Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сылтӑмра сăмах пирĕн базăра пур.
сылтӑмра (тĕпĕ: сылтӑмра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сылтӑмра, ыраш уйӗ урлӑ, йывӑҫ тӑррисем курӑнма пуҫларӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Уйра // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

Атӑл тӑрӑх сылтӑмра — сӑрт, сулахайра — сӑрт.

Куҫарса пулӑш

10. Пӗр ял ҫыннисем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Вӑл таҫта сылтӑмра юлчӗ тенӗ.

она оказалась где-то в стороне, справа,

III // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сылтӑмра кӑмака лекрӗ, сулахай енче — ҫын урисем.

Вытянув в темноте руки, он нащупал печку, под руку попались чьи-то ноги.

Таркӑн // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сылтӑмра — аш-какай комбиначӗн ӗҫченӗсем валли тунӑ ҫуртсем, малти планра барак пур, унӑн ҫивиттийӗ юсавсӑр, ӑна пӑсас умӗн ӳкернӗ пулӗ.

Куҫарса пулӑш

Сӑнӳкерчӗксенче — ял историйӗ // В.Бахматов. http://kasalen.ru/2022/10/11/%d1%81a%d0% ... b8%d0%b9e/

Сылтӑмра — кӑмака.

С правой стороны от входа — печь.

Улахра // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ӗлӗкхи пекех сулахай енче шултра йывӑҫсем ӳсеҫҫӗ, сылтӑмра — уҫланкӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Кунта пӗр харӑсах хӑнасене те йышӑнаҫҫӗ, апатланаҫҫӗ те; кӗтесрен иккӗмӗш пӳлӗме иртмелле, унта — краватьсем; виҫҫӗмӗш пӳлӗм — верандӑран сылтӑмра, пуш-пушӑ, сӗтел-пукансӑр.

Оно служило одновременно гостиной и столовой; в углу шел проход ко второй комнате, где стояли кровати, а третья, справа от веранды, была пуста и лишена мебели.

XI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Сылтӑмра чупкалаканскер — йӗкӗр янахлӑ, ӑмӑр сӑнлӑ тӗреклӗ арҫын — алӑкран пӑхать, унӑн пичӗ тискеррӗн хускалчӗ, вара вӑл хӑй еннелле аллипе сулкалашса таҫталла чупса кайрӗ.

Бежавший справа, дородный мужчина с двойным подбородком и угрюмым лицом, заглянул в дверь; его лицо дико скакнуло, и он пробежал мимо, махая рукой к себе.

XXVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

«Сылтӑмра Светка, сулахайра — сетка, умра — пилӗкҫуллӑх план, хыҫалта — ӳсер Иван.

Куҫарса пулӑш

VII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫыран сулахайра та, сылтӑмра та татӑк-кӗсӗк сӑртсемпе чӑпарланнӑ; Горн тӑракан вырӑн вара — вӑрманпа хупланнӑ пӗчӗкҫӗ айлӑм.

Справа и слева берег переходил в обрывистые холмы; место, где находился Горн, было миниатюрной долиной, покрытой лесом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫакӑнта пуҫӗпех чӑмнӑскер пӗрре ҫурӑ пӑрӑнӑҫ турӗ те — ҫулне тепӗр хут тӗплӗн тишкернӗ хыҫҫӑн сылтӑмра пачах кӗтмен ҫӗртен ҫутӑ йӑрӑмне курать.

Он был так поглощен этим, что, сделав полтора оборота винта и выпрямившись, после одного такого исследования увидел свет справа совершенно неожиданно.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Калаҫура, манран сылтӑмра, «Эстамп» сӑмах янӑрарӗ.

В разговоре, от меня справа, прозвучало слово «Эстамп».

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эсӗ манпа юнашар вырнаҫатӑн, — терӗ вӑл, — ҫавӑнпа та манран сулахай енне лар, — Дюрок ҫакна каларӗ те ҫавӑнтах каялла кайрӗ, чылайӑшӗ вырнаҫсан тепӗртакран сӗтел умӗнчи креслӑна йышӑнтӑм; халӗ манран сылтӑмра Дюрок, сулахайра — шалҫа пек тӑсланкӑ, ырхан, хӗрӗхсенчи хӗрарӑм — хӗрлемес те хытанка арҫын сӑнлӑскер; хӗрарӑмӑн кача пӳрнисен чӗрнисем ҫав тери вӑрӑмран вӗсемпе вӑл вилка вырӑнне усӑ кураять-тӗр тесе шухӑшласа илтӗм.

— Ты сядешь рядом со мной, — сказал он, — поэтому сядь на то место, которое будет от меня слева, — сказав это, он немедленно удалился, и в скором времени, когда большинство уселось, я занял кресло перед столом, имея по правую руку Дюрока, а по левую — высокую, тощую, как жердь, даму лет сорока с лицом рыжего худого мужчины и такими длинными ногтями мизинцев, что, я думаю, она могла смело обходиться без вилки.

XVII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сылтӑмра арпашӑнчӑк кӑвак ҫӳҫлӗ, ҫав тери тачка хӗрарӑм ларать.

Направо сидела очень толстая женщина с взбитой, седой прической.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Виҫҫӗмӗш хутра, юмана хирӗҫле, Галуэй вырнаҫнӑ пӳлӗмсен чӳречисем курӑнаҫҫӗ, унран сулахайра тата сылтӑмра, ҫав хутрах, Томсонпа Дигэ пӳлӗмӗсем.

В третьем этаже, против дуба, расположены окна комнат, занимаемых Галуэем, слева и справа от него, в том же этаже, помещаются Томсон и Дигэ.

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Чӑнкӑ ҫыртан сылтӑмра — вӑрман, сулахайра ирхи хитре тинӗс йӑлтӑртатса выртать, телее — ҫил ӗнсерен вӗрет: вак чул ҫийӗн шӗмпӗртетсе симӗс шыв йӑрӑмӗсем чупа-чупа хӑпараҫҫӗ, каялла вара шӑплӑх пирки пӑшӑлтатакан кӑпӑка куҫса ҫиҫкӗнеҫҫӗ.

Справа по обрыву стоял лес, слева блестело утреннее красивое море, а ветер дул на счастье в затылок, я был рад, что иду берегом, на гравии бежали, шумя, полосы зеленой воды, отливаясь затем назад шепчущей о тишине пеной.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак коридорта тӗрлӗ вырӑнта — сулахайра та, сылтӑмра та — хура вертикаль йӗрсем курӑнаҫҫӗ: чӗмсӗр ҫутӑра ӗнтӗркенӗ алӑксем е айккинелле кӗмеллисем.

По разным местам этого коридора, слева и справа, виднелись темные вертикальные черты — двери или сторонние проходы, стынущие в немом свете.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак самантра хамран сылтӑмра, стена енче, паллӑ мар пӗлтерӗшлӗ ансӑр металл питӗркӗче асӑрхарӑм.

И тут я заметил справа от себя, в той стороне, где находилась стена, узкую металлическую защелку неизвестного назначения.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Сылтӑмра пысӑк ярӑнчӑк ҫинче — ҫирӗм сакӑр ҫулсенчи арҫын: те ларать, те выртать; шуранка, кӑмӑллӑ сӑнлӑ, пледпа пӗркеннӗ, пуҫне пусмапа ҫыхнӑ.

Справа в большой качалке полулежал человек лет двадцати восьми, с бледным, приятным лицом, завернутый в плед, с повязкой на голове.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех