Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑртах сăмах пирĕн базăра пур.
вӑртах (тĕпĕ: вӑртах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Илместӗн? Ну, юрӗ!» — терӗ те вӑл хуҫа аллине шарт ҫупса пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе вӑртах ҫавӑрӑнчӗ.

«Не возьмешь? Ну, бог с тобой!» — вдруг проговорил он, ударив по руке хозяина и с размаху повернувшись от него всем телом.

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Хӑйсем умӗнчен хӑрушшӑн кӗмсӗртеттерсе иртсе кайнӑ хӗрлӗ машинӑна курсан, лашасем кюветалла вӑртах сиксе ӳкрӗҫ.

Лошади шарахнулись в кювет при виде красной машины, со страшным грохотом промчавшейся мимо них.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унтан, Артамонов дворник патӗнчен вӑртах ҫаврӑнчӗ те киле кайрӗ.

И, круто отвернувшись от дворника, Артамонов пошёл домой.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Володя сасӑсене хирӗҫ вӑртах ҫаврӑнса тӑчӗ.

Володя оглянулся на крик.

26 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫанат, тем асне илес пек аяккинелле пӑхса, чӗлӗмне шаккарӗ те Савантей еннелле вӑртах ҫаврӑнса тӑчӗ.

— Сянат, будто припоминая что-то, посмотрел в сторону, вытряхнул трубку и резко обернулся к Савандею.

XXXII. Кӗтмен тӗлпулу // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унпа ҫаплах йӑпаннӑшӑн Шерккей хӑйӗнчен хӑй вӑтаннӑ пек пулчӗ, вӑртах ҫаврӑнса картишнелле тухрӗ.

Устыдившись своей нежности, Шерккей быстро оглянулся по сторонам: никого.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шубин кулса ячӗ те вӑртах тухса тарчӗ.

Шубин засмеялся и выбежал вон.

VIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ вӑртах каялла ҫаврӑнтӑм.

Я обернулся.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эп, кун пек музыка нихҫан та илтменскер, вӑртах костел еннелле ҫаврӑнтӑм.

Я никогда еще не слышал такой музыки и невольно обернулся в сторону костела.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Наташа, вара мӗн? — ман еннелле вӑртах ҫаврӑнчӗ кубиксем ҫыпӑҫтарнӑ кӑвак петлицӑллӑ хӗр.

— Да, Наташа, а что? — девушка с кубиками в голубых петлицах повернулась ко мне.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Тилӗрсе кайнӑ Пантелей Прокофьевич вӑртах сиксе тӑчӗ, — утнӑ ҫӗртех шӑлаварне тӳмелесе, курницӑна кайрӗ.

Взбешенный Пантелей Прокофьевич вскочил, на ходу застегивая шаровары, пошел в горницу.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Миҫе хутчен-ши ҫапла ҫар лаши, вӑртах ҫаврӑнса, тӑван крыльца умӗнчи ҫӗре чӗрнисемпе алтӑкласа хӑварса, ӑна аслӑ ҫулсемпе ҫеҫенхирти ҫулсӑр-мӗнсӗр вырӑнсем тӑрӑх фронта, казаксене хура вилӗм кӗтекен, казаксен юрринче каланӑ пек, «кашни кун, кашни сехет — кунта вилӗм е сехмет» тенӗ ҫӗре вӗҫтерсе илсе кайнӑ!

Сколько раз боевой конь, круто повернувшись, взрыв копытами землю возле родимого крыльца, нес его по шляхам и степному бездорожью на фронт, туда, где черная смерть метит казаков, где, по словам казачьей песни, «страх и горе каждый день, каждый час».

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ҫул хӗрринчи кӳлленчӗкрен шыв ӑсса ҫӑвӑннӑ хушӑра Аксинья вӑртах ҫултан пӑрӑнчӗ, хӑвӑрт уҫланкӑ урлӑ каҫса кайрӗ.

Пока он умывался, черпая воду из придорожной лужины, Аксинья поспешно свернула с дороги, быстро перешла поляну.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Вы-ы-ыртӑр! — вӑртах ҫавӑрӑнса команда пачӗ Григорий, бинокле йӗннине пуҫтарса чикнӗ май.

— Ложи-и-ись! — скомандовал Григорий, круто поворачиваясь, пряча бинокль в чехол.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Бунчук вӑртах ҫаврӑнчӗ те, аллинче пӑчӑртаса тытнӑ наганне сулкаласа, каялла кайрӗ.

 — Бунчук круто повернулся и, размахивая зажатым в кулаке наганом, пошел обратно.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Аня! — унтан кӗлеткипе тӳрленсе тӑчӗ те, вӑртах ҫаврӑнса, юпа пек тӳррӗн, аяккалла утса кайрӗ.

Аня! — выпрямился и, круто повернувшись, пошел, неестественно прямо, не шевеля прижатыми к бедрам руками.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Мӗнле хутсем? — ыйтрӗ Листницкий, вырӑн ҫине вӑртах тӑрса ларса.

— Какие бумажонки? — приподнимаясь с койки, спросил Листницкий.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр пӗчӗк айлӑм урлӑ сиксе каҫрӗ те вӑл чарӑнчӗ, унтан, вӑртах аяккӑн ҫаврӑнса тӑрса, йытӑсене курчӗ.

Перепрыгнув ложок, он стал и, живо повернувшись боком, увидел собак.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кам каларӗ сана? — вӑртах ҫаврӑнчӗ Стефчов.

Кто тебе сказал? — встрепенулся Стефчов.

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл аллисене вӑртах малалла тӑсрӗ: вара Давыдов Устинӑн аманса пӗтнӗ сылтӑм аллинче шӗвӗр пӳрне пӗр-пӗччен ҫеҫ юлнине, ыттисен вырӑнӗнче хӑмӑр пӗркеленчӗксене курчӗ.

Он с силой выбросил вперед руки, и только тут Давыдов увидал, что на изуродованной правой руке Устина одиноко торчит указательный палец, а на месте остальных темнеют бурые, сморщенные пятна.

XIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех