Шырав

Шырав ĕçĕ:

вилтӑпри сăмах пирĕн базăра пур.

вилтӑпри (тĕпĕ: вилтӑпри) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вилтӑпри умӗнче тӑракан виҫӗ арҫын ҫеҫ таврара мӗн пулса иртнине курмаҫҫӗ те тейӗн: пурте тарӑн шухӑша путнӑ.
Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Эмиль ӑна пытарнӑ хыҫҫӑн вилтӑпри ҫине хуракан чул ҫине ҫапла ҫырса хума шутларӗ:
Эмиль тут же решил, что на её надгробном камне надо написать:

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ун вилтӑпри ҫине хӑй ҫырса хӑварнӑ: «Кунта ҫак кафедрӑллӑ соборта декан пулнӑ Джонатан Свифт ӳчӗ выртать, хаяр тарӑху унӑн чӗрине текех кунта ҫурма пултарас ҫук. Ҫул ҫӳрекен, эсӗ пӑхса иртсе кай та, пултаратӑн пулсан, хӑватлӑ ирӗклӗхшӗн тимлӗн кӗрешекен пек пулма тӑрӑш» текен сӑмахсене ҫырса хунӑ, саспаллисене касса кӑларса ылтӑнпа сӑрланӑ.
На его надгробной плите была выгравирована им самим составленная надпись: «Здесь покоится тело Джонатана Свифта, декана этой кафедральной церкви, и суровое негодование уже не раздирает здесь его сердце. Пройди, путник, и подражай, если можешь, ревностному поборнику могущественной свободы».

5 // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с. — 335–353 с.

Пуху Шевченко ячӗпе тӑракан садра, Куликовӑн, Галузӑн тата ытти хастарлӑ патриотсен вилтӑпри патӗнче пулса иртрӗ.
Собрание состоялось в парке имени Шевченко, у братской могилы Куликова, Галузо и других отважных патриотов.

Эпилог // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ҫак хӗрарӑмах пире ҫӗнӗ вилтӑпри патне ертсе кайрӗ.
Эта женщина и повела нас на свежую могилу.

Марфа Ильинична // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Валя салтак вилтӑпри умӗнче кӑштах тӑхтаса тӑнӑ хыҫҫӑн, йывӑррӑн сывласа илсе, ачасем хыҫҫӑн малалла утрӗ.
Валя задержалась около могилки, вздохнула и пошла следом за ребятами.

XI сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вилтӑпри ҫине кӗҫех пӗчӗкҫӗ тӗмеске ӳссе ларчӗ.
Вскоре над могилой вырос маленький холмик.

Герой вилтӑпри
Могила героя

Эпӗ Ермолай тавӑрӑнасса кӗтсе вилтӑпри ҫине лартӑм.
Я присел на могилу в ожидании Ермолая.

Льгов // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 59–70 с.

Эп пӑтраштаратӑп пулсан, ман атте, анне, хуньама, ман аттен ашшӗ, кукаҫи вилтӑпри ҫине мӗнпур иртен-ҫӳрен сурса хӑвартӑр.
Пусть всякий наплюет на могилу отца, матери, свекора, и отца отца моего, и отца матери моей, если я путаю.

VII // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Иван Петрович вилтӑпри ахаль тӑпра мар пулнине астӑватӑн-и? — тесе ыйтрӑм эпӗ унран.
Я спросил, помнит ли она, что могила Шагалова засыпана не обычной землей.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Кайрантарахпа, Львоври ӗҫ ҫыннисем тӑрӑшнипе, аслӑ писателӗн вилтӑпри ҫине памятник лартнӑ.
Впоследствии, благодаря стараниям трудящихся Львова, на могиле великого писателя был установлен памятник.

Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.

Таврара ҫӳлӗ тусем, тарӑн шухӑша путнӑн, тӗлӗрсе лараҫҫӗ, вӗсем пӗрре юханшыв леш енчи курӑк витнӗ вилтӑпри ҫине, тепре – ку енчи хӗрлӗ трубаллӑ пысӑк фабрика ҫине пӑхаҫҫӗ.
Со всех сторон задумчиво глядят высокие горы на незначительную зеленую могилку на одном берегу и на большую фабрику с красной трубой — на другом.

IV // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Халӗ, ак, йывӑр тиенӗ лав тӑвайккине хӑпарса ҫитсе лачӑрах лашлатса аннӑн, ӗнтӗ ку асаплӑ лава хӑй текех нимӗнле те пулӑшма пултарайманнӑн, хӗв шухӑшне пӑшӑрхантарса тӑчӗ-тӑчӗ те пусӑрӑнчӑк Дина тӑвӑнчӑк вилтӑпри кутӗнче, ир ҫӗре кӗрсе выртнӑ амӑшӗпе те, хӑйӗнчен яланлӑхах писнӗ-ютшӑннӑ темӗнпе те сывпуллашса, вӑйран пуҫӗпех шӗлтӗркесе, масар лаптӑкӗнчен ыттисем паҫӑрах такӑрлатнӑ йӗрпе ун тулашне тухрӗ те укӑлча халхи еннелле авкаланакан сукмак ҫинелле шанчӑклӑн пӑрӑнчӗ…
Куҫарса пулӑш