Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑрши (тĕпĕ: шӑршӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ каласа пани тӗрӗс мар тесе каласшӑн мар эпӗ, анчах сан калавӑнтан темиҫе ҫухрӑма юмах шӑрши перет, куншӑн ӗнтӗ велитернскине пула пуҫ мими хӗрӳленсе ҫитни айӑплӑ, — терӗ вӑл, йӑл кулса.

— Признайся, что от твоего рассказа за милю несет сказкой, а сказка, мне кажется, сложилась от чрезмерных возлияний велитернского в таверне Эскулапа, — сказал он с улыбкой.

IX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вилӗ шӑрши ӗлӗкхи пекех пулсассӑн та эпӗ ӑна туйми пултӑм.

Я не замечаю даже и запаха трупа, хотя он нисколько не ослабел.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Вӑл шӑршланма пуҫланӑ — вилӗ шӑрши сӑмсана пӑкӑласах лартрӗ.

От него уже был слышен сильный трупный запах.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

Чечексенчен ҫивчӗ те тутлӑ шӑршӑ, ҫырма сулхӑнӗпе утӑ шӑрши, кӗрет.

Цветы тонко и нежно пахнут свежестью реки и сеном.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Лӑкӑртатса вӗрекен шыв витринчен лавр ҫулҫипе пӑрӑҫ шӑрши кӗрет.

От ведра, в котором бурлит закипающая вода, пахнет лавровым листом и перцем.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Куккӑшӗ тухса кайнӑ хыҫҫӑн темиҫе кун иртсен те, пӳлӗмрен килте акса тунӑ тӑвакан ҫӑра та ҫивчӗ шӑрши кайса пӗтместчӗ.

Даже несколько дней спустя после отъезда дяди в комнате ощущался густой, резкий запах самосада.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Пассажирсенчен хӑшпӗрисем ҫурӑмӗсемпе ҫиле хирӗҫле вырнаҫаҫҫӗ, пӑрахут хӳри ҫине, труба хыҫне, машинӑсем ӗҫленӗ ҫӗртен люк витер вӗри ҫу шӑрши ҫапакан ӑшӑ сывлӑш тухнӑ ҫӗре лараҫҫӗ.

Немногочисленные пассажиры на палубе подставляют ветру спины, устраиваются на корме за трубой, где из машинных люков идет теплый воздух, пахнущий нагретым маслом.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унтан вӑл тӗтӗм шӑрши кӗрекен шыв ӗҫрӗ, сехет пружинине пӑрса хытарчӗ те, ҫивиттипе пӗркенсе выртрӗ.

Оторвал еще несколько полос и обмотал ими ноги, заменив этим носки и мокасины, потом выпил кипятку, завел часы и лег, укрывшись одеялом.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Лось асӑрхани: сигара шӑрши, радио пуҫлӑхӗн сӑмси айккинчи пысӑк тур палли.

Лось отметил только — запах сигары и большую бородавку сбоку носа у начальника радио.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫил чӳрече каррине хытӑрах вӗрсе сирчӗ те унӑн аял хӗрри ҫемҫен чашлатрӗ, — пӳлӗме пылпа ҫӗр, нӳрӗк шӑрши сӑрхӑна-сӑрхӑна кӗрет.

Ветер сильнее надул штору, нижний край её мягко плеснул, — в комнату вошёл запах мёда, земли, влаги.

Ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Асӗнче — тӗпсӗрлӗх тӗлӗнчи кӑвайт ҫулӑмӗ, ҫунакан курӑк шӑрши.

В памяти встал огонь костра над пропастью, запах горящих трав.

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӗринчен теприне уйӑрайми, шӑлса тасатнӑ, кирпӗч ҫак коридорсенчен пин-пин ҫуллӑхри кичемлӗх шӑрши сарӑлать.

Тысячелетней скукой веяло от этих кирпичных, подметённых, один как один, коридоров.

Гусев хулана сӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

«Чӑн-чӑн тӗнче — курӑнми, туйми, илтми, унӑн тути те ҫук, шӑрши те ҫук.

«Истинный мир — невидим, неосязуем, неслышим, не имеет вкуса и запаха.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл статуя тӗпӗнчен чавсаланчӗ те кӳллӗн чӗрӗ нӳрӗкӗпе сывлать; ку — шурлӑх чечекӗсен йӳҫекрех шӑрши.

Он облокотился о подножие статуи и вдыхал сыроватую влагу озера, — горьковатый запах болотных цветов.

Пусма ҫинче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось тӗрӗслерӗ: шӗвек ҫӑра, пылакрах, мускат мӑйӑрӗн вӑйлӑ шӑрши.

Лось попробовал: жидкость была густая, сладковатая, с сильным запахом мускатного ореха.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Им-ҫам шӑрши — пӑчӑ, тӑвӑр…

Запах лекарств, — душно.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унпа пӗрле ҫавӑнтан сом пулӑ шӳрпин ҫуллӑ шӑрши хӑпарса тӑнӑ пекех туйӑнчӗ.

Казалось, что вместе с ним тянется оттуда жирный запах сомовьей ухи.

5. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Унтан яланхи пекех шапа пӑтти шӑрши ҫапать.

От него, как никогда, пахло тиной.

Ҫӗнӗ пуканесен театрӗ малтанхи спектакльне кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Унӑн симӗс пальтовӗнчен ҫавӑнтах пӑс тухма тата шурлӑх курӑкӗ шӑрши кӗме пуҫларӗ.

Сейчас же от его зелёного пальто пошёл пар и запахло тиной.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Малтан, хуйха-суйха сӗвӗртмелле, пӑт-пат кӑна тӗтӗм шӑрши кӑлараканскер, юлашки уйӑхсенче пӑравус труби пек мӑкӑрлантаракан пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех