Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таня, чустапа вараланасран хӑрамасӑр, хыҫалтан пырса амӑшне аллисенчен тытать, кӑшт ҫӳлелле йӑтса, пӗтӗм пӳлӗм тӑрӑх ҫӗклесе ҫаврӑнать.

А Таня, не боясь запачкаться в тесте, хватала ее сзади за руки и, подняв невысоко от земли, проносила через всю комнату.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫураласса вӑл Ҫӗнӗ ҫул каҫ мар, кӑшт маларах ҫуралнӑ, анчах ку нимех те мар.

Правда, она родилась не в самую ночь под Новый год, а раньше, но имеет ли это значение!

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пысӑк кивӗ куҫкӗски, кӑшт малалла ӳпӗннӗскер, шурӑ стена ҫумӗнче ларать.

Большое старое зеркало, чуть наклоненное вперед, стояло у белой стены.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унтан кӑшт шухӑша каять те: — Ҫук, — тет, — паян эпӗ сире урӑххине вуласа парасшӑнччӗ.

Затем подумает немного и скажет: — Нет, не то я хотела вам сегодня прочесть.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл класри пек мар, кӑшт урӑхланнӑ пек курӑнатчӗ, вӗсем патне вӑл инҫетри ҫулҫӳреврен куҫа курӑнман караппа килнӗ тейӗн.

Она становилась как будто немного другой, чем в классе, словно из далекого странствования приплывала к ним на невидимом корабле.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Часовой чӑнах та лайӑх пулса тухнӑран вӑл кӑшт вӑтанчӗ кӑна.

Она только была смущена, что в самом деле часовой получился хорошо.

XII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Каникул ҫитичченех тӑтӑш юр ҫурӗ; кӑшт чарӑнать те каллех ҫӑвать, чарӑнать те каллех ҫӑвать.

Снег падал почти до самых каникул; переставал и падал, переставал и снова падал.

XII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька пӳлем алӑкне кӑшт ҫеҫ уҫрӗ те — ҫавӑнтах каялла хупса хучӗ.

Он приоткрыл немного дверь и снова закрыл ее быстро.

XI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унтан, кӑшт кутӑн шуса, шӑппӑн каялла тӑрса утрӗ.

Потом потихоньку отполз и бесшумно зашагал назад.

XI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Эпӗ Горькие курнӑ, — терӗ те Коля кӗтмен ҫӗртен хӗп-хӗрлӗ хӗрелсе кайрӗ, мӗншӗн тесен унӑн чунӗ кӑшт ҫеҫ мухтаннине те тӳсеймест.

— А я видел Горького, — сказал он неожиданно и сильно покраснел, так как ни одной капли хвастовства не выносила его душа.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл ашшӗ ҫумнерех сӗвенчӗ те унӑн кӑкӑрӗ ҫине кӑшт ҫыпҫӑнарах выртрӗ.

Она только прислонилась к нему, прилегла немного на грудь.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Таня кӑшт ҫеҫ ашшӗн хулпуҫҫийӗ ҫине сӗвӗнчӗ.

И Таня легонько прислонилась к плечу отца.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Ҫук, ҫук, эпӗ йытта ҫеҫ кӑшт парас тенӗччӗ, пама юрать-и?

— Нет, нет, я только хотела дать собаке несколько штук. Можно?

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тепӗр самантранах Коля Таня ҫине хӑйӗн кӑшт ҫеҫ тӑрӑхласа кулакан тарӑн та таса куҫӗсемпе лӑпкӑн, вӗсене пӗр вылятмасӑр пӑхрӗ.

И через мгновение он снова спокойно и неподвижно смотрел на Таню чистыми глазами, в которых как будто с глубокого дна поднималась тихая усмешка.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тен, наукӑсем ҫинчен кӑшт тавлашкаласа калаҫни лӑплантарӗ ӑна.

Может быть, спор о науках успокоит ее.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пуҫӗ те унӑн кӑшт ҫаврӑнать, мӗншӗн тесен вӑл паян килӗнче апат ҫимен, мӗншӗн тесен вӑл ҫирӗп хулпуҫҫиллӗ, ҫирӗп алӑллӑ, ҫирӗп ураллӑ, чӗри ҫеҫ унӑн хӑйне мӗн кирлине пӗлмест.

И голова ее тихо кружилась, потому что дома она не ела и потому что у нее были здоровые плечи, и крепкие руки, и крепкие ноги, только сердце ее не знало, что же ему нужно.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Коля чул ҫине ларчӗ, — чулне хӗвел типӗтсе ӑшӑтма та ӗлкӗрнӗ, пӗр тӗлте ҫеҫ кӑшт йӗпе тӑрать.

Коля сел на камень — его уже нагрело солнце, он был сух и тепел, и только в одном месте темнело сырое пятно.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Таня, каҫма хӑминчен кӑшт ҫеҫ тытса, ҫӑмӑллӑн сиксе тӑчӗ.

Таня вскочила на ноги, чуть коснувшись руками мостков, — так легка она была.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ашшӗ вара нимӗн те сӑмахламасть, вӑл Таньӑн питҫӑмартинчен кӑшт сӗртӗнет те апат ҫиме васкатса илсе кӗрет.

Отец же ничего не говорил, он только касался легонько ее щеки и потом торопил обедать.

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ун патне ҫывӑха пырса, унӑн алли хӑйӗн аллинчине туйса илсен тин вӑл кӑшт лӑпланать.

И только подойдя к нему, ощущая его руку в своей, она чувствовала себя спокойней.

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех