Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Анишора (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эсӗ ҫарранпа пӗрех ҫӳретӗн-ҫке! — хӗрачасен ремесленнӑй шкулӗнчи митингран таврӑннӑ чухне хӗрхенсе каларӗ ӑна Анишора Цэрнэ.

— Да ты почти разут! — с участием обратилась как-то к нему Анишора Цэрнэ, когда они возвращались с массовки учениц женской ремесленной школы.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анишора урам хӗрринчи пӗр пӗчӗкҫӗ пӳрте ертсе пынӑ икӗ ҫамрӑк та, ремесленнӑй шкулта вӗренекенскерсем, Виктора питех те кӑмӑлларӗҫ.

познакомившихся с ним в домике на окраине, куда привела их Анишора.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анишора та ун хыҫӗнченех тухрӗ, унтан хӑвӑрт каялла таврӑнчӗ те ҫамрӑксен ларӑвне пуҫлама вӑхӑт ҫитни ҫинчен лӑпкӑн пӗлтерчӗ.

Анишора последовала за ней, затем, быстро вернувшись, спокойно объявила, что можно начинать заседание.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Кусем ремесленнӑй шкулти юлташсем пирӗн, — ответлерӗ ҫамрӑксемшӗн Анишора.

— Наши товарищи из ремесленной, — ответила за парней Анишора.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Тепӗр урамалла пурӑннӑ чухне Анишора каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ, хӑйсем хыҫӗнчен урам айккисемпе кам та пулин килнипе килменнине тимлӗн сӑнарӗ.

Сворачивая с одной улицы на другую, Анишора украдкой поглядывала через плечо, внимательно следя по сторонам.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анишора сӑмахӗсем Фретичшӑн маларах та илтнӗ пек туйӑнчӗҫ.

Слова Анишоры показались Фретичу знакомыми.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анишора Фретичпа Доруца ҫине ӑшшӑн тинкерсе пӑхрӗ.

Внимательно, тепло оглядев обоих товарищей,

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анишора унӑн аллине вӗҫертмерӗ.

Анишора не выпускала его руки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анишора шкул картишӗнчи ҫуртрах пурӑнать пулин те, вӗренекенсем мастер хӗрне ку вӑхӑтчен те ҫакӑн пек ҫывӑхран курманччӗ.

Хотя Анишора жила на территории школы, ученикам никогда еще не доводилось так близко видеть дочку мастера.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анишора темшӗн савӑнни тӳрех палӑрать.

Анишора была заметно рада чему-то.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анчах Анишора ҫамрӑксене асӑрхарӗ те вӗсене хирӗҫ хӑвӑрт утрӗ.

Но Анишора уже увидела их и быстро зашагала им навстречу.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Пӑх-ха, мастер хӗрӗ Анишора Цэрнэ кунта ҫӳрет, — кӑруҫҫель еннелле кӑтартса пӑшӑлтатрӗ Доруца.

— Смотри, вон дочка мастера, Анишора Цэрнэ, — прошептал Доруца, показывая на карусель.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех