Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫавӑнтан (тĕпĕ: ҫавӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Палимпсестсем теекен авалхи пергаментсем ҫинчен таҫта вуланӑччӗ эпӗ, ҫавӑнта мӗн ҫырнине пӑсса, ыттисем тӗрлӗ счетсемпе кирлӗ-кирлӗмарсем ҫырнӑ, ҫавӑнтан вара чылай ҫулсем иртсен ученӑйсем чи малтанхи хутчен мӗн ҫырнине вуламалли май тупнӑ та, хӑшпӗр палимпсестсем ҫинче гениллӗ поэтсен сӑввисем пулнӑ.

Не помню, где я читал о палимпсестах, то есть старинных пергаментах, с которых позднейшие писцы стирали текст и писали счета и расписки, но через много лет учёные открывали первоначальный текст, иногда принадлежавший перу гениальных поэтов.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӳҫне кастарни кӑна та марччӗ-ха, вӑл хӑй те йӑлтах улшӑннӑччӗ, анчах манӑн халь ун ҫинчен шухӑшлассӑм килмерӗ, умра мӗн пурри пурте вӗҫсе тӑчӗ, пурте таҫта шурӑ — эпир хамӑр та, тирпейлесех ҫитермен пӳлӗмсем те, унта Катьӑн уҫнӑ чӑматанӗ те — эпӗ чӳречерен шакканӑ чух вӑл унтан темӗн илетчӗ пулас, — ҫавӑнтан тата пӗр кӗтесре тутӑрпа сухалне шӑлкаласа тӑракан доктор та, вӑл кунтах тӑнӑ пулнӑ иккен, унтан чӗрне вӗҫҫӗн пускаласа тухса каясшӑнччӗ, эпӗ ӑна ямарӑм.

Она не только подстриглась — она стала другая, но сейчас я не хотел думать об этом. Всё летело, летело куда-то: и мы, и эта комната, совершенно такая же, как две соседние, с разбросанными вещами, с открытым Катиным чемоданом, из которого она что-то доставала, когда я постучал, с доктором, который, оказывается, всё время был здесь же, стоял в углу, вытирая платком бороду, а потом стал уходить на цыпочках, но я его не пустил.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан эпӗ Татаринов капитан экспедицине мӗнле тупни ҫинчен калакан сыпӑкне ҫеҫ кӗртсе хӑварам.

Приведу из него лишь те места, в которых говорится о том, как была открыта стоянка.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чи ҫӳлти — вуникӗ сехет, вара ҫавӑнтан пуҫласа шутламаллине вӑл лайӑх пӗлнӗ.

Он только знал, что самая верхняя — двенадцать и от нее надо начинать считать.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫавӑнтан вара эпир тавлӑк хушши ҫӑвӑнтӑмӑр, шлюпкӑна та ҫуса тасатрӑмӑр, тасалнӑ чух вара регланӑн аяккинчи тӳмеленӗ кӗсйинче те эпӗ кайӑк тислӗкӗ тупрӑм.

Сутки после этого случая мы мылись сами и отмывали шлюпку, причём я нашёл помёт даже в боковом, застёгнутом на пуговицу кармане реглана.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан вара ик-виҫӗ кун иртсен, хӑй шухӑшне вӑл тепӗр хут та ҫирӗплетрӗ, мӗншӗн тесен эпӗ транспорт ҫине тата аяларах ҫывхарнӑ-мӗн — самолет ҫунаттипе ҫаклатса антенна татӑкне те татса киле илсе таврӑннӑ иккен, Ҫапах та транспортне путартӑм эпӗ — ку ӗнтӗ хам путарнӑ транспортсенчен чи малтанхиччӗ-ха, ҫавӑнпа та ун кӑтартӑвӗсем хӑйсен йӗркелӗхне ҫухатмарӗҫ пулин те, теорире кӑна усӑ кӳретчӗҫ.

Через два — три дня ему пришлось повторить свои доказательства, потому что я прошёл над транспортом ещё ниже — так низко, что принёс домой кусок антенны, застрявшей в плоскости самолёта, При этом транспорт — мой первый — был потоплен, так что доказательства, не потеряв своей стройности, приобрели лишь теоретическое значение.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан вара яланах ҫапла ятлӑ пулнӑ-ши?

— И всегда ходил под этим названием?

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эс таврӑнтӑн — йӗрӗнсе кӑшкӑрчӗ Ромашов, — ҫавӑнтан вара санӑн кун-ҫул пӗтӗмпех ӑнса пычӗ.

Но ты вернулся! — с отвращением закричал Ромашов, — И с тех пор всё пошло хорошо у тебя.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ҫавӑнтан вара Катьӑна урӑх никам та курман — чӗррине те, виллине те курман.

Но с тех пор никто больше не видел её — не видел ни живой, ни мёртвой.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан вара курман та эпӗ ӑна.

 — И больше я её, к сожалению, не видел.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан ытла мӗн ӗмӗтленме пулать ӗнте хальхи пек йывӑр вӑхӑтра?

Чего же ещё желать в такое тяжёлое время?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑрҫа та ҫавӑнтан вара художник пек пӑхса тӑман.

Больше он не наблюдал её как художник.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Мӗншӗн тесен ҫавӑнтан вара пӗр виҫ-тӑват сехет иртсенех, пӗтӗмпе — иксӗмӗр савӑнса шыва кӗни те, тӗлӗрсе тӑран кӳлӗ те, унӑн чечен ҫыранӗсем те, аллине ала тытнӑ ача та, тата пиншер ытти шухӑш, туйӑм, асаилӳсем — ҫавсем пурте сасартӑк таҫта виҫҫӗрминне путрӗҫ, пуҫхӗрлӗн тытса пӑхнӑ бинокльти пек мӗн курӑнаканни ытла та пӗчӗккӗ пек, вӗҫӗмсӗр инҫетре пек туйӑнчӗ…

Потому, что прошло каких-нибудь три — четыре часа, и всё это — наше чудное купанье вдвоём, и сонное озеро с неподвижно отражёнными берегами, и мальчик с сеткой, и ещё тысяча других мыслей, чувств, впечатлений, — всё это вдруг ушло куда-то за тридевять земель и, как в перевёрнутом бинокле, представилось маленьким, незначительным и бесконечно далёким…

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавӑнтан, — ответлеҫҫӗ мана.

— Оттуда, — отвечают мне.

27 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Игорь вӗсене ӑҫтан май килнӗ — ҫавӑнтан пуҫтарнӑ.

Игорь собирал их везде, где только мог.

17 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫавӑнтан.

— Я оттуда.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Летчик майӗпе ӑна, 1934-мӗш ҫулхинех-ха, Полярти йывӑр условисенче хастар вӗҫнӗшӗн Ненецсен нациллӗ округӗ тав тунӑ, ҫавӑнтан вара вӑл тата та ӑсталаннӑ, сӑмахран каласан, сӗм-тӗттӗм ҫӗрле вӗҫмелли техникӑна вӗренсе ҫитнӗ.

Как лётчик он ещё в 1934 году получил благодарность от Ненецкого национального округа за отважные полёты в трудных полярных условиях и с тех пор далеко продвинулся вперёд, усвоив, например, технику ночного полёта.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Мӗнле ҫын умӗнче — ҫавӑнтан килет.

— Ну, это зависит — перед какими людьми.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ну, ҫавӑнтан, тейӗпӗр… —

— Ну, там, сказать…

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ак Катя Сивцев-Вражека куҫса килчӗ те — ҫавӑнтан вара вӑл тӗлӗнмелле улшӑнса тӑчӗ.

Но вот Катя переехала на Сивцев–Вражек — и с тех пор он удивительно переменился.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех