Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Амо (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Юрӗ ӗнтӗ, Амо юлташ, урӑх уйӑрӑлмӑпӑр.

— Ладно, товарищ Амо, больше разлучаться не станем.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ай-вай! — Амо сӑмахӗсем шӳтле каланӑ пек тухаҫҫӗ, анчах питӗнчен пӑхсан, вӑл каҫхине ҫывӑрайманни уҫҫӑнах курӑнса тӑрать.

Ай-вай! — У Амо был шутливый тон речи, но по лицу заметно, что он не спал ночь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Амо лӑпкӑ мар, ҫилленчӗклӗ.

Амо был взволнован и рассержен.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ирхине, пурте ӑшӑ ыйхӑпа ҫывӑрнӑ чухне, Железкинпа Амо килчӗҫ.

Утром, когда еще все спали, пришел Железкин с Амо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Амо аялти хутра Железкин патӗнче хваттер йышӑнчӗ.

Амо взял себе квартиру этажом ниже, у Железкина.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Кунтах Хветӗрпе Амо та.

Среди них находился осведомитель, Федор и Амо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Ну, эпӗ тата епле? — ыйтрӗ Амо.

— Ну, а как я? — спросил Амо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Урама тухсан Борин, Амо пӗр-пӗрин ҫине пӑхрӗҫ.

На улице Борин, Федор и Амо посмотрели друг на друга.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Урасем шутсӑр ывӑнчӗҫ, — хуть урам варнех выртса вил, — терӗ Амо.

— Чорт возьми, у меня так устали ноги, — сознался Амо, — что хоть ложись посредине улицы и умирай.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Мӗншӗн ҫав ӳсӗр казакӑн хӗҫҫине салтса илмерӗмӗр, — майӗпен каларӗ Амо.

— Почему мы не догадались снять с казака кинжал, — сказал вполголоса Амо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Вилнӗ-и мӗн ку, — мӑкӑртатса илчӗ Амо.

— Мертвый, что ли, пробормотал Амо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Чи малтан Хветӗр ҫывӑрса кайрӗ, унтан Боринпа Амо.

Первым заснул Федор, за ним Борин и Амо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Ха-ха-ха! — кулса ячӗ Амо.

— Ха-ха-ха, — засмеялся Амо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Амо та хӑйӗн паспортне кӑларса хытӑ сасӑпах вулама пуҫларӗ.

Развернул паспорт, громко прочел:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Амазаспа — урӑхла ӑна Амо тесе чӗнеҫҫӗ — хӑйсемпе пӗрле илессине Хветӗр шутласа илчӗ.

Амазаспа додумался взять Федор.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех