Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗнтӗрлӗ (тĕпĕ: чӗнтӗрле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Каччӑ ярӑнчӑк, ҫыру сӗтелӗ, сӑран ларкӑчлӑ пукансемпе шкап, машинӑпа ҫыхнӑ чӗнтӗрлӗ чӳрече карри курать.

Юноша увидел качалку, письменный стол, стулья с кожаными сиденьями, шкаф, занавески из машинных кружев.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Чӑваш Енре ҫулсерен ирттерекен театр ӳнерӗн «Чӗнтӗрлӗ чаршав» конкурсне ӗнер, пуш уйӑхӗн 27-мӗшӗнче, Пӗтӗм тӗнчери театр кунӗнче, пӗтӗмлетнӗ.

Вчера, 27 марта, во Всемирный День театра, подведены итоги ежегодно проводимого в Чувашии конкурса театрального искусства «Узорчатый занавес».

«Чӗнтӗрлӗ чаршав» конкурс ҫӗнтерӳҫисене палӑртнӑ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/31397.html

Ҫав самантрах кивӗ ҫурт хыҫӗнчен пысӑк ушкӑн кӗпӗрленсе тухрӗ; малта авкаланса-хӑлаҫланса, патаксемпе сулкалашса турӑ ҫынни-ҫапкаланчӑксем кускалаҫҫӗ; ик айккипе арҫын ачасен пӗлӗчӗ сӗнкӗлтетет; чӗнтӗрлӗ вӑрӑм патаксем ҫинче пӗчӗк хунарсемпе ҫветтуйсен сӑнӗсем, амӑшӗн варӗнчи хаяр пит-куҫне пӗркелентернӗ тискер пепкесене аса илтерекен хура йӗрӗхсем силленеҫҫӗ-хуҫкаланаҫҫӗ; вӗсен тавра ҫухӑрашса тата ӗсӗклесе ҫурма ҫутӑ пуҫсен тинӗсӗ тӗркӗшет; ылтӑнланӑ йывӑҫ тӗксӗммӗн йӑлтӑртатать; тимӗр хоругвисем пӗр-пӗрне лексе чӑнкӑртатаҫҫӗ.

Тотчас же из-за старого дома высыпала густая толпа; впереди, кривляясь и размахивая палками, сновали юродивые; туча мальчишек брела сбоку; на высоких резных палках качались маленькие фонари, изображения святых, скорченные темные идолы, напоминавшие свирепых младенцев в материнской утробе; полуосвещенное море голов теснилось вокруг них, вопя и рыдая; блестела тусклая позолота дерева; металлические хоругви, задевая друг друга, звенели и дребезжали.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тӳрех палласа та илеймӗн хӑйне: тутӑрне каялла ҫавӑрса ҫыхнӑ, ҫинҫе те пиҫӗ пилӗкне, лавкка пусминчен ҫӗлетнӗ хӑмӑр кӗпепе чӗнтӗрлӗ кӑвак саппун ҫийӗн, арҫын чӗн пиҫиххине ҫыхса янӑ, урине сӑран атӑ тӑхӑннӑ вӑл.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чӗнтӗрлӗ тутӑр ӑшне пуҫтарса чикнӗ хурарах ҫӑра ҫӳҫӗ хул пуҫҫинчен лексе арпашнӑ.

Ее темные густые волосы, забранные в кружевную косынку, сбились, касаясь плеч.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗшкӗнсе, алӑсемпе чӗркуҫҫисем ҫине тайӑнса, эпӗ чӳрече витӗр пӑхатӑп; чӗнтӗрлӗ чаршав витӗр эпӗ тӑваткал шӑтӑк пек пӳлӗме куратӑп, унӑн стенисене сенкер абажур айӗнче тӑракан пӗчӗк лампа ҫутатать.

Согнувшись, упираясь руками в колени, я смотрю в окно; сквозь кружево занавески мне видно квадратную яму, серые стены ее освещает маленькая лампа под голубым абажуром.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ҫав вӑхӑтра сассӑр-мӗнсӗр алӑк уҫӑлчӗ: пӳлӗме питӗ тирпейлӗ тӑхӑннӑ, кӑвак ҫӳҫӗ ҫине хура чӗнтӗрлӗ тутӑр ҫыхнӑ ватӑ карчӑк пырса кӗчӗ.

Но в этот момент раскрылась без стука н шума дверь, вошла старушка, очень скромно одетая, черная кружевная наколочка на седых волосах.

XVI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Хӗрача чӗнтӗрлӗ кровать ҫине ҫывӑрма выртрӗ те, нумайччен хурланса ӗсӗклесе йӗнӗ хыҫҫӑн, — ҫывӑрса кайрӗ.

Девочка легла спать в кружевную кроватку и долго огорчённо всхлипывала засыпая.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Хӗрача пуканесен чӗнтӗрлӗ кровачӗ ҫине канса выртрӗ те, йывӑҫ ачана ҫапла хытӑ асаплантармалла пулнӑ пирки ӳлесе йӗрсе ячӗ.

Девочка, бросившись на кукольную кружевную кровать, зарыдала оттого, что ей пришлось поступить так жестоко с деревянным мальчиком.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Анчах хитре дачӑн чӗнтӗрлӗ хапхи ҫатах хупӑнса тӑрать.

Но резные ворота великолепной дачи были плотно закрыты.

V // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Эпӗ алӑк патӗнче чарӑнтӑм та пӑха пуҫларӑм; анчах куҫӑмсем йӗрсе вӑйсӑрланнӑран, нервӑсем пӑсӑлса кайнӑран нимӗн те уйӑрса илеймерӗм; ҫутӑ, парча, бархат, ҫурта лартмалли пысӑк савӑтсем, чӗнтӗрлӗ кӗрен минтерсем, турӑ судне кӗмелли хут, хӑю ҫыпӑҫтарнӑ калпак тата ӑвӑс тӗслӗ темле таса япала — ҫаксем пурте тӗлӗнмелле пӗр ҫӗре пӗрлешнӗн курӑнчӗҫ.

Я остановился у двери и стал смотреть; но глаза мои были так заплаканы и нервы так расстроены, что я ничего не мог разобрать; все как-то странно сливалось вместе: свет, парча, бархат, большие подсвечники, розовая, обшитая кружевами подушка, венчик, чепчик с лентами и еще что-то прозрачное, воскового цвета.

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ах, тӗлӗкре те сире тӗрлӗрен чӳрече хашаккисемпе пуҫ харашкисем, чӗнтӗрлӗ кӗнчелеҫҫисем курӑнаҫҫӗ-и?

Ах, вам снятся-видятся резные наличники, кокошники, расписные прялки?

16 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хаҫатсенче нумаях та пулмасть-ха пӗр ялта вунҫиччӗмӗш ӗмӗрти чӗнтӗрлӗ йывӑҫ чиркӗве пӑсса вутта яни ҫинчен ҫырнӑччӗ.

В газетах как-то промелькнуло сообщение о том, что в одном селе разобрали и распилили на дрова резную деревянную церковь семнадцатого века.

12 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Чӗнтӗрлӗ сунчӑк айӗнче хӗрарӑм хӑйӗн чиперкке те шукӑль тумлӑ, кайӑксем пек темӗн чӗвӗлтетекен ачисемпе ларса пырать.

Под кружевным зонтиком ехала дама с миловидными, нарядными детьми.

Лонжюмо ялӗнче // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Ҫийӗнче унӑн — хупӑ ҫухаллӑ хура платье, шап-шурӑ юр пек шурӑ ҫӳҫлӗ пуҫӗнче — чӗнтӗрлӗ тутӑр.

На ней было чёрное платье с глухим воротничком и кружевная наколка на белых, совершенно белых как снег волосах.

Стокгольмри тӗлпулу // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Йывӑҫран касса кӑларнӑ тӗрлӗрен автансемпе лаша пуҫӗсем, эрешлӗ чӳрече хашакӗсемпе чӗнтӗрлӗ пӳртҫи хысакӗсем вара — мӗне кирлӗ, мӗн тума?!

А всякие там резные коньки, наличники да кружевные деревянные полотенца — зачем они и к чему?!

9 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Коростелев ӑна чечек ҫыххи пачӗ, хӑй ун аллинчи ҫыхӑна илсе унӑн чӗнтӗрлӗ кӗтессине уҫрӗ те Серёжӑна пӗчӗк этемӗн тӗттӗм-хӗрлӗ те йӗркеллӗ питне кӑтартрӗ: Леня, шӑллу…

Коростелев отдал ей букет, а сам взял сверток, отвернул кружевной уголок и показал Сереже крошечное личико, темно-красное и важное: Леня, брат…

Пӗлӗт ҫинчи тата ҫӗр ҫинчи явленисем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Чӗнтӗрлӗ крыльца ҫумне вӑйсӑррӑн пырса сӗвеннӗ Кавӗрле ҫӳрен ӑйӑр, ҫатан урлӑ ялт сиксе, урпа капанӗ патӗнче чӗвеннине курчӗ.

Обессиленно прислонясь к резному крыльцу, Гаврила видел, как рыжий жеребец, подобравшись, взлетел через плетень и закружился на дыбках возле початого скирда ячменной соломы,

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Артамоновсем, каҫхи апат ҫинӗ хыҫҫӑн, пӑчӑпа аптраса, садра ҫурма ункӑн лартса ҫаврӑннӑ вӗренесем хушшинче чей ӗҫеҫҫӗ; ку йывӑҫсем лайӑх ӳснӗ, ҫапах та вӗсен чӗнтӗрлӗ ҫулҫисем каҫхи тӗттӗмлӗхре сулхӑн пама пултарайман.

Артамоновы, поужинав, задыхаясь в зное, пили чай в саду, в полукольце клёнов; деревья хорошо принялись, но пышные шапки их узорной листвы в эту мглистую ночь не могли дать тени.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Аллисемпе вӑл чӗнтӗрлӗ шурӑ утиялпа чӗркенӗ чӗчӗ ачине чӑмӑртанӑ.

В ее объятиях — аккуратно завернутый в белое кружевное одеяло грудной младенец.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех