Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кинне (тĕпĕ: кин) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ку ӗнтӗ Ухтерккен ҫӑхавӗ пулать, хӑйне тислӗк муклашкипе ҫурӑмран пенӗшӗн вӑл кинне сута панӑ!.. Ха-ха-ха!» — хӑй тӗллӗн кулать Павлуш.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫӳрмине хӑйсем валли кӑна хӑварнӑ, кинне кӑтартас мар тенӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Микула пиччепе Укҫине аппа кинне киле кӳртеймесӗрех вилсе выртрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Амӑшӗ пулас кинне ырлӑх-сывлӑх сунчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Чейӗ вӗретниех пулнӑ, кӑшт хӑмла ҫырли ярса квасаклантартӑм, — йӑвашшӑн каларӗ хунямӑш хӑйӗн кинне.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Чӑн та, хамӑр помещиксемпе кӗрешетпӗр, эпӗ пур помещик кинне качча илетӗп.

Действительно, мы все ведем борьбу с помещиками, а я женился на помещичьей вдове.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑрӑм Ура Хоу Хырса Пухакан Тан помещик тӑванӗн тӑлӑха юлнӑ кинне качча илнӗ-мӗн.

за его женитьбу на вдове племянника Тана Загребалы.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Туй пуҫланас умӗн Ван хӑйӗн пулас кинне ҫӑм утиял леҫме кайнӑ та, кулак ӑна йышӑнман, ҫитсӑран ҫӗлетнине илсе килме хушнӑ.

Когда Ван перед свадьбой принесла будущей невестке шерстяное одеяло, кулак Ли не взял и велел принести ситцевое.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Акӑ мӗн, — терӗ вӑл помещик кинне, — хӗҫпӑшала ӑҫта пытарнине эсӗ пӗлетӗн.

— Вот что, — обратился он к снохе помещика, — ты знаешь, где оружие.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Дасаоцза Дун кӗҫӗн кинне те ҫав ыйтӑвах пачӗ.

Тогда Дасаоцза обратилась с тем же к жене младшего сына Ду.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Ду хӑй килӗнчен тухса тарнӑ кинне каялла илсе каяс тесе нимӗн те туман.

Сяо Ду уже ничего не предпринимал, чтобы вернуть сбежавшую сноху.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Тепӗр кунне каҫхи чей ӗҫнӗ хушӑра вӑл сӗтел ҫинчен тата чӗркуҫҫийӗсем ҫинчен ҫӑкӑр тӗпренчӗкӗсене ӑраснах тӑрӑшса пуҫтарса ларатчӗ, хӑй патӗнчен темскере курӑнманскере хӑваласа яратчӗ, ватӑ хуҫа арӑмӗ ун ҫине куҫхарши айӗн пӑхса, кинне шӑппӑн каларӗ:

На другой день за вечерним чаем он особенно тщательно сметал со стола и с колен крошки хлеба, отстранял от себя что-то невидимое, а старуха-хозяйка, глядя на него исподлобья, говорила снохе шёпотом:

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Чухӑнлӑха, йывӑр ӗҫе, ашшӗне, амӑшне, тыр вырассине, икӗ кинне, старостӑна, хунямӑшне тата барышньӑна тӳссе ирттернӗ организм ҫине пӗр сӑмахсӑрах шанма май пулнӑ.

На организм, который не только безнаказанно, но так торжественно вынес бедность, работу, отца, мать, жнитво, мужа, двух снох, старосту, свекровь и барщину, можно было слепо положиться.

V // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Сара Марковна мӗнпур пурлӑхне пӑрахса хӑварнӑ, хваттерне питӗрмесӗрех Рая ятлӑ хӗрӗпе Хана кинне илсе ир-ирех тӑван хулинчен тухса кайнӑ.

Бросив всё добро, даже не заперев квартиры, Сара Марковна вышла ранним утром из родного города с дочерью Раей и невесткой Ханой.

Унӑн ҫемйи // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 55–65 с.

Ленинградран тухса кайнӑ чухне Павел Григорьевич ывӑлӗпе кинне тата ҫӗнӗ тӑванӗсене хӑй патне Василевӑна пыма чӗннӗ.

Уезжая, Павел Григорьевич усиленно приглашал сына и новых родственников к себе, в Василёво.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Валерий ашшӗ кинне питӗ килӗштернӗ.

Выбором Валерия старик Чкалов остался очень доволен.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Кинне курма килнӗ Павел Григорьевича та ҫавӑн пекех йышӑннӑ.

Такой же сердечный прием встретил Павел Григорьевич, когда приехал, чтобы познакомиться с женою сына.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Унтан вӑл, пулас кинне пӗр ӑшӑ сӑмах та каламасӑр, ун ҫине те, ывӑлӗ ҫине те пӑхмасӑр тенӗ пекех, пуҫӗпе алӑк еннелле сулчӗ:

И, не сказав ни слова ласки будущей снохе, почти не глядя на неё и сына, мотнул головою к двери:

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Кинне вӑл аякран сисмӗшле тӗртесшӗнччӗ: хӑвӑртрах тухса тар, эпӗ ӑна кӑштах тытса тӑратӑп, тесе систересшӗнччӗ.

Он хотел незаметно толкнуть невестку, дать ей понять: беги, мол, пока не поздно, а я попридержу его.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Анчах кинне хӑйне вӑл ним те шарламарӗ, аслӑ ывӑлӗпе кӑна канашларӗ:

Но ничего в глаза не сказал, только старшему сыну посоветовал:

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех