗтӗм экипажӗпе чарӑнайми «ура» кӑшкӑрнӑ вӑхӑтра, Роберт пуринчен малтан трап тӑрӑх «Дункан» порчӗ ҫине чупса кӗчӗ те, Мэри Гранта мӑйран пырса уртӑнчӗ.

Через час Роберт первым взбежал по трапу на борт «Дункана» и бросился на шею к Мэри Грант под несмолкающие крики «ура» всего экипажа.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паганель ӑна мӑйран пырса уртӑнчӗ.

Паганель бросился к нему на шею.

Ҫирӗм улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӑна Гленарван кӑкӑрӗ ҫумне тытса чӑмӑртанӑ вӑхӑтра Роберт та Мэрине мӑйран пырса уртӑнчӗ.

Гленарван прижал её к груди, в то время как Роберт бросился на шею к Мэри.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Роберт ӑна мӑйран пырса уртӑнчӗ, вӑл ҫав териех чӗрӗ хӑтланнипе Географилле обществӑн хисеплӗ секретарӗ чут ҫеҫ ӳпне выртатчӗ.

Роберт бросился к нему на шею с такой живостью, что достойный секретарь Географического общества едва не упал навзничь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван анса та ӗлкӗреймерӗ, горница алӑкӗнчен Эленпа майор ӑна хирӗҫ сирпӗнсе те тухрӗҫ, ҫамрӑк хӗрарӑм упӑшки ҫине пырса уртӑнчӗ.

Не успел Гленарван сойти с подножки, как из парадной двери вышли ему навстречу Элен и майор, молодая женщина бросилась в объятия мужа.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫупӑрлас тесе, Энтип пичче аллине ҫеҫ тӑснӑччӗ, вӑл сасартӑк сиксе тӑчӗ те — урисемпе старике хулпуҫҫирен уртӑнчӗ, чап та чап тутарать: сӑмсаран та, питҫӑмартисенчен те, тутаран та.

Антипыч только руку протянул было, чтобы погладить ее, она как вдруг вскочит — и лапами на плечи, и чмок и чмок его: и в нос, и в щеки, и в самые губы.

V // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

Аркадий хӑйӗн вӗрентекенӗ тата тӳсӗ пулнӑ ҫын мӑйӗнчен уртӑнчӗ те, унӑн куҫӗсенчен куҫҫулӗ юхса тухрӗ.

Аркадий бросился на шею к своему бывшему наставнику и другу, и слезы так и брызнули у него из глаз.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл мӑйран уртӑнчӗ те: эпӗ пурӑнтӑр тетӗн пулсан, кунтан хӑвӑртрах илсе кай, тесе тархаслама тытӑнчӗ…

Она бросилась мне на шею и начала умолять меня увезти ее как можно скорее, если я хочу, чтобы она осталась в живых…

XIV // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех