Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫулпа (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кӗҫех Гаррисон ӑна урӑх ҫулпа ертсе кайса тӗрме алӑкӗнчен кӗртрӗ, ӑна питӗрчӗ те лаштах сывласа ячӗ.

Затем Гаррисон вывел его другим ходом в дверь тюрьмы, запер дверь и облегченно вздохнул.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

— Сых ятне эпӗ сире урӑх ҫулпа кӑларатӑп, унта вара — мӗнле килет…

— На всякий случай я выпущу вас другим ходом, а там — что будет.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ирхине кӑна ҫак ҫулпа почтальон, тӗреклӗ хул-ҫурӑмлӑ, авланнӑ вӑтӑр пиллӗкри ҫын, юлан утпа сиктерсе кайрӗ, анчах кӗтмен ҫӗртен унӑн чарӑнма тиврӗ…

Еще утром этой дорогой скакал почтальон, крепко сложенный женатый человек тридцати пяти лет, но встретил неожиданное препятствие.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

— Нишлӗхе кӗмелли ҫав билетшӑн хӑвӑрӑн аннӗре тӳлӗр, — терӗ Грифит; вӑл ҫумӑр ислетнӗ ҫулпа васкамасӑр, анчах ирӗклӗн пырать.

— Заплатите вашей матери за входной билет в эту юдоль, — сказал Грифит, шагая медленно, но довольно свободно, по размытой дождем дороге.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

— Эсир ҫак ҫулпа фермӑна чупсан — унта утса ҫитме ҫур сехет — аванччӗ те…

— Лучше бегите по дороге на ферму — это полчаса ходьбы…

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Пӗртен пӗр арпана кӑна курасси тӗлне вӗсем тӗрлӗ ҫулпа пырса ҫитнӗ.

Разными путями пришли они к тому, что видели одну шелуху.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 98–108 с.

Пӗтӗм ҫак калаҫу, малтанах килӗшсе татӑлнипе йӗркеленнӗскер, Шамполионӑн тарса хӑтӑлмаллине пӗлтерет, унӑн хуларан кӑнтӑрлаччен ҫирӗп палӑртса хунӑ пӗр ҫулпа кӑна каймалла.

Весь этот разговор, составленный из выражений условных, означал, что Шамполион должен спасаться, покинуть город ранее полудня и по одному, строго определенному направлению.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Спринг рульҫӑ ҫырана тухсан канӑвне Коломахӑра вӗҫлеме шухӑш тытрӗ, кунта Покетран чукун ҫулпа килсе ҫитрӗ.

Рулевой Спринг заканчивал свою береговую отлучку в Коломахе, куда приехал из Покета по железной дороге.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

— Филь, эпе санӑн адресна пӑтраштарса ятӑм, тӗрӗс мар ҫулпа килетӗп пуль терӗм.

— Филь, я перепутал твой адрес и думал, что иду не по той дороге.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Гресран кунта — чукун ҫулпа пӗр сехет чухлӗ, тепӗр сехет — станцирен».

Оттуда лишь час по железной дороге и час от станции к нам».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Карапсене унӑн инҫет ҫӗр-шывсенчи хӑрушӑ вырӑнсенче те тытса пыма тивет; унта вӑл ӑнсӑртран ҫеҫ леккелет-тӗр, анчах карап унӑн аллинче яланах тӗрӗс ҫулпа ишет, —тинӗс тӗпӗ Битт-Бой куҫӗ тӗлӗнчех тейӗн.

Случалось ему проводить корабли в опасных местах стран далеких, где он бывал лишь случайно, и руль всегда брал под его рукой направление верное, как если бы Битт-Бой воочию видел все дно.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Чул сарнӑ ҫулпа ҫурт та, ҫак ҫын та экипажсен кӗрлевне пула чӗтрекелеҫҫӗ.

Дом, мостовая и человек дрожали от грохота экипажей.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ӑна тӗрӗс ҫулпа пыма инстинкт пулӑшать ахӑр; вӑл туйӑмсем ҫивӗчленнӗ чухне чӑннипех тӗрӗс кӑтартать.

Им, видимо, руководил инстинкт направления, иногда действующий — в случаях обострения чувств.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Анчах мӑн кӑмӑллӑ та ырӑ чун ҫинче тимлӗн чарӑнса тӑмашкӑн хатӗр шухӑшӗсене урӑх ҫулпа яма хӑтланчӗ.

Но он постарался придать иное направление мыслям, готовым пристально остановиться на этом гордом и добром существе.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Туссем пуҫ кӑтартнӑ ҫулпа пырса кӗҫех хӑйӑр хысакӗ патне ҫитсе тӑчӗҫ.

Приятели, следуя указаниям головы, вскоре подошли к песчаному гребню.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Мӗн тесен тен, вӑл пире уя илсе каякан ҫулпа илсе кайнӑ, — тет Сисменов лаши пуҫӗнчен пушӑ аврипе ентчен-енне ҫапкаласа.

Куҫарса пулӑш

II // Эселе Петӗрӗ. «Капкӑн», 1931, 2№, 12–13 с.

— Шлюпкӑпа вӑтӑр миля тата чукун ҫулпа ҫурҫӗрелле ик ҫӗр.

— Тридцать миль на шлюпке и двести по железной дороге к северу.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫитменнине, мана хама кукӑр-макӑр ҫулпа илсе кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Унта пирӗн ҫак ҫулпа кайма тивет, — терӗ вара лӑпкӑн.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Ку пуйӑса та эпӗ юнашар ҫулпа чарӑнмасӑр иртсе кайма хушнӑччӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех