Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Бояна (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бояна сурана тӗттӗмре пӗр чӗнмесӗр, ӑстан та хӑвӑрт ҫыхрӗ.

Бояна молча и проворно сделала ему в темноте перевязку.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑвӑртрах кала! — шикленсе ыйтрӗ Бояна.

Говори скорей! — испуганно спросила Бояна.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл хӑй пичӗ ҫинелле Бояна хӑвӑрт-хӑвӑрт сывланине туйрӗ.

Он чувствовал на своем лице частое дыхание Бояны.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл вӗсене икӗ аллипе те ыталама хӑтланчӗ, анчах Бояна енчи сулахай аллине ҫӗклеме пултараймарӗ.

Он попытался обнять их обоих, но не смог поднять левую руку со стороны Бояны.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кам аманнӑ? — чӗнчӗ Бояна.

Кто ранен? — отозвалась Бояна.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна!

— Бояна!

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унӑн пулеметӗнчен гильзӑсем Бояна ҫине ӳкеҫҫӗ, анчах Бояна кӑна пачах та туймасть.

Гильзы из его пулемета падали на Бояну, но Бояна этого не замечала.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна аллине вӗҫертсе, Уча граната тытрӗ.

Уча выпустил руку Бояны и взял гранату.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна… эпӗ сана юрататӑп… эх, вӑхӑчӗ епле.

— Бояна… я люблю тебя… эх, почему все так…

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл Бояна аллине тӗр ӑнланмасӑр ярса тытрӗ, ӑна чӑмӑртаса, хумхануллӑн пӑшӑлтатрӗ:

Он тоже, не понимая, что делает, сжал руку девушки в своей и, дрожа как в лихорадке, прошептал:

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Нимӗҫсем ҫывӑхах ҫитнипе Бояна темӗнле ҫӳҫеннӗ пек пулчӗ, вара вӑл пӗр ӑнланмасӑрах Уча аллине шырама тытӑнчӗ.

Почувствовав непосредственную близость немцев, Бояна невольно испугалась, задрожала и бессознательно стала искать руку Учи.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна отряда килсен, вӑл ӑна малтанхи хут курсанах хумханса ӳкнӗччӗ.

На Бояну он обратил внимание, как только она появилась в отряде.

11 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна ҫапла туни Уча кӑмӑлне ҫемҫетсе ячӗ.

Учу до глубины души тронул поступок Бояны.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Юра таптаса ашакан ушкӑнран нуски вӗҫҫӗн ҫеҫ тӑрса юлнӑ Бояна уйрӑлчӗ те: — Эпӗ… — терӗ пӑшӑлтатса.

От группы бойцов, которые протаптывали дорогу, отделилась Бояна, она была в одних чулках, подойдя к раненым, она прошептала: — Я понесу…

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Майӗпенрех, эпӗ нускине ҫыхам-ха, — вӑтаннӑ пек, кӑшт илтӗнмелле каларӗ Бояна.

Полегче, я только чулок завяжу, — пробормотала, словно стыдясь, Бояна.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ытти партизансемпе пӗрле Бояна аманнисем патӗнче аппаланать: вӑл вӗсенчен темскер ыйта-ыйта пӗлет, лӑплантарать…

Бояна с помощью нескольких партизан хлопотала возле раненых, расспрашивала и успокаивала их…

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Лайӑх тӳрленет, — лӑплантарать вӗсене Бояна.

Быстро зарастает, — ободряла их Бояна.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Бояна, студентка-медичка, тӗксӗмрех сӑн-питлӗ, кӗске ҫӳҫлӗ вӑрӑм хӗрача, супӑнь пачӗ, ку вунӑ кунлӑха пулнине аса илтерчӗ, вара, тул ҫутӑлнине курса, аманнисене ҫыхма тытӑнчӗ.

Бояна, высокая, смуглая, коротко остриженная девушка, дала Симе мыла, напомнив ему, что это его паек на десять дней, рассвело, Бояна принялась перевязывать раненых, до войны она была студенткой-медичкой и теперь ловко справлялась со своей работой.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Халь эсӗ, Бояна, хӗрӗмҫӗм, Симӑна пӗр тӗпренчӗк супӑнь памӑн-ши, уяв ячӗпе кӑштах ҫӑвӑнасчӗ.

А теперь, Бояна-красавица, не найдется ли у тебя чуточку мыла — надо бы шелуху с себя счистить для праздника.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Штаб пӳрчӗн алӑкӗ ҫине Бояна партизанка пурӑпа темскер ҫырать.

У дверей стояла партизанка Бояна и что-то писала на них мелом.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех