Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Андреевна сăмах пирĕн базăра пур.
Андреевна (тĕпĕ: Андреевна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсир ҫакӑн ҫинчен шухӑшламан-и, Александра Андреевна?

Вы об этом не думали, Александра Андреевна?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Александра Андреевна Людӑна ыталаса илет.

 — Александра Андреевна обняла Люду.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна хӑрасах ӳкет.

Александра Андреевна испугалась.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Александра Андреевна, мана та тупа тума ирӗк парсамарччӗ, — тет Люда.

— Александра Андреевна, — сказала Люда, — разрешите и мне дать клятву.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Тӳррипех каласан, нервсем начарланнӑ самантсем манӑн та, ман юлташсен те пулкалаҫҫӗ, Александра Андреевна, — тет «Хрен», минӑсемпе запальниксене тӗрӗслесе.

— Знаете, Александра Андреевна, — сказал «Хрен», проверяя мины и запальники, — откровенно говоря, у меня и у моих ребят тоже бывают такие моменты, когда нервы раскисают.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна, ун ҫумӗнчен иртсе кайса, халран кайнипе, пукан ҫине тӗшӗрӗлсе анать.

Александра Андреевна прошла мимо нее и в изнеможении опустилась на стул.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Ман сирӗн валли сюрприз пур, Александра Андреевна.

— А у меня для вас сюрприз, Александра Андреевна.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Усова кун ҫинчен Александра Андреевна Волошиновӑна систерет.

Усова сообщила об этом Александре Андреевне Волошиновой.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Сирӗн заявкӑна асра тытӑп, Александра Андреевна, анчах халӗ ытларах пама пултараймастӑп.

— Учтем вашу заявку, Александра Андреевна, но сейчас не могу дать больше.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна ӑна паспорт тупса панӑ, шӑл тухтӑрӗсене вӗрентекен шкула вырнаҫтарнӑ.

Александра Андреевна помогла ему достать паспорт, устроила его студентом зубоврачебной школы.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна, нимӗҫ килтен тухса кайсанах, ун пӳлӗмне кӗрсе, Мускав передачисене итленӗ.

Александра Андреевна выжидала, когда он уходил, пробиралась в его комнату и слушала Москву.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Анчах хастарлӑ Александра Андреевна ӗҫсӗр нумай пурӑнма пултарайман.

Но Александра Андреевна, с ее энергией и волей, долго бездействовать не могла.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Александра Андреевна мӗнле хурланнине пӗлесчӗ сирӗн, Иван Андреевич.

— Если бы вы знали, Иван Андреевич, как Александра Андреевна тяжело это переживала.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна курсран вӗренсе тухасса тухрӗ, анчах ӑна фронта ямарӗҫ, ҫавӑнпа вӑл шкулта вӗрентнӗ вӑхӑтрах ҫар госпиталӗнче ӗҫлеме пуҫларӗ.

Александра Андреевна кончила курсы, но на фронт ее не взяли, и она, не оставляя школы, начала работать в военном госпитале.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна медсестрасен курсне кӗчӗ.

А Александра Андреевна поступила на курсы медсестер.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна пит ҫирӗп кӑмӑл-шухӑшлӑ та хастар хӗрарӑм.

Александра Андреевна — очень волевой, энергичный человек.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Пин те тӑхӑрҫӗр вӑтӑр саккӑрмӗш ҫултан пуҫласа Александра Андреевна вуннӑмӗш шкулта географи учителӗ пулса ӗҫлет, — терӗ мана Лазарева.

— С 1938 года Александра Андреевна работала преподавателем географии в школе, — рассказывала Лазарева.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна географие вӗренет, ӳкерчӗксем тума пуҫлать, музыкӑпа, театрпа, физкультурӑпа интересленме тытӑнать, пролетарски туризм ушкӑнне ҫырӑнать, часах Крым ҫурутравӗн кӑнтӑр хӗррисене курма килекенсемпе ҫӳрекен паллӑ экскурсовод пулса тӑрать.

Александра Андреевна изучала географию; училась рисовать, занималась музыкой, театром и физкультурой, она вступила в общество пролетарского туризма и вскоре стала известным экскурсоводом по южному берегу Крыма.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Александра Андреевна ҫине тӑрсах кӗнеке вулама тытӑнать.

Александра Андреевна с жадностью набросилась на книги.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

1920-мӗш ҫул Александра Андреевна географи учительне Иван Михайлович Волошинова качча тухать.

В 1920 году Александра Андреевна вышла замуж за преподавателя географии Ивана Михайловича Волошинова.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех