Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.

Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Валет пӗр вырӑнта тӑнӑ ҫӗртех нимӗҫӗн ҫӳллӗ те тӗреклӗ кӗлеткине, мундирӗ ҫинчи ҫутӑ тӳмесемпе икӗ енчен ҫӗлесе тунӑ кӗске сӑран аттине, кӑшт чалӑштарса лартнӑ сӑмсасӑр карттусне куҫӗпе сӑхса илчӗ.
Валет стоял, не меняя положения, оглядывая высокую, плотную фигуру немца, металлические пуговицы мундира, короткие сшивные по бокам сапоги, бескозырку, надетую чуть набок.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Валетпа салтак ун тӗлӗнче кӑшт чарӑнса тӑнӑ хыҫҫӑн чылай мала кайма ӗлкӗрнӗ ретсене хӑваласа ҫитрӗҫ те, мала иртсе кайса, юнашар утрӗҫ.
Валет и солдат, приставший к нему, бегом догнали ушедшую вперед цепь; опередив ее, шли рядом.

Кӑшт леререхре тирпейсӗррӗн пуҫтарса хунӑ ал-ура сыпписемпе ҫуркаланчӑк шинель татӑкӗсем купаланса выртаҫҫӗ; унта ҫын пуҫӗ вырӑнне хӑрушла лутӑрканса кӗмӗрчӗкленнӗ ура кӑна чармакланса тӑрать.
Дальше — небрежно собранные в кучу куски конечностей, шмотья шинели, истрощенная мятая нога на месте головы.

Пичӗ ун ҫук, янах шӑмми ҫара кӑкарӗ ҫинче чалӑшшӑн выртать; ҫӳҫӗнчен кӑшт аяларахра ансӑр ҫамка палли пур; Ҫамки ҫумӗнчи шуранка ӳчӗ йӑлтах кукӑрланса, пӗтӗрӗнсе ларнӑ.
Без лица, на обнаженной груди косо лежала нижняя челюсть, а ниже волос белела узкая полоска лба с опаленной, скатавшейся в трубочки кожей.

Поручикӑн карттусӗ аяккалла шуса аннӑ; пуҫӗ, сарӑ кӑтра ҫӳҫлӗскер, тӑван амӑшӗ ҫумӗнче ачашланса йӑпаннӑ пек, ҫӗр ҫумне усӑннӑ, хӗрлӗрех сарӑ, кӑшт кӑвакарса тухнӑ тути хурлӑхлӑн та тавҫӑрусӑррӑн айӑкалла чалӑшнӑ.
Белокурая курчавая голова, со сбитой фуражкой, словно ласкаясь, никла щекой к земле, а оранжевые, тронутые синевой губы скорбно, недоуменно кривились.

Тарӑнах мар, этем пӗвӗнчен кӑшт кӑна ҫӳллӗрех шӑтӑкра пакӑлчак таран шыв тулса ларнӑ.
Неглубокий, чуть выше человеческого роста, ров был залит на полчетверти водой.

Тӑватӑ кустӑрмаллӑ урапасене хӑрӑлтатса, вӑйран мекӗрленсе туртса пынӑран лашасен шурӑ кӑпӑклӑ тутисем кӑшт кӑна пылчӑка перӗнмеҫҫӗ.
Лошади тащили четырехколки, хрипя и налегая так, что запененные морды едва не касались грязи.

Лешӗ, сулахай аллипе пуҫӗнчи карттусне хывса, кӑшт пӗшкӗнчӗ те Валетӑн типшӗм хулпуҫҫийӗнчен ыталаса тытрӗ.
Тот снял левой рукой фуражку и нагнулся, обнимая сухонькие плечи Валета.

Меркулов есаула кӑшт аяккарах чӗнсе илчӗ те тем пулнӑ пек тӑрӑлтатма тытӑнчӗ:
Отозвав Листницкого в сторону, Меркулов дыхнул скороговоркой:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепӗр вун пилӗк минут иртсен, Листницкий, Меркулов ларнӑ пукан ҫине вырнаҫса ларса, кӑранташӑн шӗп-шӗвӗр вӗҫне кӑшт хуҫрӗ те, ӳкерчӗкӗн тепӗр енне шултра та сапаланчӑк саспаллисемпе ҫырма пуҫларӗ:
Листницкий сел на табурет, на котором за четверть часа до этого сидел Меркулов, — на обратной стороне рисунка, ломая остро очиненное жало карандаша, размашисто написал:

Аялалла шуса аннӑ кӗпи кӑшт ҫӗкленерех тӑракан хулпуҫҫийӗнчен кӑна тытӑнкаласа тӑрать.
Чуть вздернутое плечо ее удерживает сползающую рубашку.

Кӑшт тарланӑ кӳпчем пичӗ ҫинче темле мӗскӗн кулкалани палӑрать, вӑл савӑннине те, хӑранине те пӗлтерет пулас…
На пухлом вспотевшем его лице блуждала какая-то жалкая улыбочка, одновременно выражавшая радость и испуг…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей пӗшкӗнчӗ те кӑшт тӑсӑкрах ула арбуз илчӗ.
Сергей нагнулся и достал полосатый, несколько продолговатый арбуз.

Перископӑн ансӑр хушӑкӗнчен яка шоссе хуран курӑннӑ, малти танксем ҫинче гусеницӑсен шӑллӑ пиҫиххийӗсем йӑлтӑртатнӑ, тӗтӗм тухакан трубасем тӗлӗнче кӑвак тӗтӗм хӑю пек явӑннӑ, асфальт тӑрӑх мотоциклсем пӗр сассӑр пынӑ пек туйӑннӑ, вӗсем ҫинче кӑшт пӗкӗнерех водительсем ларса пынӑ.
В узкой щели перископа темнела гладь шоссе, мелькали и блестели зубчатые пояса гусениц танков, кружился сизый дымок у выхлопных труб, легко и, казалось, бесшумно катились по асфальту мотоциклы, а на их седлах — чуть согнутые фигуры водителей.

XXIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йывӑҫсем илемлӗ симӗс тумне кӑмӑлсӑр пӑрахса, сӑркка, кӑшт сарӑрах сӑнлӑ кулленхи тумне тумланнӑ…
— Деревья неохотно снимали свои зеленые наряды, заменяя их буднично-серыми с нежной оранжевой окраской…

XXVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Шыв икӗ еннелле уйрӑлнӑ ҫӗрте айккинче пыракан пӗренесем кӑшт чарӑнса тӑчӗҫ те икӗ еннелле ывтӑнчӗҫ, чӗтренсе илсе, хӑрушӑ шыв ҫилхи ӑшне чӑмрӗҫ.
На разрезе воды «пристяжные» чуть приостановились, потом рванулись в разные стороны и, вздрагивая, нырнули в буруны и исчезли.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Малта, ҫул кӑтартнӑ пек, виҫӗ пӗрене виркӗнсе пыраҫҫӗ: варринчи кӑшт мала тухса, тӳрех «Упа» ҫине ҫул тытрӗ, айккинчисем пӗр аяккалла пӑрӑнса, пӗр варринелле хӗсӗнсе пыраҫҫӗ.
Впереди, как бы показывая дорогу, во всю мочь неслась тройка: «коренник», чуть-чуть выскакивая вперед, устремился прямо на «Медведя», а «пристяжные» то рвались в сторону, то прижимались к «кореннику».

Лаптак чул ҫинче ҫын вырнаҫма пултарнӑ, пакур кунтан шывӑн тепӗр ҫыранне кӑшт ҫеҫ ҫитеймест.
На камне свободно могли разместиться два человека, а багром отсюда можно доставать чуть ли не до того берега.

Виҫҫӗшӗ те хаваслӑ кулса ячӗҫ, Мальцев Никита ҫеҫ кӑшт та кулмарӗ.
Все трое рассмеялись, а Никита Мальцев даже не улыбнулся.

Акӑ вӗсем, кӑшт тайкаланса, шыв варрипе тӗттӗм хӑю пек тӑсӑлса, тӗл-тӗл кӑна татӑлса, пӗрин хыҫҫӑн тепри куҫран ҫухалнӑ.
Вот они, покачиваясь, растянулись по быстрине узкой темной лентой и постепенно одно за другим исчезли вдали.

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика