Шырав
Шырав ĕçĕ:
Юхса каякан сулӑ ҫинче, чи хӗрринчех, Фомана тӳртӗн Саша тӑнӑ; унӑн илемлӗ кӗлеткине пӑхса, Фома ирӗксӗрех Медынскаяна аса илнӗ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗр Саша анчах ку хисепе кӗмен, Фомана вӑл темӗншӗн тӗлӗнтернӗ, тата вӑл унран — кӗтмен ҫӗртен темӗскер, хӑрушскер, туса хурасран — шикленнӗ пек те пулнӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах Саша вӗсем ҫине ҫаврӑнса та пӑхман, вӑл, Фомана влаҫлӑн ыталаса: — Вот халь ӗнтӗ, юрланӑ ятпа, мӗн те пулин парнеле мана… — тесе хунӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Э, батенька! — калаҫма пуҫланӑ вӑл, Фомана ачашшӑн хултан тытса.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫав каҫхине Фома мӗн кӑна туна, мӗн кӑна калаҫнӑ — савӑк секретарьшӗн пӗтӗмӗшпех интереслӗ пулнӑ, ун Фомана лайӑххӑн пӗлес килнӗ, кунсӑр пуҫне, ҫамрӑк пуянӑн уҫӑмлӑхӗ ӑна хӗпӗртеттернӗ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Кӗске урисемпе ун хыҫӗнчен сиккелесе пырса, Ухтищев Фомана мӗнпе те пулин лӑплантарасшӑн пулнӑ, ҫакна вӑл хӑйӗн тивӗҫлӗхӗ тесе шутланӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл Фомана хирӗҫ кулкаласа пӑхса тӑнӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫав вӑхӑтрах Ухтищев Фомана: — Каяр! — тесе хӑлхинчен каланӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ухтищев, комикла чее гримаса туса, Фомана питрен пӑхса илнӗ.Ухтищев состроил комически-коварную гримасу и заглянул в лицо Фомы.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл хӑйӗн савӑнӑҫлӑхӗпе Фомана килӗшнӗ, Фома унпа яланах кӑмӑллӑн тӗл пулнӑ.Он нравился Фоме за свой веселый нрав, и Фома всегда встречал его с удовольствием.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Малтан мана, — Фомана итлемесӗр каланӑ Люба, — кӗнекере пурри — пурте ӑнланмалла пекчӗ…— Мне сначала казалось, — не слушая Фому, говорила Любовь, — что я в книгах всё понимаю…
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хреснашшӗ Щуров ҫине йӗрӗнӳллӗн пӑхни Фомана темӗншӗн шӑртлантарса янӑ, вара вӑл старике куҫран пӑхса: — Сире, вара, питӗ юратмасть вӑл! — тесе шӑлйӗрӳллӗн каласа хунӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Фома, ӑна итлесе, темӗнле сехӗрлӗх туйнӑ, старик сӑмахӗсенче кисренми ӗненӳ янӑранӑ, ҫак ененӗвӗн вӑйӗ Фомана пӑлхантарнӑ.Фоме жутко стало слушать его речи, в них звучала непоколебимая вера, м сила веры этой смущала Фому.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик, чей пӗҫернӗ те, Фомана хирӗҫ вырнаҫса ларнӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унтан, сухалне ывӑҫласа тытнӑ та, нимӗн чӗнмесӗр, Фомана сӑнама пуҫланӑ.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫак тин ҫеҫ кӗмсӗртетсе иртсе кайнӑ ҫынсем — темӗншӗн — хӑйсем ӑҫталла кайнине чухлаймаҫҫӗ пек туйӑннӑ Фомана…Фоме почему-то подумалось, что эти люди не знают, куда едут…
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫаксем пурте Фомана хӗснӗ пек, пӑвнӑ пек пулнӑ, вӑл вара хӑйне ҫухалса кайнӑн туйса илнӗ.Всё это стесняло, давило Фому, и он чувствовал себя заплутавшимся.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Медынская тарҫисем Фомана лайӑх пӗлнӗ, ҫавӑнпа та: — Килте-и барыня? — тесе ыйтсанах, горница хӗрӗ ӑна: — Килте, иртсемӗрех… — тесе, хӑна пӳлӗмӗ енне кӑтартнӑ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Этеме ҫухатнишӗн хурланни усаллӑн хирӗҫсе тӑракан туйӑма мӑкатнӑ, ҫав вӑхӑтрах, хӑй чысланӑ хӗрарӑм алтанлӗхлӗ иккенне пӗлни Фомана ун патне тата та вӑйлӑрах туртнӑ.
VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫакӑн хыҫҫӑн пӗр вӑхӑта Софья Павловна, Фомана шелленӗ пекех, хӑйне унпала хытӑ та таса тытнӑ, анчах каярах вӗсен хушшинчи ҫыхӑнусем каллех кушакпа шӑши вӑййи евӗрлӗн ҫӗнелсе кайнӑ.
V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.