Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тутинчен (тĕпĕ: тута) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Манӑҫа юлнӑ ҫӗрсем патне каякан ҫулпа Шуйттан йӑвине тата Явор хулине илсе ҫитерекен ҫулсем хӗресленнӗ тӗлте Кларк велосипеда сасартӑк чарчӗ те ҫӗре анчӗ, шалтах тӗлӗннӗ Терезие ҫӗклесе, хӑй ҫумне пӑчӑртарӗ тутинчен чуптурӗ.

Там, где скрещивались дороги, ведущие на брошенные земли, к Чортову гнезду, и на город Явор, Кларк резко затормозил, соскочил на землю и, подхватив ошеломленную Терезию на руки, прижал к себе и поцеловал в губы.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Эпӗ сасартӑк пӗшкӗнтӗм те Бергена кӑшӑрка тутинчен чуптуса илтӗм.

Я вдруг наклонился и поцеловал Бергена в мокрый шершавый нос.

Кӗтмен экзамен // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Хулпуҫҫинчен, кӑкӑрӗнчен, тутинчен.

В плечо, в грудь, в губы.

11 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ыталаса илсе ӑна кӑпӑш та вӗри тутинчен чуптӑватӑп.

Обнимаю и целую ее в мягкие горячие губы.

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Ну, чуп, шуйттан кӗлетки! — тесе макӑра-макӑра кӑшкӑрса тӑкрӗ Поликей Барабана; хӑй ура ҫине тӑнӑ: Барабана тутинчен тилкепепе ҫапса, пушӑпа вӗтӗлесе пырать.

— Ну, ты, одер чертовский! — сквозь слезы кричал Поликей, встав в телеге, дергая по Барабанову рту вожжами и стегая кнутом.

// Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Вӑт, ҫапла, Хреҫҫи-Хреҫҫиҫӗм, — терӗ те Андрей хӗре пиҫсе ҫитнӗ ҫӗр ҫырли пек мӑкӑрӑлса тӑракан тутинчен сисмен хутран чӑп! чуптуса илчӗ.

Вот так-то, Кресси моя, — и Андрей незаметно поцеловал девушку в выпуклые, как спелая клубника, губы.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Суранлӑ йӗкӗтӗн пичӗ тӑрӑх тӗксӗм мӗлкесем шуса иртрӗҫ, вӗрипе типсе ҫуннӑ тутинчен юн сӑрхӑнчӗ.

По лицу раненого бродили бледные тени, из губ, сожженных жаром, точилась кровица.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Тутинчен тӗлле!

— В губы цель!

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Тутинчен хытӑ чуптурӗ.

Крепко поцеловал в губы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ӑна вӗри ҫамкинчен тата пиҫсе кайнӑ тутинчен пит хытӑ чуп тума пуҫланӑ.

Страстными поцелуями покрыла она его горячий лоб и запекшиеся губы.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Курмастӑн-им? — таҫта юнашарах кӑшкӑрчӗ Игнат кӑнттам Ничипора, унтан, лаша патне чупса пырса, ӑна тутинчен ҫатлаттарчӗ, туртаран ярса тытса: — Тпру! Чак каялла! Чак каялла тетӗп! Стоп!.. — тесе кӑшкӑрчӗ.

Не видишь, что ли? — кричал где-то рядом Игнат на нерасторопного Ничипора, потом, подскочив к лошади, шлепал ее ладонью по морде, хватался за оглобли: — Тпру! Назад! Осади назад! Стоп!

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тутинчен тинех юн кайма чарӑнчӗ, — те йӑнӑшпа ҫыртса татрӗ вӑл ӑна, те мӗнпе те пулин шӑйӑрттарса ячӗ, — астӑваймасть.

Из разбитой губы наконец перестала сочиться кровь — то ли он ее сам прикусил, то ли ударился о что-то, он не помнил.

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Урнашка Элентее вӑйӗ ҫитнӗ таран хытӑ чышса ячӗ, Элентей тутинчен йӑрӑлтатса юн анчӗ.

Урнашка что есть силы толкнул Элендея в грудь; c губ Элендея закапала кровь.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унӑн сӑмси кулӑшла сарлака, тутинчен ҫӳлтерехре вӗтӗрех усси шӑтнӑ.

С широким смешным носом и темным пушком на верхней губе.

18 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Вара вӑл ун патнелле пӗшкӗнчӗ те шурӑхнӑ тата ачанни пек пулса тӑнӑ тутинчен чуптуса илчӗ, ҫав хушӑра хӑйӗн пуҫӗ ҫине аслин канӑҫсӑр та вӑйлӑ алли анса выртнине туйрӗ.

Тогда она склонилась к нему и поцеловала его в бледные, ставшие какими-то детскими губы и почувствовала, что на ее голову осторожно опустилась неспокойная и сильная рука старшего.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Куҫҫуль витӗр вӑл ун путса кӗнӗ сӑн-питӗнчен, усӑннӑ куҫ хупаххипе ыйхӑланнӑ пек хупӑннӑ куҫӗнчен, кулнӑ пек хытса тӑнӑ тӗксӗм тутинчен пӑхрӗ.

Сквозь слезы она смотрела в его опавшее лицо, в глаза, дремотно прикрытые опущенными веками, на губы, темные, застывшие в легкой улыбке.

X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫапла каланӑ май вӑл Лельӑна питҫӑмартисенчен, тутинчен, куҫӗнчен, уҫӑ мӑйӗнчен чуптӑвать.

Говоря все это, он целовал Лелю в щеки, в губы, в глаза, в открытую шею.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пит-куҫӗ шыҫӑннӑ, хуралса кайнӑ, Егоров пӗр тапранмасӑр выртать, унӑн уҫӑ тутинчен кӑшт пӑс тухни палӑрман пулсан, вӑл вилнӗ тесех шутламалла.

Лицо раздулось, почернело, Егоров лежал не двигаясь, и можно было подумать, что он умер, если бы не легкий парок, который чуть вился из его открытого рта.

8 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл кӗтмен ҫӗртенех Андрее мӑйӗнчен хӑрах аллипе ыталарӗ те, пӗкӗрӗлсе ӑна шӑпах тутинчен хӗрӳллӗн чуптуса илчӗ.

Она неожиданно обвила шею Андрея одной рукой, нагнулась и крепко поцеловала его прямо в губы.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пӳрте кӗрес умӗн вӑл, яланхи йӑлипе, Маруська патне пынӑ та ӑна ачашласа купарчинчен ҫапкаласа илнӗ, унтан лашана хулӑн та ҫемҫе тутинчен чуп тума тӑнӑ.

Перед тем как войти в избу, он, по обыкновению, приблизился к Маруське и начал ласково хлопать ее по крупу, потом вознамерился было поцеловать лошадь в ее мягкие, бархатные губы.

Тумлам // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех