Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.

Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Кӑшт кӑна хӑть!..
— Хоть немножко!..

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑшт хӗвел хӗртнӗ те — ирӗлсе те пӗтнӗ.
Чуть солнце пригреет и она сойдет.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫывӑхрах кӑшт сарӑрах тӗклӗ килпетсӗр кӑркка ами йӑваран сиксе тухрӗ.
Неподалеку вскочила с гнезда серенькая, невзрачная стрепетка.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Урапа хӗрринче выртакан Такан Яккӑвӗ шафран пек сарӑхса кайнӑ, пуҫне кӑшт кӑна татса пӑрахайман пирки, темле чалӑш майлӑ пекрех курӑнать.
Лежавший на боку Яков Подкова был шафранно-желт, кривошей, оттого что ему почти начисто срубили голову.

Пӑхрӗ те Дарья хӑйне кӑшт сисмелле куҫ хӗснине курчӗ.
Повел глазами и заметил, как Дарья чуть приметно ему мигнула.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксиньйӑн нумай ҫул хушшинче юр кӗрчӗ ҫапла пӗрчӗн-пӗрчӗн хӗвӗннӗ пек пӗчӗккӗн капланнӑ туйӑмне те кӑшт сӗртӗнни кӑна кирлӗччӗ, вӑл вара Григорипе тӗл пулни, Григорий ӑна ҫепӗҫҫӗн: «Сывӑ-и, хаклӑ Аксинья!» тесе сӑмах хушни пулчӗ.
Многолетнему чувству Аксиньи, копившемуся подобно снежному наносу, нужен был самый малый толчок, и толчком послужила встреча с Григорием, его ласковое: «Здравствуй, Аксинья дорогая!»

— Пирӗн патра, леш енче, кӑшт иртерех.
— У нас-то, на энтой стороне, трошки рано.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ура ҫине тӑчӗ, кравать ҫинче ҫакӑнса тӑракан шинелӗ патне кармашнӑ чух кӑшт сулӑнарах кайрӗ.
Григорий встал, чуть качнулся, потянувшись к висевшей на кровати шинели.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӳпере ҫамрӑк уйӑхӑн кӑшт сенкертерех тӗслӗ ылтӑн курки чалӑшшӑн усӑнса тӑрать, ҫӑлтӑрсем мӗлтлетсе чӗтреҫҫӗ, таврара — асамлӑ шӑплӑх; ӑна таҫта аякра йытӑсем вӗрни те, ут чӗрнисем юра чаклаттарни те хускатмасть, ытларах ҫеҫ систерсе тӑрать.
В небе, налитая синим, косо стояла золотая чаша молодого месяца, дрожали звезды, зачарованная ткалась тишина, и далекий собачий лай да хрусткий чок конских копыт, не нарушая, только подчеркивали ее.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗрӗслемелле персе янӑ снаряд чуна ҫӳҫентермелле ҫивӗччӗн сӳлетсе ҫывхарчӗ, ҫак вичкӗн сасӑ вӑйланса-вӑйланса пырса, хӑйӗн юлашки чиккине ҫитнӗ пек туйӑннӑ тӗле вара пӗр ҫӑханӗ, кӑшт ҫӳлтентерех вӗҫекенни, сасартӑк ҫавраҫил ярса илнӗ турпас пек хӑвӑрт-хӑвӑрт пӗтӗрӗнме пуҫларӗ те, ҫунаттисене чалӑшшӑн сарса пӑрахса, сывлӑшра ҫаплах тытӑнса тӑрасшӑн майӗпен ҫавӑрӑнкаласа, тӗм-хура пысӑк ҫулҫӑ ӳкнӗ пек, ҫӗрелле вӗлтӗртетсе ӳкме тытӑнчӗ.
Пристрельный снаряд с тугим нарастающим скрежетом стал приближаться, и когда вой его, казалось, достиг предельного напряжения, один из воронов, летевший выше, вдруг бешено завертелся, как стружка, схваченная вихрем, и, косо простирая крылья, спирально кружась, еще пытаясь удержаться, стал падать огромным черным листом.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан каллех хӑмӑр куҫсем Штокман пичӗпе кӑшт кӑвакара пуҫланӑ сухалӗ ҫийӗн шуса иртрӗҫ.
И опять коричневые глаза прошлись по лицу Штокмана, по его чуть седоватой бороде.

Кӳршӗ ҫутӑрах хӑмӑр куҫӗсене Штокман ҫинелле сиввӗн те кӑшт чалӑшшӑнрах тинкерсе пӑхса илчӗ.
Светло-коричневые глаза соседа холодно и пытливо, чуть вкось скользнули по Штокману.

Ҫил кӑшт кӑна сисӗнмелле вӑшӑлтатса вӗрнинче ҫывӑх ҫуркуннен ырӑ шӑршӑллӑ сывлӑшӗ варкӑшса тӑнӑ пек туйӑнать.
В чуть ощутимом шевеленье ветра мнилось пахучее дыхание близкой весны.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн, кӑшт тӗрӗс мар тунӑ — калатӑп.
А чем неправильно сделали — скажу.

Сирӗн власть тӗрӗс, анчах кӑшт тӗрӗс мар турӑр эсир.
Ваша власть справедливая, только вы трошки неправильно сделали…

Ҫывӑрса каяс умӗн вӑл хӑй витӗннӗ сурӑх тир кӗрӗкӗн кӑшт йӳҫӗрех ӑшшине канлӗн туйса выртрӗ, алӑк шалтлатса хупӑннине тата сивӗ сывлӑшпа шурӑ пӑс юхӑмӗ урине сӗртӗнсе хыпашланине ыйхӑ тӗлӗшпе кӑна сисрӗ.
Засыпая, он приятно ощущал кисловатое тепло овчинной шубы, укрывавшей его, сквозь сон слышал, как хлопнула дверь, и холодок и пар окутали его ноги.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ан ятла, тейӗпӗр, Петро Миколаич, фрунта пӑрахса кӑшт йӑнӑш турӑмӑр…»
«Не суди, мол, Петро Миколаич, трошки заблудились мы, бросимши фронт…»

Трехверстка-карттӑна майӗпен сӗтел ҫине саркаласа хурса, вӑл кӑшт сисӗнмелле акцентпа сӑмахӗсене килӗшӳллӗн те хӑюллӑн шӑлтарса калаҫма тытӑнчӗ:
Медленно развернув на столе трехверстку, он заговорил ладно и уверенно, с чуть заметным акцентом:

Унӑн пуҫри мулаххайӗ пекех хӗрлӗ пичӗ ытла та ним тума пӗлми хыпӑнчӑк сӑнлӑ, тарӗ шӑпӑр-шӑпӑр тӑкӑннӑран сухалӗпе кӑшт хӗрлӗрех усӑк мӑйӑхӗ вӗсем ҫине вӗтӗ шӑрҫа сапса тултарнӑ пек курӑнаҫҫӗ.
Красное, под цвет малахая, лицо его было так растерянно, пот омывал его так обильно, что даже борода и пониклые рыжие усы были осыпаны будто мелким бисером.

Пӑт-пат хура ҫӑмлӑ, ҫулӑм пек хӗрлӗ тилӗ тирӗнчен ҫӗлетнӗ мулаххайӗ ун кӑшт кӑна маччана перӗнеймерӗ.
Пламенно-рыжий с черными ворсинами лисий малахай почти достал до потолка.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика