Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Шӑнкӑравӗ ҫеҫ ҫук пӗкӗ ҫумӗнче.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Кӑтра ҫилхеллӗ йӗпкӗн хура ӑйӑрне кӗрен сарӑ, симӗс кӑвак хӑюсемпе илемлетнӗ, пӗкӗ ҫумне икӗ кӗмӗл шӑнкрав ҫакнӑ, лаши мӑйне хӑнкӑрмапа илемлетнӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫынсен ыйхине хускатас мар тесе, Тоскинеев икӗ шӑнкравне те чӗн вӗҫӗпе пӗкӗ ҫумне хытарса ҫыхнӑ пулнӑ, ҫавӑнпа киле пырса ҫитнине никам та туqман.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Чул аялалла пӗкӗ пек вӗҫет те ҫухалать; кӑштахран вӑл вак чул куписем ҫийӗн пӑрҫалла сиккелени кӑна курӑнать.

Камень шел вниз дугой, исчезал; видны были затем только его скачки по стукающим, как горох, кучам.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ак тамаша, такамӑн ӑста алли ятарласа аппаланнӑ-ши, элле — тӗреклӗ те хулӑн вулӑллӑ хурӑн пӗкӗ пек авӑннӑ та тепӗр йывӑҫа ыталанӑ ҫул тӑрринче асамат кӗперӗ пек ҫакӑнса тӑрать вӑл халӗ.

Куҫарса пулӑш

V // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Таҫта ҫӳлте, пуҫ ҫийӗн, фальцетран альт ҫине куҫса пӗччен пуля ӗнӗрлесе тамалчӗ, пӗкӗ туса — канӑҫсӑрланнӑ-аптӑранӑ кӑткӑпа юнашарах хӑйӑр ҫине сиенсӗррӗн ӳкрӗ, — лешӗ, кӑткӑ, таҫтан хӑйӗншӗн питӗ кирлӗ патак сӗтӗрсе килетчӗ.

И где-то высоко над головой, переходя с фальцета на альт, запела одинокая пуля, стихла, описала дугу и безвредно легла в песок, рядом с потревоженным муравьем, тащившим какую-то очень нужную для него палочку.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Анчах хӗлхемсем лекнӗрен шанӑҫ пӗтнӗн, пӗкӗ пек авӑнса сикрӗ те туххӑмрах ҫухалчӗ, Гент хӑвӑрт-хӑвӑрт вылянакан хӳрене ҫеҫ ас туса юлчӗ.

он скрылся отчаянным, дугообразным прыжком, и Гент запомнил лишь выразительное движение хвоста, которым бедный зверь отметал странное явление.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫавра куҫӗсем, пӗкӗ евӗр авӑнчӑк ҫӳллӗ харшисем, ҫаврашка шуранка ҫӑварӗ, ҫавра хӑлхисемпе янах айӗ, хӗрарӑмӑннилле тачка аллисем, хул пуҫҫисен вашмӑк-тайлӑк авӑнчӑклӑхӗ, — ҫаксем пурте ӑна хӑлха ҫунаттисемсӗр ӳхӗ евӗр сӑнарлаҫҫӗ.

Круглые глаза, высокие, дугообразные брови, круглый и бледный рот, круглые уши и подбородок, полные, как у женщины, руки, покатый изгиб плеч — все это имело отдаленное сходство с филином, лишенным ушных кисточек.

I. Чыс тӑватӑп // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Пӗкӗ пек кукӑр ҫулпа Жиль тӳремлӗхе ҫырса тухрӗ те — акӑ тинех кӑшкӑрашуллӑ Тулли уйӑх урамне кӗчӗ.

Описав дугу кривой дорогой, Жиль вступил наконец в крикливую улицу Полнолуния.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Ҫутӑ ҫухалчӗ: хӗвелӗн тӳрӗ, пайӑркаллӑ хӗлхемӗ хӗрлемесрех, витӗр курӑнакан пӗкӗ пек пулса тӑчӗ, ҫавӑнпах ҫул хӗрринчи канавсенчи йӑлтӑркка чечек-курӑк куҫ умӗнчех илемне ҫухатрӗ, кӗтмен ҫӗртен купороспа сапнӑн курӑнать.

Свет исчез: прямой, лучистый свет солнца превратился в прозрачную, красноватую муть, мгновенно лишая красок яркую зелень придорожных канав, ставших вдруг серыми, словно их облили купоросом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 310–317 с.

Тухтарӑн тимлӗ те шухӑшлӑ сӑнӗ — пӗкӗ пек куҫ харшисем, куҫӗсенчи металл йӑлтӑртатӑвӗ, хырнӑ тӑваткал янах айӗ — ҫӑлӑнӑҫ вӑрттӑнлӑхне тӗплӗ упрать тейӗн, анчах нумай укҫа сӗнтӗр кӑна — вара тухтӑрӑн тӑрӑшсах сыхлакан вӑрттӑнлӑхӗ ҫак шӑм-шакран чӗрӗ-сывӑ ӳт туса хураять.

Сосредоточенное, серьезное лицо доктора, с крутыми дугами бровей, металлическим блеском глаз и квадратным, выбритым подбородком, казалось, тщательно хранило секрет спасения, но стоило обещать много денег — и этот, ретиво охраняемый, секрет доктора снова превратит этот скелет в здоровое тело.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 305–309 с.

Вӑл Грифа ҫамкинчен ҫаврака-хӗрлӗскерпе хаплаттарчӗ, ҫавна пула хӗрлӗскер пӗкӗ пек ҫаврӑнса кайрӗ; урипе тапа-тапа вӑл каллех янӑрама пикенчӗ:

Оно хлопнуло его круглым-красным по лбу, отчего красное лопнуло, как выстрелило; затопав, оно залилось снова:

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Энниок самантлӑх куҫне хӗсрӗ, уҫрӗ, тарӑннӑн сывлӑш ҫӑтрӗ, унтан шара аялтан мӗн пур вӑйпа тӗкрӗ; шар ҫиҫкӗнчӗ те инҫетрине чанклатса перӗнчӗ; хайхискер пӗкӗ пек айккинелле ыткӑнчӗ; малтанхи вара бумеранг евӗр каялла хӑвӑрттӑн кустарчӗ, лӑпкӑн сывланӑн, ҫӑмӑллӑн, майӗпен кусса тепӗр шара пырса лекрӗ.

На мгновение он зажмурился, открыл глаза, вздохнул и ударил изо всей силы под низ шара; шар блеснул, щелкнул дальнего, взвившегося дугой прочь, и, быстро крутясь в обратную сторону, как бумеранг, катясь все тише, легко, словно вздохнув, тронул второго.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Икӗ ҫынна илсе каҫнӑшӑн — пӗр пӗкӗ тейӗр.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Санюк ҫавракарах питлӗ, сарӑ ҫӳҫне пула темле ҫуттӑн курӑнакан упӑшки ҫине куҫ хӗррипе кӑ-ӑшт пӑхрӗ те, тӳсеймерӗ, пӗкӗ айӗнчи йӗс шӑнкӑравпа ӑмӑртмалла кулса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Казаксен юланутлӑ отрячӗсем урнӑ пек кӗре-кӗре кайса, Чир станцине (пӗкӗ евӗрлӗ авӑнчӑк фронтӑн вӑта варринче тӑраканскерне) ҫавӑрса илме тапӑнаҫҫӗ.

Казаки бешеными ударами конницы пытались прорваться к станции Чир (находящейся в центре этой дуги), откуда нескончаемой вереницей ползли к Дону поезда.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Дон хӗрринче 5-мӗш арми, эшелонсене хӳтӗлесе, чӑнкӑ пӗкӗ пек авӑнса, вырнаҫса тӑрать, — радиуспа шутласассӑн, вӑл пӗр вунпилӗк ҫухрӑма яхӑн пулать: хӗвеланӑҫӗнче унӑн центрӗ Лисинские текен сӑртсем патӗнче пулнӑ; сулахайри фланг — Чир ҫырми тӑрӑх лапамлӑ-тӗмеллӗ вырӑнсемпе пырса, Нижнечирски станици умне ҫитнӗ; сылтӑмри — Рачков тӗлӗнче Дон хӗрринех пырса тӑрӑннӑ.

Перед Доном 5-я армия, оберегая эшелоны, расположилась выгнутой крутой дугой — с радиусом до пятнадцати верст: на западе центр ее занимал окопы на Лисинских высотах, левый фланг тянулся по речке Чир и по волнистой равнине перед станицей Нижнечирской, правый упирался у самого Дона в подножье Рачковой горы.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӗсем мӗн май килнӗ — ҫавна тӑхӑннӑ: хӑшӗ пиншакпа, хӑшӗ пальтопа, хӑшӗ шинельпе; вӗсем пиҫҫиххийӗсем ҫинче тӗрлӗ йышши хӗҫсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ: пӗрисен вӗҫӗсем пӗкӗ пек авӑнчӑк, теприсен — тӳп-тӳрӗ, виҫҫӗмӗшӗсен — хӑйсем килте тунӑскерсем, йӗннисем те ҫук.

Они были одеты кто как: в пиджак, в пальто, в шинелях; сбоку на поясах висели разные шашки: у одних — загнутые на конце, точно колесо, у других — прямые, у третьих — самодельные, без ножен.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ухӑ вӑл — пиҫӗ патак, ӑна пӗкӗ пек авнӑ та ик вӗҫӗнчен карӑнтарса кантӑрапа ҫыхса хунӑ.

Лук — это гибкая палка, согнутая в дугу и стянутая по концам струною.

Ухӑпа ухӑ йӗппи // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Сарлака ҫӑмӑл машина ҫинче те ҫак тӑсланкӑ генералӑн пӗкӗ пек хутланса ларма тивет.

Даже в просторной легковой машине долговязому генералу приходилось складываться перочинным ножиком.

XXIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.