Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Пырса пӑх ара, — сӗнчӗ Ульти.

— А ты подойди да посмотри!

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ав лешӗ мӗн? — ҫӳҫе тӗми еннелле пуҫне сулчӗ Ульти.

— А это, по-твоему, что? — Ульди кивнула в сторону темнеющих кустов.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӗрне-пӗри ятран чӗнме те юрамасть кунта, — терӗ Ульти.

— И по имени друг друга называть здесь нельзя, — добавила Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Акӑ кур, юн тухрӗ! — юнланнӑ кача пӳрнине Ваҫук сӑмси патне илсе пычӗ савӑннӑ Ульти.

— Ага, вот и кровь! — обрадованно отозвалась девчонка и поднесла окровавленный мизинец к самому носу Вазюка.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӳрнипе ҫӳҫе тӗми еннелле тӗлленӗччӗ Ульти — сасартӑк ҫӗре хутланса анчӗ, пӳрнине ҫӑварне хыпрӗ.

Ульди показала пальцем на широкий куст и тут же, ойкнув, сунула палец в рот.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти ҫӑварне аллипе хупланӑ та Ваҫук хыҫӗпе сехӗрленсе пӑхса тӑрать.

Ульди, зажав ладошкой рот, полными ужаса глазами смотрела куда-то дальше, за его спину.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Куратни? — терӗ Ульти пӑшӑлтатса.

— Видишь? — прошептала Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти ачана кӑштах ҫӑкӑр хуҫса пачӗ.

Ульди отломила немного хлеба и протянула Вазюку,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти куҫӗсене чарса пӑрахать.

Ульди гневно уставилась на приятеля.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ну, ҫак ачапа! — тесе ӑна хулӗнчен лӑскать макарма хатӗр Ульти.

— Эх ты! — чуть не плача, Ульди дернула его за руку.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ун пек ҫеҫ сахал! — тарӑхса кайрӗ Ульти.

— Нет, ты поклянись, этого мало! — рассердилась Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти тӗпелелле иртсе Ваҫука ҫавӑтрӗ те пӗр сӑмах каламасӑр картишнелле туртрӗ.

Ульди прошла вперед и, взяв Вазюка за руку, молча повела за собой во двор.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ун мӑн аккӑшсем патне пӗррехинче каҫ кӳлӗм Ульти хыпӑнса пырса кӗчӗ.

Под вечер к ним в дом забежала Ульди, бледная и взволнованная.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халӗ Ульти кӑна унпа ним суясӑр калаҫать.

Одна Ульди была с Вазюком беспредельно искренней и откровенной.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫынсем калаҫнине илтсе тата Ульти вӗрентнипе чӑвашла перкелешме тытӑннӑ вӑл.

Чутко прислушиваясь к их речи, он быстро усваивал ее и уже довольно бойко разговаривал со сверстниками по-чувашски.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫапла Ваҫука чӑвашла вӗрентме тытӑннӑ Ульти.

Так началось обучение чувашскому языку.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ульти каҫса кайса кулнӑ.

но его произношение вызвало у Ульди неудержимый хохот.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Лайӑх! — савӑннӑ Ульти.

Учительница обрадовалась

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Картишне тухсан пӑхатчӗ те Ваҫук шалт тӗлӗнетчӗ: ҫенӗк умӗнче Ульти кулкаласа тӑра паратчӗ.

И тем не менее, выйдя во двор, Вазюк обнаруживал возле крыльца смеющуюся Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вара хӑй ҫине тӗллесе кӑтартнӑ та: — Ульти, — тенӗ.

Но, тут же сообразив, что немой не сумел бы ей ответить, ткнула себя в грудь пальцем и сказала: — Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.