Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Вӑрттӑн пуштӑ вырӑнти комитетсемпе те Панагюриштери тӗп комитетпа кунӗн-ҫӗрӗн ҫырусем ҫӳретрӗ, пӑлхавҫӑсен вӑрттӑн полицийӗ уҫҫӑн ӗҫлекен тӗрӗксен полицине сыхласах тӑчӗ.

Тайная почта денно и нощно сновала между местными комитетами и центральным комитетом в Панагюриште, а тайная полиция повстанцев следила за явной, турецкой.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Болгаришӗн, тӗрӗксен ҫав чуришӗн чунӑм ыратать манӑн…

У меня душа болит за Болгарию, за эту бедную турецкую рабыню…

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй ҫапах та Бяла Черква халӑхӗ Стрем йӑлӑмӗнчи тӗрӗксен йышлӑ ялӗсенчен пыракан башибузуксене хирӗҫ пикенсе кӗрешме пӗтӗмпе хатӗр пулмалла тесе шутлатчӗ.

Но он считал, что Бяла-Черква должна быть готова отразить башибузуков, которые грозили хлынуть в нее из многочисленных турецких сел Стремской долины.

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксен пусмӑрлӑхне, тен, чӑнласах пӗтерме вӑхӑт ҫитрӗ пуль, халь ав пӗчӗк ачасем те хӗҫ-пӑшал тытаҫҫӗ!..

Может, и в самом деле пришел конец турецкому владычеству, раз уж малые дети и те вооружаются?..

XIV. Кӗпҫе патӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксен кофейнинче хама мӗнпе те пулин сыхлаймарӑм пулинех.

Быть может, я сам себя выдал в турецкой кофейне какой-нибудь оплошностью.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗксен официаллӑ пӗлтерекенӗсем те патриотсем пулаҫҫӗ пулсан, вӗсем те хамӑра пулӑша пуҫласан, эппин хамӑр кӗтнӗ аслӑ сехет ҫапрӗ темелле, ку вӑл — халӑх хавалӗ кӗрешӗве хатӗрленсе ҫитнине пӗлтерет, халӑх пӑлхава хатӗрленсе ҫитни ҫинчен калать!

Если даже турецкие официальные осведомители становятся патриотами и нашими союзниками, значит — наступил великий час, значит — дух народа готов к борьбе и народ для нее созрел!

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗксен тем пысӑкӑш ушкӑнне те пӑшалпа кӗтсе илме пултаратпӑр, ҫирӗм кун хушши окопсенче тытӑнса тӑратпӑрах! — терӗ Димчо пуп.

— Можем встретить огнем хоть целую орду турок и двадцать дней продержаться в окопах! — заявил поп Димчо.

IX. Огнянов председательте // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Пловдивпа Пасарджик уесӗсем хатӗрленеҫҫӗ; Тӑрнӑвӑ, Габрсвӑ, Шумен хӗвелтухӑҫӗнчи Болгарие ҫӗклеҫҫӗ, хӗвеланӑҫ енче тӗрӗксен ҫар та ҫук…

— Пловдив и Пазарджикскнй уезд готовятся; Родопские селения и Батак тайно вооружаются; Тыриово, Габрово, Шумен подымут Восточную Болгарию, а в Западной турецких войск нет…

VII. Комитет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пусмӑрти пӑлхарсем мӗн хӑтланнине бей хӑй те хӑлха хӗррипе илткеленӗ-ха, анчах вӑл ӑна ача вӑййи пек кӑна хӑтланаҫҫӗ пуль тесе шутланӑ та ытлах вырӑна хуман, ҫавӑнпа ним чухлӗ те пӑшӑрханман, вӑл вӑхӑтра тӗрӗксен пур влаҫӗ те пӑлхав тавраш ҫӗкленессе шухӑша илсех кайман.

Бей тоже слыхал краем уха о каком-то движении среди порабощенных болгар, но, считая его чем-то совершенно несерьезным, даже ребяческим, ничуть не тревожился, как, впрочем, и все турецкие власти в то время.

V. Сутни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Айӑплине пӗлес тесен, тӑванӑм, тӗрӗксен влаҫӗ айӑплӑ…

Да если хочешь знать виновника, так это — турецкая власть…

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халӑх ҫав айван Мунчо айӑплӑ тесе тарӑхрӗ, игумен хӗснине пула Мунчо тӗрӗксен виллисене мӗнле ҫӗре чикни ҫинчен пӗр тунмасӑр каласа пачӗ.

Всеобщее негодование обрушилось на злосчастного дурачка Мунчо, который признался, после того как игумен избил его, что он один видел, как зарывали трупы турок.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Енчен вӗсем тӗрӗксен пысӑк ушкӑнӗпех тухнӑ пулсан?

А если они вышли с целым отрядом турок?

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Сылтӑм енче Стремӑ шывӗ юхать, тӗрӗксен ҫавӑнтан иртмеллех пулать, сулахай енче тем тарӑнӑш алтӑннӑ тип ҫырма пур, леш енчен чӑнкӑ ту ҫӗкленет.

Справа текла река Стрема, которую турки не могли миновать, слева был глубокий, изрытый ливнями овраг, а над ним вздымались горы.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тӗрӗксен начар туртӑмне хӑвах пӗлетӗн-ҫке ӗнте.

— Ты же знаешь, где у турок слабое место.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов тӗрӗксен пӗрремӗш ялне пырса кӗнӗ чухне лапка юр ҫӑватчӗ, юр пӗтӗм таврана шуратрӗ.

Когда Огнянов подъехал к первой турецкой деревне, снег стал падать крупными хлопьями, заволакивая все вокруг.

XXIX. Канӑҫсӑр канӑҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл тӗрӗксен икӗ хурахне вӗлернӗ тени пур ҫынсен умӗнче те унӑн чысне ҫӳле ҫӗклерӗ.

Слух о том, что он убил двух кровожадных злодеев, высоко поднял его в глазах даже самых равнодушных.

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов пырса кӗнӗ тӗрӗксен пӗрремӗш ялӗ вилсе пӗтне пекех туйӑнса кайрӗ.

Первая турецкая деревня, встретившаяся Огнянову, казалась вымершей.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах Овчери Средна-гора тӑвӗн леш енчи йӑлӑмӗнче-ҫке, унта ҫитиччен малтан тӗрӗксен темиҫе ялӗ витӗр иртсе тухмалла, ҫулӗ ним калама та ҫук, хӑрушӑ.

Но Овчери приютились в долине по ту сторону Средна-горы, и путь туда был очень опасен, потому что дорога проходила через несколько турецких деревень.

XXVII. Ҫӳрен ҫын // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑнтах Кандов студентпа Бӑрзабегунек фотограф та ҫакланчӗ, анчах фотограф Австрирен килнӗ ҫын иккен, тӗрӗксен султанне пӑхӑнмасть, ҫавӑнпа ӑна ҫийӗнчех ирӗке кӑларчӗҫ, онбаши фотографа ҫаплах чӑрмантарса айӑпа кӗнӗшӗн унран вӗҫӗмсӗр тенӗ пек каҫару ыйтрӗ.

Сюда же попали студент Кандов и фотограф Бырзобегунек, но фотограф, как подданный австрийского императора, а не турецкого султана, был немедленно освобожден, и онбаши даже извинился перед ним.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Стефчов савни ҫинчен калакан тӗрӗксен юррине ӗнӗрлесе пычӗ.

Стефчов тронулся в путь, напевая турецкую любовную песню.

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.