Шырав

Шырав ĕçĕ:

янавар сăмах пирĕн базăра пур.

янавар (тĕпĕ: янавар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Янавар чун тинех Шерккее мӗнпе пулӑшас тет пуль?
Наивный, неужто он чем-то поможет Шерккею?

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Янавар кушак пӗр хут кӑна тискеррӗн макӑрса яма ӗлкӗрчӗ.
Бедная кошка лишь единожды успела мяукнуть.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Янавар!
Ах, глупый!

XI. «Шерккейӗн те ӑс ҫук мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Янавар чунпа мӗн тума ҫӳрӗн, хӑш чух кӑштах мухтанас йӑли те хӑйпе пӗрлех ҫуралнӑ пуль ҫав; тен, вӑл ҫавӑн пек каласа, чунне кӑна йӑпатнӑ пуль, ватӑ чӗрине ӑшӑтна пуль, ҫын куҫ умне курӑнма ытлах вӑтанмалла ан пултӑр тенӗрен те каланӑ пуль, — кунҫулӗ сӳннӗ сехетре ҫавӑншӑн тӳре пулмӑпӑр ун тӗлне.
Да, таков, видимо, человек — не может все время ходить мрачным да понурым, вот и рождается в нем желание хоть чем-нибудь порадовать себя, пусть даже солгать самому себе; вероятно, в такие минуты он больше тешил свою душу, а может, перед людьми не хотелось выглядеть совсем уж последним человеком, — так что не стоит его попрекать этим в минуты угасания жизни.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тӑчех вӗт, янавар!
Встал ведь, родимый!

12 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Казак-ши ман пекех тискер кайӑка кӗтсе илчӗ, лектерчӗ-ши вӑл ӑна е ахаль анчах пӑсрӗ, кайрӗ пуль вара янавар хӑмӑш тӑрӑх юнпа варласа, ҫапла кӑлӑхах.
Казак, так же как я, зверя выждал, и попал ли он его, или так только, испортил, и пойдет, сердечный, по камышу кровь мазать так, даром.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ӑнсӑртран каялла ҫаврӑнса пахнӑ та Щукарь, хыпӑнсах ӳкнӗ: ун хыҫӗнчен хӑй туяннӑ мӑн хырӑмлӑ та мӑнтӑркка кӗсре мар, хырӑмӗ пӗрӗнсех ларнӑ, тирӗ вӗче шӑммисем хушшинех путса кӗнӗ ырханкка янавар лапсӑртатса пырать.
Случайно оглянувшись, Щукарь оторопел: за ним шла не купленная им пузатая и сытая кобылка, а худющая кляча с подтянутым брюхом и глубокими яминами возле кострецов.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тӗрӗссипе каласан, Щукарь «алли витӗр» пӗтӗм пурнӑҫӗнче те икӗ янавар кӑна тухса курнӑ.
А на самом деле за всю Щукареву жизнь «перешло через его руки» всего-навсего две лошаденки.

Анчах ман ҫак лӳппер янавар ҫинчен те икӗ хутчен чикӗленсе анма чеелӗхӗм ҫитрӗ.
Но и с нее я ухитрилась два раза свалиться.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫав самантрах вара ҫак сӑмаха та калама тӑрӑшаттӑм: чӗлхесӗр янавар.
Но в эту же минуту я пробовал сказать и это слово: урод.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫӗрле эпӗ тарӑхса вӑранса каяттӑм та «ҫук, нихҫан та манран калаҫма вӗренесси пулас ҫук, анне хама пӗрре каланӑ пек, мӗн ӗмӗрлӗхех чӗлхесӗр янавар пулса юлӑп» тесе шухӑшлаттӑм.
По ночам я просыпался в тоске и чувствовал; нет, никогда я не научусь говорить, навсегда останусь уродом, как однажды назвала меня мать.

Эпӗ, ухмах, туй иртсен унӑн сӑнарӗ улшӑнать тесе хур, амӑшӗ, янавар, куҫҫуль витӗр тав туса вӗт, хӑй хӗрне пӗтӗм пурлӑхӗпех — аллӑ чун пуласчӗ-и ҫав, — сӗнсе парать.
Я имел несчастие сказать ей, что цвет лица возвратится после свадьбы; тогда она со слезами благодарности предложила мне руку своей дочери и все свое состояние — пятьдесят душ, кажется.

Июнӗн 7-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Унтан хӑй те янавар ӳкерме тытӑнчӗ: «Урхамах илсе парсан Акуня аппана та утӑ-улӑмне хамах турттарса пулӑшӑттӑм», — тесе шухӑшларӗ.
Потом и сам начал рисовать животное: "Если бы мне купили аргамака, сам бы тёте Акуне корм помогал перевозить", - думал.

Урхамах туянса парсан-и? // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2016,04,07

«Аттепе анне тепӗр янавар туянса параҫҫӗ-ши?» — текелет час-час.
"Купят ли родители ещё одно животное?" - поговаривает часто.

Урхамах туянса парсан-и? // Элиза ВАЛАНС. «Тантӑш», 2016,04,07

Сӑмах май, фермӑра — 4 янавар, вӗсен вӑйӗпе нумай ӗҫ пурнӑҫланать, утӑ та, сенаж та турттараҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Ҫамрӑксем тислӗк шӑршинчен йӗрӗнмеҫҫӗ // Алина ИЗМАН. «Ҫамрӑксен хаҫачӗ», 2016.03.17, 10 (6103) №

«Вӗсене эпӗ пурне те Маша тесе чӗнетӗп. Пур лаша та маншӑн – Маша. Вӗҫӗмех ҫапла пулнӑ. Фермӑра лаша яланах пулнӑ, килте те пӗрех тытнӑ. Мана чӗлхесӗр янавар умӗнче тиха выляса пыни те кӑмӑла килет. Сакӑр теҫетке ҫула хыҫа хӑвартӑм пулин те паянхи кунчченех ут утланса ҫӳретӗп-ха. Хамӑн юлташ пекех шутлатӑп ӑна», — тӗлӗнтерчӗ кил хуҫи.
Куҫарса пулӑш

«Пирӗн вӑхӑтра ферма утар пек тасаччӗ» // Роза ВЛАСОВА. «Хыпар», 2016, пуш, 15; 33-34№

Манӑн ӗҫӗ те питӗ кичем-ҫке: ялан ӑйӑрсем патӗнче, ялан ӑйӑр пӑхатӑн, йӑлӑхтарса ҫитерчӗ мана ҫав чӗлхесӗр янавар!
А мое дело вовсе сухое: все при жеребцах да при жеребцах, осточертела мне эта бессловесная тварь!

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика