Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тема сăмах пирĕн базăра пур.
тема (тĕпĕ: тема) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑраса ӳкнӗ Тёма, каялла чакрӗ.

Тёма в ужасе пятится.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма, ун ҫине тӑчӗ, ӑна ҫӗрелле тӗртсе ӳкерчӗ: — Тасал шуйттан илесшӗ! — тесе кӑшкӑрса пӑрахрӗ.

Тёма кидается на нее, толкает так, что она летит на землю, и кричит: — Убирайся к черту!

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тата кӑшт ҫеҫ хистемеллеччӗ, — вара Тёма парӑннӑ та пулӗччӗ; ӑна курсах тӑрать аппӑшӗ.

Она чувствует, что еще капельку — и Тёма сдастся.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Унӑн ӑшӗ вӑрканине аппӑшӗ курать пулин те, аппӑшӗн шухӑшӗпе ку сахал-ха: Тёма кутӑнлашни ӑна тарӑхтарать.

Хотя сестра и видит, что Тёму кошки скребут, но этого, по ее мнению, мало: ее раздражает упорство Тёмы.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма хӑй ӳкӗннине куҫкӗретех палӑртмасть.

Но Тёма явного раскаяния не обнаруживает.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма шикленет те, анчах хӑй мӑнкӑмӑллӑхӗ ҫиеле тухать.

Тёма трусит, но самолюбие берет верх.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Тёма, мӗн каласа хутӑн эсӗ? — ун умне сиксе ӳкет аппӑшӗ.

— Тёма, что ты сказал?! — подлетает сестра.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тема шухӑшӗпе, амӑшӗпе ашшӗсӗр пуҫне ӑна никам та ятлама хӑймалла мар.

Тёма считает, что, кроме матери и отца, никто не смеет его ругать.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма тата хытӑрах ахӑлтатать, аппӑшӗн платйине вӗҫертмесӗр тепӗр аллипе боннӑн платйинчен ярса илет вӑл.

Тёма еще больше хохочет и не выпускает сестриного платья, держась другой рукой за платье бонны.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма унӑн хӑтланчӑшне пӗлсе кулать, аппӑшне платйинчен ярса тытса, вӑл ӑна хӑй еннелле ҫавӑрма хӑтланать.

Тёма понимает маневр, хохочет, хватает за платье сестру и делает попытку поворотить ее лицо к себе.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Зина, питне-куҫне пӑскаласа фрейлена кӑтартнине Тёма, ҫапах та куратех, вӑл, ахӑлтатса кӑшкӑрать.

Тёма все же таки видит, как Зина делает невозможные гримасы фрейлейн; он смеется и кричит:

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Манӑн индеецла выляс килет-ҫке! — ҫине тӑрать Тёма; унӑн сассинче те вӗчӗрхенни сисӗнет.

— А я хочу в индейцев! — настаивает Тёма, и в его голосе слышится капризное раздражение.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Индеецла выльӑпӑр, — тет Тёма.

Будем играться в индейцев! — говорит Тёма.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Асту, Тёма, — ҫирӗп сасӑпа калать аппӑшӗ, — улталасан сана ҫылӑх пулать.

— Смотри же, Тёма, — уже строгим голосом продолжает сестра, — грех тебе будет, если ты обманешь.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тема, хӑвнах аван пулӗ! — йӑпӑлтатать Зина.

— Тёма, тебе же лучше! — подъезжает Зина.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тёма питне-куҫне пӗркелет.

Тёма морщится.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Пӗлетӗн-и, Тёма, — тет вӑл, епле те пулин кӑмӑлне тупас ӗмӗтпе, — эпӗ урӑх асмастӑп, тесе эсӗ хӑвна ху сӑмах пар.

— Знаешь, Тёма, — говорит она как можно вкрадчивее, — ты лучше всего дай себе слово, что ты не будешь шалить.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Тёма, — тет ачашлӑн Зина, — ӑслӑ ача пул-ха эсӗ, ан иртӗх аллах.

— Тёма, — говорит ласково Зина, — будь умным мальчиком, не распускай себя.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Хӑйне ятланине, Тёма, халичченхи пек мар йӑвашшӑн йышӑнни, пурне те лӑплантарать.

Непривычная мягкость, с какой Тёма принимает выговоры, успокаивает всех.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Айӑпласа каланӑ сӑмахсем ун ҫине ҫумӑр пекех тӑкӑнаҫҫӗ, анчах ҫав сӑмахсенче Тёма хӑйне кӑштах хисепленине, унӑн харсӑрлӑхӗнчен тӗлӗннине туять, ҫавӑнпа та вӑл хӑйне айӑпланипе те килӗшет.

Град упреков сыплется на его голову, но в этих упреках он чувствует некоторое уважение к себе, удивление к его молодечеству и мирится с упреками.

Ӑнӑҫсӑр кун // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех