Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Дон сăмах пирĕн базăра пур.
Дон (тĕпĕ: Дон) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫук халь хӗрлӗармеацсем, Дон ҫӗрне хӳтӗлекен салтаксем кӑна малашне.

Нету зараз красноармейцев, а есть солдаты, которые будут защищать донскую землю.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Чӑн-чӑн Дон казакӗ, анатри станицӑран.

— Чистый донской, родом с низовой станицы.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон хӗрринчи тирек йывӑҫҫисем хыҫӗнчен тӗссӗр шупка уйӑх йӑраланса хӑпарать.

Немощно бледный месяц вставал из-под обдонских тополей.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Халӗ ӑҫта та пулин Дон хӗрринчи чӑнкӑ сӑрт тайлӑмӗнче, ахаль калаҫура «ҫут» текен ҫаврака ту ҫамки ҫинче, витӗр касакан хӗллехи вичкӗн ҫилсем пӗтӗренсе улаҫҫӗ.

Зимою над крутобережным скатом Обдонской горы, где-нибудь над выпуклой хребтиной спуска, именуемого в просторечье «тиберем», кружат, воют знобкие зимние ветры.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий, куҫне Аксинья ҫинчен илсе, Дон ҫинелле пӑхма пуҫларӗ.

Григорий перевел взгляд с лица Аксиньи на Дон.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑнтӑрла тӗлӗнче, ҫул ҫине тухас умӗн, утне Дон хӗррине шӑварма ҫавӑтса анчӗ, пахча картисем таранах тулса хӑпарнӑ шыв еннелле утса пынӑ чух Аксиньйӑна курчӗ.

В полдень повел к Дону напоить перед отъездом коня и, спускаясь к воде, подступившей под самые прясла огородов, увидел Аксинью.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Таҫта лере, Дон леш енче, Хопер тӗлӗнчерехре, аслати хӗнтӗртетнӗ сасӑ вӑрӑммӑн янӑраса кайрӗ.

Где-то за Доном, над Хопром разостлался глухой раскат грома.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗвеланӑҫ енчен хӗҫпӑшаллӑ пӑлхава ҫӗкленнӗ казаксен юланутлӑ икӗ сотни Усть-Хопер станицине ыткӑнса кӗчӗ, Дон хӗрринчи сӑртсен кӑнтӑр енчи тайлӑмӗнчен казаксен пехоти анчӗ, ҫурма сотня хуралласа пыракан штабпа пӗрле пӑлхавҫӑ-казаксен 6-мӗш уйрӑм бригадин командирӗ Богатырев хорунжи ҫитрӗ.

С запада в станицу Усть-Хоперскую на рысях вошли две конные повстанческие сотни, с южного склона обдонских гор спускалась казачья пехота, под охраной полусотни съезжал со штабом командир 6-й повстанческой отдельной бригады хорунжий Богатырев.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсене Дон ҫыранӗпе, хуторсем тӑрӑх яр, куҫран вӗҫертес мар тесе, хыҫалтан икӗ юланутлӑ сотня пытӑр.

Направляй их над Доном, по хуторам, а вназирку за ними пошли две конные сотни.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тури Дон округ совечӗн бланки ҫине.

На бланке Верхнедонского окружного совета.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑрт тайлӑмӗнче хура плющ саплӑкӗ пек курӑнса выртакан ҫӗртме пусси пӑспа йӑсӑрланать; чӗлтӗрти ӑрша Дон хӗрринчи сӑрт тӗмескисем ҫийӗн вӗлтӗртетсе юхать; ҫул тӗлӗнчех шӑнкӑрчӑ киленсе юрлать; ҫул урлӑ чупса каҫакан тыркассем шӑхӑра-шӑхӑра илеҫҫӗ.

Долевой клин зяби, лежавший на склоне бугра плюшево-черной заплатой, курился паром, струистое марево рождалось и плыло над буграми обдонских гор, над самой дорогой упоенно заливался жаворонок, тоненько посвистывали перебегавшие дорогу суслики.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсен сахӑр тӗслӗрех ҫутӑ сенкер тӳписем, тӗтӗм пек мӑкӑрланса, хӑйсен кӳлеписене улӑштараҫҫӗ, Дон айккинче симӗсленсе кайнӑ сӑрт хӗррисем патнелле юхса пырса кӗпӗрленеҫҫӗ.

Сахарно-голубые вершины их, клубясь, меняли очертания, наплывали и громоздились над краем зазеленевшей обдонской горы.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ирхине пӑртакҫах ӳснӗ Мишаткине лаша ҫине утлантарчӗ те ӑна Дон хӗррине илсе кайса шӑварма хушрӗ, хӑй Натальйӑпа пӗрле Гришака мучипе хунямӑшне курма кайрӗ.

Утром он посадил верхом на коня своего подросшего Мишатку, приказал съехать к Дону и напоить а сам пошел с Натальей проведать деда Гришаку и тещу.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑх ав, Дон хӗрринчи ҫырмасенче халӗ те юр выртать.

Гля-кось, вон над ярами по Обдонью ишо снег лежит.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗри хуйхӑпа хупланӗ амӑшӗн чӗри, куҫҫульпе шӑварӑнӗҫ унӑн сӳнӗк куҫсем, унтан кашни кунах, яланах ҫапла, вилсе выртичченех вӑл тахҫан хӑй варӗнче йӑтса ҫӳренӗ, чӗп-чӗр юн пулса тата хӗрарӑм асапӗпе асапланса ҫуратнӑ, кайран таҫти пӗлмен-туман Дон ҫӗрӗнче тӑшман аллинчен пӗтнӗ ывӑлне асӑнса пурӑнӗ…

Горючей тоской оденется материнское сердце, слезами изойдут тусклые глаза, и каждодневно, всегда, до смерти будет вспоминать того, которого некогда носила в утробе, родила в крови и бабьих муках, который пал от вражьей руки где-то в безвестной Доншине…

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗрӗссине кала, ҫӗлен! — унтан хӑйӗн теветкелне, «казакла» шухӑшлӑхне кӑтартас тесе винтовкине ҫӗклӗ, совет влаҫӗшӗн, коммунизмшӑн, ҫӗр ҫинче нихҫан та вӑрҫӑ-харҫӑ тӑвас маршӑн ҫапӑҫнӑ тата Дон ҫӗрӗ ҫинче вилӗме йышӑннӑ ҫынна персе вӗлерӗ.

Признавайся, гад! — и, желая показать молодечество, «казацкую лихость», подымет винтовку, убьет того, кто жил и смерть принял на донской земле, воюя за Советскую власть, за коммунизм, за то, чтобы никогда больше на земле не было войн.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсене арӑмӗсем, амӑшӗсем, йӑмӑкӗсем Татарски тӑвайккийӗ тӑрринчен, Дон хӗрринчи сӑрт ҫинчен пӑхса тӑрса ӑсатрӗҫ.

С бугра в Татарском, с обдонской горы провожали их взглядами жены, матери, сеструшки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксем килӗсенче пӗр кун пурӑнчӗҫ, ӳте кӗчӗҫ те, аялти кӗпи-йӗмӗсене улӑштарса, салӑ, сухари тата ытти апат-ҫимӗҫ илсе, турра пуҫҫапма кайнӑ пек (туясем вырӑнне ҫеҫ винтовкӑсем йӑтнӑ) эшкерленсе, Дон леш енне касса кайрӗҫ, Елански еннелле сулланчӗҫ.

Казаки пожили в хуторе день, разговелись и, переменив бельишко, набрав из дому сала, сухарей и прочей снеди, переправились на ту сторону Дона, толпой, как богомольцы (только с винтовками вместо посохов), потянули в направлении Еланской.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унсӑр пуҫне Еланскинчен — Дон урлӑ — тӑват-пилӗк ҫухрӑмра вырнаҫнӑ Плешаковпа Матвеевски хуторӗсем патне сылтӑм ҫыранпа самаях вӑйлӑ ҫар чаҫӗсене туртса пычӗҫ.

Помимо этого, по правобережью были стянуты значительные подкрепления к хуторам Плешакову и Матвеевскому, расположенным от станицы Еланской — через Дон — в трех — пяти верстах.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Туран, Дон тӑрӑх, таҫтан Казански станица ҫӗрӗ енчен, тулӑ сасси ухлатса ҫитнӗ тӗле шӑпах Григорий картишне кӗрсе кайрӗ.

Он уже входил во двор, когда сверху, вниз по Дону, откуда-то с Казанского юрта по воде доплыла октава орудийного залпа.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех