Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

янаххи сăмах пирĕн базăра пур.
янаххи (тĕпĕ: янаххи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ак пӗри, айванни, авланмасть-ха, — терӗ вӑл Федя ҫине, паҫӑрхи пекех алӑк янаххи ҫумне таянса тӑраканскер ҫине кӑтартса.

— Вон один, пострел, не женится, — отвечал он, указывая на Федю, который по-прежнему прислонился к двери.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Эпӗ куҫа уҫрӑм та Калиныча курах кайрӑм: вӑл ҫурри уҫӑлнӑ алӑк янаххи ҫинче ҫӗҫӗпе кашӑк туса ларать.

Я открыл глаза и увидел Калиныча: он сидел на пороге полураскрытой двери и ножом вырезывал ложку.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Алӑк янаххи урлӑ, вырӑссен хаяр сиввине кура мар, ҫӳхе драпран тунӑ пальтоллӑ, ҫемҫе шӗлепке тӑхӑннӑ, чемодан йӑтнӑ пӗр ҫамрӑк ҫын ура ярса пусрӗ.

Через порог шагнул, с чемоданом в руке, молодой человек в тонком, не по русской злой зиме, драповом пальто, в мягкой шляпе.

XI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вара сасартӑк чӳрече янаххи ҫинчен сиксе анчӗ те, алӑк патнелле ыткӑнчӗ.

Внезапно Дёмин спрыгнул с подоконника и стремглав бросился к двери.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Чӳрече янаххи ҫинче ларакан Демин нимӗн те чӗнмерӗ.

Сидевший на подоконнике Дёмин ничего не ответил.

Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Вӑл ҫывӑхарах пычӗ те ҫав хут татӑкне виҫӗ кун каялла чӳрече янаххи ҫинчен тупнине пӗлтерчӗ.

Он подошел ближе и пояснил, что записка три дня назад была найдена на подоконнике.

X // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Ван, кантӑк янаххи ҫине хӑяккӑн ларнӑ та, урамалла пӑхать.

Сяо Ван, сидя боком на подоконнике, смотрел в окно.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Руднев юлташа вара нимӗҫсем ҫак листовкӑра пачах урӑхла сӑрпа сӑрласа кӑтартнӑ: ӑна вӗсем сухаллӑ старик тунӑ, — калӑн, нимӗҫсем ман сухала Руднев янаххи ҫумне ҫыпӑҫтарса хурасшӑн пулнӑ тесе.

В качестве же примет Руднева в этих же листовках фигурировала борода, и по описаниям её можно было думать, что немцы видели мою бороду.

Тусем хушшинчен тухни // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Коридорти чӳрече янаххи ҫинче лампа ларнӑ.

В коридоре на подоконнике стояла лампа.

Шыв, швабра тата лампа // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Ак ҫакӑ санӑн мӗн пулать? — ыйтать Маруся, хӗрачан янаххи ҫине кӑтартса.

Это у тебя что такое? — спрашивает Маруся, указывая на подбородок.

Каникул пӗтрӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Чӳрече янаххи ҫине улӑхса тӑрса, форточкӑна уҫать.

Взобравшись на подоконник, открывает форточку.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Ме-ха, эппин, тутан, ҫара ҫерҫи, йӳҫкассен йӳҫ пашалӑвне, — хӑйне шанлаттарнӑшӑн тавӑрасла, сылтӑм чӑмӑрӗпе Никандр янаххи тӗлне яшт! сулса ячӗ те Виталий, чӑмӑрӗ ун, Никандр пӗшкӗнме ӗлкӗрнӗрен, вашт! ҫеҫ каҫса кайрӗ йӗкӗт пуҫӗ урлӑ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сирӗн ҫак маттур манӑн алсене туртса ҫыхрӗ те, тӳсме ҫук, — алӑк янаххи урлӑ каҫичченех чараксӑррӑн пакӑлтатма пуҫларӗ вӑл.

Стянул мне этот хлопец руки — не могу терпеть, — заговорил он развязно и быстро прямо с порога.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Янаххи чӗтресе илчӗ.

Подбородок у него затрясся.

32 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Лайӑхраххисене суйла, кантӑк янаххи ҫинчине ил, — савӑнса кайсах калаҫрӗ вӑл.

Выбери получше, там, на окне, — добавил он уже более веселым и естественным тоном.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тс… — асӑрхаттарчӗ Павӑл, кантӑк янаххи ҫине лартнӑ чечек чӳлмекӗсен хыҫне пытаннӑ май нимӗҫсене тимлӗн сӑнаса.

Тс! — прошептал Павле, глядя, не отрываясь, на немцев из-за цветочных горшков на окне.

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ пӳлӗме каялла таврӑннӑ ҫӗре пӗчекҫӗ кирпӗчсене тата тӑвар пирамидисене чӳрече янаххи ҫине купаласа хунӑ, Николай яри уҫӑ чӳречерен хӑйӑра тата тӗлӗрекен шӑнасене ҫунатпа шӑла-шӑла тӑкать.

Когда я вернулся в комнату, кирпичики и соляные пирамидки были уже переложены на подоконник и Николай крылышком сметал песок и сонных мух в растворенное окно.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унӑн хӗрелсе кайнӑ питҫӑмартийӗсем пиҫсе ҫитнӗ персиксем евӗрлӗ, мӑйӗпе ҫемҫе янаххи айӗнче тӗксӗм ӗмӗлке вылять.

Щеки девушки напоминали цветом зрелый абрикос; черные тени лежали на ее шее и на мягком подбородке.

12 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл татах темскер кӑшкӑрасшӑнччӗ, анчах янаххи сив тытнӑ пек чӗтрерӗ.

Он хотел крикнуть что-то еще и не смог: у него тряслась челюсть.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вырт та кунта, кӗт! — ятлаҫрӗ Уча, янаххи хӑйӗн палӑрмаллах чӗтрерӗ.

Ложись здесь и жди! — выругался Уча, но зубы у него стучали.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех